Zihin kıyaslama yaptığı sürece sevgi oluşmaz; oysa zihin sürekli kıyaslar, yargılar, tartar, değil mi? Zihin daima zayıflığın nerede olduğu bulmaya çalışır, böylece sevgiye varlık imkânı tanımaz. Anne baba çocuklarını severken bir çocuğu diğeriyle kıyaslamaz. Fakat siz kendinizi daha iyi, daha saygın, daha zengin bir başkasıyla kıyaslıyorsunuz; kendinizi hep bir başkasına göre değerlendiriyorsunuz, böylece kendi içinizde sevgiyi yok ediyorsunuz. Bu yolla zihin giderek daha fazla kıyaslayıcı, daha fazla sahiplenici, daha fazla bağımlı oluyor, böylece içine hapsolduğu bir şablon yaratıyor. Hiçbir şeye yeniden, taptaze bakamadığı için hayatın asıl kokusunu, yani sevgiyi yok ediyor.
Omega Yayınları
Sevgi bir çiçeğin kokusunu yayması gibi kendini cömertçe sunar; ama bizler ilişkilerimizde sevgiyi hep ölçüp biçer ve dolayısıyla onu yok ederiz.
Sayfa 16Kitabı okudu
Her yaşam zamansız ölümlerle yaşıyor.
Uykuyu nasıl da çok görürdü! Şimdi, çok gördüğü yaşamdı. Yaşamaya karşı sevgi beslemeyen bir yaşam iyice son bulmak yolundaydı.
Eldeki nakdiniz ve krediniz ne olursa olsun, bir alışveriş merkezinde, sevgi ve dostluğu, aile hayatının zevklerini, sevdiklerinizle ilgilenmekten ya da sıkıntıdaki bir komşuya yardım etmekten gelen tatmini, iyi yapılan bir işten elde edilen özsaygıyı, hepimizde ortak olan “zanaatkârlık yeteneğini” tatmin etmeyi, iş arkadaşları ve ilişki kurduğunuz diğer insanların takdir, sempati ve saygısını bulamazsınız.
Sayfa 14 - Versus Kitap. 1. Baskı, Aralık 2011Kitabı okudu
Kişinin yaşam tarzı, onun sevme biçimini, sevme amacını, sevgi kavramını da belirliyor.
Yaşamlarında, yaşam ve ölümleriyle hesaplaşmayanlar, güç ölüyor, kendileri ile birlikte tüm dünya ölsün istiyorlar. Yaşamda kalanlara kızarak, öfkelenerek bakıyorlar.
Sayfa 102 - 1980 Yazı Güneşi B./Kitabı okudu
Kolay bir yaşam, kolay bir sevgi, kolay bir ölüm, bunlar asla bana göre değildi.
