Geçtiğimiz yüzyıl zalim ve şiddet doluydu. Ben sürekli yen yüzyılın eskisinin tekrarı olamayacağı üzerine yazıyorum. Unutmaya hakkımız yok, çünkü o zaman tüm bunlar yeniden yaşanabilir.
Belki inanmayacaksın ama ben bu şiiri ellerimle yazıyorum sevgilim
Çünkü benim gömdüğüm kızlar ara sıra boğulur
Ve laik aşk çarpık toplumlaştırır, doğurma ne olur.
Neden mi yazıyorum?
Beni deli sanmasınlar diye, çünkü kaleme anlatamazsam derdimi duvarlara anlatacağım.
benim için endişelenecek insanlar var, onları üzmek istemem.
"Aslina bakarsanız siz sevgili okurlarla nasıl bir ilişki kuracağımı da bilmiyorum. Kafamda okur-yazar ilişkisiyle ilgili soru işaretleri de var çünkü. Okurun kafasında dağınık halde gezinen fikircikleri derleyip toplayan, özneleyen, tümleçleyen, yüklemleyen biri midir yazar? Bunu yapabildiği oranda başarılı, yapamadığı kadar da aykırı mı sayılı? Yani okur düşündüğünü düşünen yazarı mı sever? Ama bu durum
yazarın varlığını gereksiz kılmıyor mu? Siz kendi içinizde halledin, ben niye yazıyorum?"
Köylüler, İşçiler ve İmalatçılar
...
Snelman, bütün köylülerin, işçilerin, imalatçıların ve bütün halk kesimlerinin
her yönden aydınlanmasını, öğrenim ve eğitimini hayatının en önemli görevi
saymış; bir zamanlar Pierre d’Amiyen’ in Haçlı Seferleri’ni kışkırttığı gibi, o da Finlandiya’da eğitim seferberliğinin öncüsü olmuştur.
Snelman