AÇILMAMIŞ KAPILAR
Sevdiğin kentlerin selamı sanki
Sülüs kamyon şoförleri
Küfi hamallar
Anılarhep sonbaharda gibidir
astrakan gecede
süt yıldızlar
Blleğinin yerini tutar kadehindeki
Taşlar taş kemerler
İvedi sarmaşıklar
Hayatını sarsan binbir andan
adlarını yıllara
veren yargıç krallar
Ne varsa yarım kalmış,geleceğindir
Bir kez girilmiş sokaklar
Açılmamış kapılar
Bilir misin iki kökeni var hüznüniyetinin:
Çicek durumu aşklar
yaprak düzeni siyasalar
Sayfa 205
Hoşça kal ayak izim,
Serseri sokaklar da,
Hoşça kal yarım kalmış duvar yazıları,
Gidiyorum !
Bu şehri bu yağmuru bu düşleri,
Bu aşkı,bu kavgayı;
Size bırakarak...
Hoşça kal ayak izim,
Serseri sokaklar da,
Hoşça kal yarım kalmış duvar yazıları,
Gidiyorum !
Bu şehri bu yağmuru bu düşleri,
Bu aşkı,bu kavgayı;
Size bırakarak...
Behçet Aysan
Sevgili bayan milena'ya, size önce prag'dan, ardından da meran'dan yazdığım kısacık mektuplarıma kesinlikle cevap beklemiyordum. umduğum gibi karşılık yazmadınız da sevinmem gerek. Sessiz kaldığımız her gün iyi olduğumuzun işaretidir. Bu yüzden sevinmem gerek ki, iyi olduğunuzu bildiğim için..
Yarım kalmış bir düş gibi. Önümden geçip
Her şeyin azına inanmalı insan...Çoğuna şımarıp azına itaatsiz olmamalı!Aşkın,vefanın,merhametin hep azına...Hayallerin birazına mutluluğun minicik olsada o a'na mesela.Küçük dünyalar kurmalı kendine,mütevazı evler,çok anıyı saklayan eşyalar,kimsenin bilmediği bir çekmece,cam önünde yalnız bir sandalye,yerden yukarı yükselmiş kitaplar,masada yarım kalmış bir çay bardağı ve sokağa çıktığında aşınmış kaldırımlar ama illaki yürümekten eskimiş ayakkabılar...Başka yüzler tanımalı,başka seslerin tınısı,başka ruh halleri kimbilir belki başka bedenlere sıkıştırılmış aynı insanlar...Sahi ne de çok var onlardan!Sonra kendi ağacını kendi denizini,nehrini kendi çizmeli,kendi yarenini kendi seçmeli insan!İllaki önce kendini keşfetmeli ümidin azına inanmalı ve hüsrana kapı komşusu olabileceğini unutmamalı insan.Uzaklarda gidemediği yerlerin özlemiyle vuslatı da sabırla bekleyebilmeli...Kendi resmini kendi yapabilmeli insan!YASEMİN BAŞ
bırakıp gittin beni bütün kapılarda
bütün çöllerde tek başıma kodun
şafakta arayıp öğle vakti yitirdiğim
vardığım hiç bir yerde değildin
sensiz bir odanın sahrasını nasıl anlatsam
hiçbir şeyin seni andırmadığı bir pazar kalabalığını
denizde dalgakırandan da boşluğunu bir günün
seslenip de senden cevap alamadığım sessizliği
bırakıp gittin beni kalarak olduğun yerde hareketsiz
her yerde bırakıp gittin beni gözlerinle
düşlerin yüreğiyle bırakıp gittin beni
yarım kalmış bir cümle gibi bırakıp gittin
düşen hep ben oldum en küçük kımıldanışında senden
başını çevirdiğin için ağladığımı görmedin hiç
bana bakıp görmediğin için
ben yokken içini çektiğin için
ayağına düşen gölgene acıdın mı hiç sen
ARAGON
Ben annesinin eteğine tutunan, küçük bir çocuk gibi, şehrin bir kıyıcığına saplanıp kalmış bir kuş yürekliyim.
Ruhunun eksik parçasını arayan bir seyyah gibi diyar diyar dolaşmak isterdim oysa ki.
Bir bakışta tanımak isterdim seni.
Tüm yolların sonunda seni bulmak ve tamam olmak isterdim.
Ben bir kuş yürekli, kocaman bir şehirde ürkek bir serçeyim.
Gözlerinin, gözlerinle buluşacağı bu şehrin, bilmem hangi köşesinde seni bekliyorum.
Bir gün geleceksin, biliyorum.
(Diğer Yarım dizisinden)
...her şeyin üstünde bir cansızlık, her şeyin üstünde bir uzaklık, çok uzaklardan geliyor sesler, başka bir dünyanın yankıları gibi, hareketler hızını kaybetti, anlaşılmaz bir yavaşlıkla oluyor her şey, kimseyle konuşmuyorum, hiç kimseye bir şey sormuyorum, sorduklarına cevap vermiyorum, bir köşede sessizce oturuyorum, kalksam her şey büyük bir gürültüyle yıkılacak, dünya tuz buz olacak diye korkuyorum, uzağım hayattan, çok uzağım, her gün daha da uzaklaşıyorum, o kadar uzaklaşıyorum ki elimi uzatıp dokunabileceğim hiçbir şey kalmıyor, yarım kalmış bir kitap, çayını soğutan bir bardak, bir fotoğraf, kapının önünden geçen bir satıcı, telaşla birbirini kovalayan saatler, günler, geceler, birbirine karışan mevsimler, haylaz çocukların gökyüzüne ulaşan çığlıkları, şen kahkahaları, dokunamıyorum hiçbirine, göremiyorum renklerini, canlılıklarını, tarifi güç bir körlük yaşıyorum, anlamayı beceremediğim bir görmezlik...
Nerdeysen bir haber gönder
Diğer yarım yanında kalmış
Yaşayamam gelmezsen eğer
Yarınlarım hep sen de kalmış
Ellerinde sıcaklığım
Saçlarında baharlarım
Yüreğinde umutlarım
Gözlerinde gözlerim kalmış
(Müslüm Gürses)
Güçlü kadın hikayesi hep yalandı. Hiçbir kız çocuğu güçlü kadın olmak için doğmaz. Hepsi masum hayaller kuran, şımarık birer prensese benzerler. Kaderdir onları cadı, fettan ya da güçlü kadın yapan. Tutulmamış sözler, yarım kalmış kaderler, yaşanmamış mutluluklar, ölümler, ayrılıklar güç verirmiş insana. Kurulan hayaller iskambil kağıtlarından kule gibi yıkıldığında, ezilmemek için enkazın altında, güç veriyor tanrı insana. Annem güçlü bir kadındı. Ben o güce hayrandım. Hiç öyle olamam zannediyordum, ama maalesef oldum. Bir gün bir kızım olursa güçlü kadın değil, mutlu kadın olmasını dilerim.
(Rana Şahbaz)