Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Paul Cleave
Paul Cleave Yorumları ve İncelemeleri
Paul Cleave yorumları ve incelemelerini, Paul Cleave kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Paul Cleave puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kitabı yaklaşık üç günde, kısıtlı vakitlerde okudum. Ve gerçekten yine büyük keyif aldım. Paul Cleave romanlarını çok seviyorum. Yazarın zekası, işlediği konular her zaman beni derinden etkiler.
Koleksiyoncu için incelemelere baktım tabi ki. Ancak okuyup okumamak konusunda bir fikir edinemedim yapılan incelemelerden.. Ben de okuyup, kendi incelememi yazayım dedim.
Öncelikle kitabın giriş bölümü çok iyiydi. Hemen ana konuya gelmek istedim okurken. Konudan biraz bahsetmek gerekirse; yirmi yıl akıl hastanesinde kalan Adrian seri katillere aşırı derecede takıntılıdır. Onların hayatlarını araştırmakla yetinmeyip, onlardan eğitim almak istemektedir. Ve bu sayede üniversitede profesör ve aynı zamanda 'koleksiyoncu' olan Cooper Riley ile ilgilenmeye başlar. Bu arada hapisten çıkan dedektifimiz Theodore Tate de geçmişte yaptığı hataları telafi etmek için, kaybolan Emma Green'i aramaya başlar. Koleksiyoncu ile yolları kesişecek midir; bunu okuyup göreceksiniz..
Yorumuma gelince, her bölümü heyecanlı, bazı yerleri tahmin edilemeyen, okuyucuyu şaşırtan birçok olaya sahipti kitap.. Gerilim ve kovalamaca sevenler, zeki bir kurgulama arayanlar mutlaka okumalı derim.
Uzun zamandır polisiye roman okumuyordum (yaklaşık 6 senedir), son okuduğum polisiye romanı hiç beğenmemiştim. Polisiye romanlara karşı bir soğukluk kaptım. Mezarcı bu soğukluğu biraz da olsa kırmama sebep oldu. Neden mi biraz, anlatayım.
Theodor Tate, romanımızın baş kahramanı. İki sene öncesine kadar polis olup meslekten ihraç edilen bir özel dedektif. Çökmüş bir insan, iki sene öncesinde bir trafik canavarı yüzünden beş yaşındaki kızını kaybetmiş ve karısı da felç geçirmiş. Hayattan pek de ümidi olmayan biri. Roman kahraman bakış açısıyla anlatılıyor, yani Dedektif Tate'in ağzından. Bu durum son 100-150 sayfada beni biraz sıktı açıkçası, çünkü karakteri öğrenince bir süre sonra ağzından çıkacak kelimeleri de tahmin edebiliyorsunuz.
Yazar Paul Cleave, Yeni Zelanda'nın güneyindeki en büyük şehir olan Christchurch doğumlu. Christchurch, 400 bini aşkın nüfusu olan eski yapılarla kaplı bir şehir. Kitap nerede geçiyor bilin bakalım: Christchurch'te! Bunu size söyleme sebebim öyle büyük bir şehirle karşılaşmayacak olmanız, kitapta geçen mekânlar çoğunlukla aynı. Dedektif Tate, bir kez gittiği yere ilerleyen sayfalarda tekrar tekrar uğruyor ve bu durum da bir süre sonra sıkılmanıza sebep olabiliyor. En bariz örnek, kitabın adından da anlaşılabileceği gibi mezarlık :) 432 sayfalık kitabın 150-200 sayfalık bölümü mezarlık ve yanındaki kilisede geçiyor.
Kitap genel olarak sıkıcı değil, ama yukarıda belirttiğim nedenlerden sıkılma ihtimaliniz var. Polisiye türünde daha iyi örnekler bulabileceğinizi düşünüyorum, ama genelde ABD'nin metropollerinde veya İstanbul'da geçen polisiye romanlarından sıkıldıysanız bir göz atabilirsiniz.
Kitabın sonuna geldiğimde öğrendiğim bir bilgi ağlamama neden oldu desem şaşırır mısınız? Bu kitap Temizlikçi adındaki ilk kitabın devamıymış. Bu beni üzdü çünkü o kitapta elimdeydi. Tabi kendimi avutmmak için farklı bir mod düşündüm bende. Bu kitap nasılsa olaylar bittikten sonra yaşananları gösteriyor, ben de olaylar bu noktaya gelmeden önce neler yaşanmış onu görmek için okurum diye düşündüm. Kendimi böyle avuttum yani.
Kitabın henüz başında daha okumaya başlamadan bir cümle okudum. Çok merak ettim o olayı. “Türkiye’yi her zaman hatırlayacağız.” Bu cümleyi görünce bunun olayını merak ettim ama bir dönem gerçekleşen Türkiye ziyareti dışında bir bilgiye ulaşamadım.
Dedektif Schroder’in son kurban Sally’i bulmasıyla Joe tutuklanır ve hapse gönderilir. Joe gerçekten katil midir yoksa yazar bir Stephen King romanı gibi okuyucuyu BUG’da mı bırakıyordur? Christchurch Kasabı kimdi? Kitabın sonuna kadar bunu içimde tartıştım. Bu arada yeri gelmişken, nasipse bu haftasonu Stephen King romanımız olarak Hayvan Mezarlığını okumayı düşünüyorum. Bilgisini vereyim şimdiden.
Diğer yandan Melissa diye bir kadın da uzun bir zaman boyunca Joe ölsün diye adam tutmaya çabalıyor. Melissa tiplemesi çok iyi yapılmıştı. Hele ki final oldukça mükemmeldi diyebilirim. Final çok iyiydi, ne diyeceğimi bilmiyorum. Güzel ilerliyor aslında bir aksiyon yok ama sizi kendine tutuyor bir şekilde. Böyle olunca ilk kitaba daha bir merak saldım ve böyle okuyacağım. Size de iyi okumalar, iyi bir hafta sonu diliyorum. Esen kalın..
Sanmıyorum biliyorum hemde net olarak biliyorum :) Temizlikçi yazarın ilk romanı :) seri katilin perspektifinden yazılmış eğlenceli bir roman kulağa imkansız ya da son derece hastalıklı gelebilir , ya da her ikisi de neydi öyle dedirten bir katilin zihniydi okuduğum müthişti tartışmasız müthişti. :))
Uzun zamandır böyle zekice kurgulanmış, kanlı, mide bulandırıcı bir polisiye okumamıştım. Bu türü okurken beynimi çalıştığını hissediyorum ve büyük keyif alıyorum.
Polis merkezinde, zeka geriliği olan bir temizlikçi olarak çalışan Joe aslında seri katildir. Dolayısıyla işlediği cinayetlerle ilgili soruşturmaları da yakından takip ediyordur. Bir gün onu taklit eden başka bir katil olduğunu fark eder ve onun kim olduğunu araştırmaya başlar.
Kendini ruhen ve zihnen sağlıklı bulan Joe’ya göre anne ve babası ne baskıcı ne de çocuklarında psikolojik bir hastalık oluşturmayacak kişilerdir. Okuyunca bu konuda ne düşüneceğinizi merak ediyorum.
Paranızın boşa gitmeyeceği bir kitap. Polisiye- Cinayet türünde kitaplar seviyorsanız kaçırmayın.
Kİsa ve özetle ben pek sevemedim. Çok karışık bir kurgusu vardı. Cinayet romanıydi ama arada hayaletler fln gorunuyordu. Karışık değişik bir kitap . Sevmedim ....
Bildiğiniz tüm katilleri unutun.
Çünkü böylesini ne gördünüz ne duydunuz !
Joe; 'Sadece Joe' kadınlara tecavüz edip, öldüren bir seri katil. Buraya kadar her şey çok normal değil mi? Ne farkı var diyorsunuz?...
İşin eğlenceli tarafı katilimizin bir polis karakolunda 'temizlikçi' olarak çalışıyor olması. Hem de kimsenin dikkat etmediği saf bir temizlikçi. Elinde evrak çantası içinde birbirinden farklı numaralarda bıçakları her gün işe gelip gidip göze batmadan temizliğini yapıp, polislerin soruşturmada ne noktada olduğunu kolayca incelemesi onu bir adım öne çıkarıyor.
Ama soruşturma panosunda kendi öldürmediğinden emin olduğu bir kurban var. Ve bu kendisini taklid eden birine işaret ediyor. Joe bu kişinin peşine düşer ve işler daha eğlenceli bir hâl alır.
Bizim katil elinde çantası, göze çarpmadan araba çalıp, kurbanların evlerine kendi evi gibi şip şak giren ve kadınlara tecavüz edip öldüren biri. Ama tek sorun yanında götürdüğü hiçbir silahı kullanmadan kadınların kazara ölmesi... Girdiği evlerde de önce kurbana görünmeden bira keyfi yapıyor. Ve kendini de çok iyi analiz ediyor... Çocukluğunda ne sevgi eksikliği yaşamış ne de ihmal edilmiş ama o böyle olmayı seçmiş işte...
Kısacası; beklentimin altında kalan bir kitaptı. Ben Joe'nin dehşet verici bir katil olmasını beklemiştim. Cinayet anını detaylı okuruz diye düşünmüştüm ama olmadı. Çoğunlukla Joe'nin gözünden okuduğumuz yer yer gereksiz uzatmaları olsa da kolay okunan bir kitap.
Elinizde varsa daha iyilerini okumadan önce bunu okuyun ki daha çok hayal kırıklığı yaşamayın. Elinizde yoksa da paranıza yazık etmeyin!!!
Hasta olan Joe polis karakolunda temizlikçi olarak 6 yıldır görev yapmaktadır .
Polis ise yedi kadın cinayeti ile aranan seri katili aramaktadır. Kadınların öldürülüs şekli aynıdır.
Katili uzakta arayan polis ise hemen yani başındaki katilin kendi tabiri aptal taklidi yapan Joe 'dan suphelenmez.Joe ise kendini taklit eden bir katilin peşine düşer.
Şimdiki zaman diliminde yazılan romanların okuyucuyu kitabın içine, tam olarak o ana çektiği söylenir. Malesef ki benim için geçerli olan bir kalıp değil bu. Hatta bu durumun kitabı fazlasıyla yapay bir boyuta taşıdığını dahi söyleyebilirim. Koleksiyoncu’yu okurken tam olarak böyle hissettim. Normalde seri katilleri barındıran kitaplara bayılırım . Fakat gerek kurgusuyla gerek karakterleriyle ben de sadece “yazılmak için yazılmış” düşüncesi oluştu. Sonlara doğru hissettiğim hafif de olsa bir heyecan kitap için söyleyebileceğim tek olumlu yöndü sanırım.
Yaptıklarıyla yapacaklarıyla bir insan ne kadar kötü olabilir ki ? O Joe . İyi Joe ? Kitabı okurken yavaş yavaş bir katile sempati duymaya başladım gerçekten . Bu denli okuyucu yu etkilemeyi başaran bir Joe o. Serinin ikinci kitabında da yazar kelimelerin gücünü konuşturmuş gerçekten . Mutlaka okuyun
Olmamış!
Tam bir vakit kaybı olmuş. Bir önce okuduğum temizlikçi kitabı nerede bu nerede. Olaylar kopuk ve karmaşık anlatılmış.uzerine çok yorum yapma gereği görmedim. Kısaca bu olmamış
Kurgusu kesinlikle muhteşem nefessiz okunmayı hak edecek kadar hemde oldukça başarılı üslup ve sıfıra yakın yazım hatasıyla gözümü de zihnimi de doyurdu demek yerinde olur ona keza Paul Cleave peşi bırakılmayacak harkulade bir kurgucu...
Dikkat spoiler içerir.
Theodore Tate, önceden polislik sonrasında özel Dedektiflik yapmış ancak bir adam alkollü bir şekilde karısı ve kızını trafik kazasında öldürünce onu yakalayıp kendisi cezalandırdı için hapse girmiş bir adamdır. Bu olaydan önce de Donovan Green adında bir adamın kızı Emma'ya kendisi arabayla çarpmış ve Donovan'ın kendisini
Harika
Koleksiyoncu gerçekten inanılmaz bir gerilim kitabı olmuş. Bu kadar az okunmuş olması da bir. O kadar şaşırtıcı geldi bana. Yazarın okuduğum ilk kitabı oldu ve beni çok etkiledi. Akıl dolu bir polisiye-gerilim kitabı okudum.
Kitabın başında katilin kim olduğunu kitap bize gösterince, açıkçası biraz hayal kırıklığı yaşayıp kitabı yarım bırakacaktım. İyi ki öyle yapmamışım. Adeta hikaye içinde hikaye olan bir kurgu ile karşı karşıya kaldım. Kitap hakkında çok şeyler yazıp tadınızı kaçırmak istemiyorum doğrusu.
Gerilim seviyorsanız mutlaka bu kitabı okuyun arkadaşlar.
Kitabı okuyan veya yazarın diğer kitaplarını okumuş olan arkadaşlar varsa yorumlara bekliyorum.
Esasen bu yazarı ve romanlarını bir hayli severdim taki bu romanına kadar romanı okudukça unuttum unuttukça okudum yeminle beynim lapaya döndü bırakayım dedim bırakamadım gerçekler yüzume tokat gibi inerken beyin sağlığım için yaradanıma şükrettim.
