Nerede kalmıştık?
Uzun zamandır kimseyi, hiçbir şeyi özlemediğim kadar özlemişim siteyi. Yaşadığım şahsi trajedilerden dert yanmak veya nadir de olsa yüreğime sinen mutlulukları uzun uzun anlatmak istemiyorum.
Güneşin doğduğu andan , battığı ana kadar varolan herşeyin değer verdiğimiz bir anlamı var biliyorum.
Başladı yine bir gün daha ve hala anlayamadan
"Ben büyüdüm galiba.
Masal bitti."
Rüzgarlı Pazar 'ı okuma sürecindeyken inceleme yazmam diye düşünüyordum. Ancak yukarıdaki gibi bir final cümlesiyle karşılaştım. Bu cümle, okuduğum kitapların içinde en iyi final cümlesi olarak benim için ilk üçte yerini aldı. Hal böyle olunca kitap hakkında üç beş kelam etmeden geçmek haksızlık olur
Ölümü sevmenin telaşındayım.
Sen de mi çeşmeyi kurutup gittin
Yılkı atlarını yürütüp gittin
Rüya mıydı yoksa yağmurda yanmak
Toprağa düşerken gökte uyanmak
Gözlerim buzlara saplandı yine
Demek ki kar yağdı kirpiklerine
Şimdi bir ıssızda, yar başındayım
Ölümü sevmeni telaşındayım
Biraz cezbe katıp kalbin ahına
Varmalı Mansur'un kıblegahına
Şimdi sultanları sevdiren masal
Mihrican yurdunda mahrem ve kutsal
Yok artık hayalin sarmaşığında
Belki de bulunur ay ışığında
bu bilgi çok hoşuma gitti
Bir rivayete göre Platon, o kadar yakışıklı ve güzel bir adammış ki bütün kadınlar ona aşıkmış ama Platon - Harmonia ile birleşememesinin de sebebi olan - idealleri için hiçbir kadına bağlanmamış. Onun için karşılıksız aşka düşenlere Platonik denilmiş.
Sayfa 52
"Güzel olanı masumiyeti,
Çekici olanı ateşi temsil eder; kadının...
Sevmek ve sevilmek isteyen masumiyeti seçsin,
Yanmak isteyen ateşe dokunsun."
Sayfa 7 - İkinci Adam Yayınları (003)Kitabı okudu
