Sokak fenerlerini düşünürken gökyüzüne baktım. Koyu karanlıktı, ama öbek öbek bulutların arasından dipsiz kara lekecikleri açıkça seçebiliyordum. Birden bu lekelerin birinde küçücük bir yıldız fark ettim ve dikkatle incelemeye başladım. İzlerken birden bir düşünce geldi aklıma: Evet, bu gece kendimi öldürecektim. Daha iki ay önceden aklıma
"Ve o sınırı aşabilecek , adını duyduğum ama hiç görmediğim yaşam dolu yerlere, haraketli dünyaya , kentlere dek uzanacak bir görebilme gücünün özlemini hissettim"
Sayfa 76
8.Bölüm
* Tüketim toplumundaki genel görüş, tüketimin insan ve çevre üzerindeki etkilerini göz önünde bulundurmaksızın, kendimizi meşgul etmek için bir ulusal politika sorunu olarak tüketmeye devam etmemiz gerektiği yolundadır. Bu tavır çok ciddi boyuttadır. Yayınlanan haber programları, tatil sezonunda alışveriş bölgelerinin yer aldığı sahneleri
Ben Ruhi Bey
Gördün mü hiç suyun yanmasını tuzda
Gördüm ben bu yaşam boyu iniltiyi
Büyük bahçelerin küçük içinde
Saksılardan birinde
Gördüm de
Uyurken uyandırılmış gibi
Beni bir sardunya büyüttü belki.
yıllar sonra kandan peruklarını saymazsak geriye kel dönenler, Doğunun kaçıkkent koğuşlarında salt delirmişlerde zuhur eden kötü kader esriklik içerisinde parmakla(n)mak, Pilgrim State'in Rockland'in ve Greystone'un kokuşmuş koridorları, ruhlarının gölgeleriyle ağızdalaşına girenler, geceyarısı aşkın topraklarında-dolmen setleri üzerinde- bir başına sallanıp yuvarlanarak, yaşam düşü bir kabus, vücutları ay denli ağır taşa dönenler, nihayetinde anayla******, ve ucuz apartman dairesinin penceresinden fırlatılmış son fantastik kitap, ve sabahın 4ünde kapatılmış son kapı, ve cevaben şiddetle duvara çarpılmış son telefon, ve zihinsel mobilyası son parçasına dek boşaltılmış son döşeli oda, gömme dolapta tel askıya iliştirilmiş kağıttan sarı bir gül, ve bu düşsel bile olsa, hiçbir şey ama küçük umut dolu bir sanrı işte- ah, Carl, sen güvende değilken ben de güvende değilim, ve şimdi sen gerçekten zamanın tüm pisliğinin içindesin
"Etrafı çiçekler ve ağaçlarla dolu bir ev, yakınlarda bir ırmak, içi kitaplarla dolu bir oda ve o evde beni seven bir kişi, hepsi bu kadar. Orada bir yuva kurmak, yaşlandıklarında anne babama bakabilmek. Asla taşınmamak, bir daha asla bir uçağa binmemek, sessiz bir yaşam sürmek ve toprağa gömülmek. Yaşamın daha ne amacı olabilir?"
Oda , iyice sessizliğe büründü, her üçü de resmi ve acı doluydu.Ölüm ya da yaşam, ikisini de umursamadan durmaksızın gürültüsüne devam eden bu yabancı büyükşehrin, pencerenin diğer tarafından, dışarıdan gelen , yüksek ve öfke dolu sesinden başka bir şey duyulmuyordu artık.
Sayfa 94Kitabı okudu
