Değişen bir şey pek olmamış..
“Önceleri insanlar görmeden bakıyor,
Dinlediklerini anlamıyorlardı,
Uzun ömürleri boyunca düş görüntüleri gibi
Düzensiz, gelişigüzel yaşıyorlardı.
Bilmiyorlardı duvar örmesini.
İçine gün ışığı giren evler yapmasını,
Ağacı kullanmasını bilmiyorlardı.
Yerin altında, karanlık mağaralarda
Karınca sürüleri gibi yaşıyorlardı.”
Sayfa 19
Ve suç bizim emekçi kardeşim!
yollan yapıp yapıp durmadan yapıyorsak ve yine de yolsuzsak dağbaşlarında kentleri kurup kurup yeniden kuruyorsak ve yine de kentsizsek vatanımızda pamukları ekip büküp dokuyorsak durmadan ve yine de çıplaksak karın altında
kömürleri pençe pençe yerin cehenneminden
ve yine de donuyorsak ayazda karda
buğdayları ekip biçip öğütüyorsak
ve yine de rezilcene açsak dünyada
yüz katlı yapılarda ter döküp karıncalarca ve yine de yuvasızsak şu yeryüzünde
bu tirenler bu uçaklar bu gemiler otobüsler
ve yine de yayan ve yapıldaksak
barajlar işitmiyorsa karanlık gecemizi kapısından bakmak bile yasaksa o güzel okulların
ak çarşaflı hastaneler bize haramsa haramsa hekimlerin ak pak gülücükleri ölülerimiz kalmışsa kollarımızda gömülecek bir yerimiz bile yoksa vatanda
ve dövülmüş köpek gibi yalnızsak
bu suç bizim suçumuz, ey emekçiler
bu karanlık bizim kendi karanlığımız!
Sayfa 366Kitabı okudu
Bastığı yerin ayaklarının altında sıkı durduğunu hissedememek, hemen yola çıkılacakmış kadar eğreti bir hayat yaşamak ne azaplı şeydi?
Sayfa 174Kitabı okudu
Invictus
Beni örten geceden,
Ki kapkara bir uçtan diğer uca,
Şükrediyorum olabilecek tanrılara
Fethedilemez ruhum adına.
Şartların zalim pençesinde
Ne irkildim ne ağladım yüksek sesle.
Talihin darbeleri altında
Başım kanlı, eğik değil ama.
Bu gazap ve gözyaşıyla dolu yerin ötesinde
Beliren sadece gölgenin dehşeti,
Ve yine de yılların tehdidi
Korkutmuyor ve korkutmayacak beni.
Önemli değil geçidin darlığı,
Parşömenin cezalarla yüklü olması,
Kaderimin efendisiyim ben:
Ruhumun kaptanı.
William Emest HenleyKitabı okudu
İnsan toprağın üstünde oyalanırda oyalanır yürür yürürde yürür yorgun düşer yerin altında istirahat eder.
✍️ Murat KATMIŞ
ALTAY TÜRKLERİNDE İl DİNÎ
Altay Türklerinde "sema" on yedi kattır. Orta dünyadaki yer-sular da on yedi handan ibarettir. Görülüyor ki bu 17 adedi, Yakutlarda sağ ve sol kolların adetleri olan 9 ve 8 adetlerinin ceminden hasıl olmuştur. Eski bir zamanda Altay Türklerinde de, semanın dokuz kat olduğu şu vakıadan anlaşılıyor: Altay Türklerinde şaman, "Bay
"Habil və Qabil" olayına bir də bu cür baxın :
-..."Habil çoban, Qabil isə əkinçi oldu. Bir müddət sonra Qabil torpağın məhsulundan, Habil isə qoyunların ən cavan və piylisindən Yehovaya qurban gətirdi. Yehova məmnun halda Habilə və onun gətirdiklərinə baxdı, lakin Qabil və onun gətirdiyi xoşuna gəlmədi".
- Bax məsələ də bundadır, axı niyə?.. - deyə Xuakin onun sözünü kəsdi. - Axı
Sayfa 52 - Parlaq İmzalar NəşriyyatıKitabı okudu
Bastığı yerin ayaklarının altında sıkı durduğunu hissedememek, hemen yola çıkılacakmış karar eğreti bir hayat yaşamak ne azaplı bir şeydi?
Sayfa 155Kitabı okudu
