Içindeki bütün yıkıntılara, bütün kederlere rağmen başını yere eğmek istemiyordu. Matemini ortaya vurmadan tek başına yüklenecek ve yeni bir hayata doğru yürüyecekti.
İçindeki bütün yıkıntılara, bütün kederlere rağmen başını yere eğmek istemiyordu. Matemini ortaya vurmadan tek başına yüklenecek ve yeni bir hayata doğru yürüyecekti.
Sayfa 215Kitabı okudu
Son
İçindeki bütün yıkıntılara, bütün kederlere rağmen başını yere eğmek istemiyordu. Matemini ortaya vurmadan tek başına yüklenecek ve yeni bir hayata doğru yürüyecekti.
Sayfa 215Kitabı okudu
Gözlerinden yanaklarına doğru iri damlalar yuvarlanmaya başladı...
Yusuf bir oraya, bir de önündeki toprak yığınına baktı. Dişlerini ve yumruklarını sıktı, dudaklarını ısırdı; buna rağmen gözlerinden yanaklarına doğru iri damlalar yuvarlanmaya başladı. Bu yaşlar bütün manzarayı örtü vermişlerdi. Kollarının yeniyle gözlerini sildi. Hayvanına atladı. Bir kere daha dönüp geriye baktıktan ve ömrünün en korkunç senelerinin geçtiği bu kasabaya yumruğunu uzatıp tehdit eder gibi salladıktan sonra, atını ileriye, dağlara doğru sürdü.
İçindeki bütün yıkıntılara, bütün kederlere rağmen başı- nı yere eğmek istemiyordu. Matemini ortaya vurmadan tek başına yüklenecek ve yeni bir hayata doğru yürüyecekti.
Sayfa 228 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Sonucum
İçindeki bütün yıkıntılara, bütün kederlere rağmen başını yere eğmek istemiyordu. Matemini ortaya vurmadan tek başına yüklenecek ve yeni bir hayata doğru yürüyecekti.
Sayfa 215 - Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
•Her anlaşılan, yeni bir tecrübe olsa da hayat anlaşılmaya başlandığı andan itibaren, her cevaba yeni sorular üretmeye devam edecektir.Sonsuzluğun sonsuzluğudur bu!.
•Hayatın anlamı içinde saklı.Hayatın anlamıyla hayatın anlarını birbirine karıştırmadan, hayata doğru atağımız her adın, sizi kendinizden uzaklaştırmamalıdır.Hayatın keşmekeşine uzanırken, kendi dinginliğinizi kaybetmemelisiniz.O dinginliktir sizi en girift sorunlara karşı sakince mücadele ertirecek olan.
•”Hayatın anlamı keşfedilecek bir şey değildir; yaratılacak bir şeydir.” İşte bu yüzden hayatı başkasının hatasıymış gibi yaşayanlar iki kere yanılırlar.
Sayfa 70 - YediverenKitabı okudu
“Düşünün. Hayata... ne olacağı belirlenmiş bir şey olarak nasıl başladığımızı düşünün. Toprağa ekilmiş bir ağaç tohumu gibi. Ardından... büyürüz... büyürüz... ve ilk başta gövdeye dönüşürüz.” Hâlâ hiç tepki yoktu.
“Ama sonra bu ağaçtan –yaşamımız olan ağaçtan– dallar çıkar. Gövdeden farklı yüksekliklerde ayrılan onca dalı düşünün. Dalların çoğu zaman farklı yönlere doğru giden başka dallara ayrılışını düşünün. Dalların farklı dallara dönüşmesini, o dalların da daha ince dallara ayrılmasını düşünün. Aynı daldan çıkan ince dalların uçlarını, hepsinin nasıl da ayrı yönlere doğru gittiğini düşünün. Yaşam da daha büyük bir ölçekte, aynı şeydir. Günün her anında yeni dallar çıkarır. Bizim bakış açımızdan –hepimizin bakış açısından– bu bir... süreklilik gibi görünür. Her bir dal yalnızca tek bir yolu gitmiştir. Ama her zaman başka ince dallar da vardır. Başka şimdiler de vardır. Geçmişte farklı yönlere gitmiş olsanız çok farklı olacak başka hayatlar. Yaşam ağacından söz ediyorum.
Yaşam ağacından birçok dinde ve mitolojide de söz edilir.
Budizmde, Yahudilikte, Hıristiyanlıkta. Ağaç metaforunu birçok felsefeci ve yazar da kullanmıştır. Sylvia Plath için, varoluş bir incir ağacı ve olası bütün hayatlar –evli ve mutlu olduğu, başarılı bir şair olduğu hayatlar– olgun ve tatlı birer incirdi ama Plath o olgun ve tatlı incirlerin tadına bakamıyor, meyveler göz göre göre çürüyüp gidiyordu. Yaşamadığımız onca hayatı düşünmek, insanı delirtebilir.
