Kimseye ihtiyacım yok, her şeyi ben hallettim artık beklentiye girmiyorum. Böyle daha güzel hayat.
evet, artık sonuna gelmişti. kendi kendini yok etmekten, yașamının başarısız örgüsünü parçalayarak kendisini, kendisiyle alay eden tanrııların ayaklarının önüne fırlatıp atmaktan başka yapacağı șey kalmamıştı.
Sayfa 90Kitabı okuyor
"Hani kelebektim?"
Sol elini kaldırıp hafifçe kaşıma dokundu parmağının üstüyle. Dikişlerimi yeni aldırmıştım. Sonra da dizlerime baktı. Bugün az daha düşüyordum.
"Kanatların olsa düşer miydin tırtıl?"
Yanaklarım ısındı utançla. "Çıkmış ama şimdi," dedim gözlerimi kaçırıp. "Kelebek ol dedin."
"Düşmeyecek misin artık?"
Kafamı salladım kararlılıkla.
"O zaman kahramana da ihtiyacın yok artık."
Endişeyle atıldım hemen. "Ama kanatlarım çok yeni kurumadı daha." diye bahane uydurdum. "Biraz gelişmesi lazım değil mi?"
Artık hiçbir huzurun beni yatıştırmasına, hiçbir şeyin bana mutluluk vermesine olanak yok gibiydi.
Sayfa 31Kitabı okuyor
Neyi bekliyoruz, Zezé?
Gökyüzünden güzeller güzeli bir bulutun geçmesini.
"Niçin?" Küçük kuşumu serbest bırakacağım. Sahiden. Artık ona ihtiyacım yok...
Sayfa 67 - Can Yayınları 151. Baskı Aralık 2022Kitabı okuyor
Dikkatimi fazla odaklayamıyorum artık. Bu konsere de Stravinsky’yi sevdiğim için gitmiştim ama artık onun için bile sabrım yok.
Koridor Yayıncılık
Ve türün tüm ağırlığını hissederim ve bunun tüm yalnızlığını üstlenmişimdir. Ortadan bir yok olsa! -Ama can çekişmesi kokuşmuş bir ebediyete doğru uzar. Her âna beni yok etme serbestliğini bırakırım: Soluk almaktan yüzü kızarmamak edepsizliktir. Artık hayatla anlaşma yok, artık ölümle anlaşma yok: Olmayı unuttuğumdan, silinmeye razıyım. Oluş -ne cinayet!
Sayfa 131Kitabı okudu
Dokunduğum her şey beni yaralıyor. Ayrıca bu bana ait değil. “Bu benim” diyecek birisi daima olacaktır. Bir seferinde küstahça söylediğim gibi, “Benim bir şeyim yok.” Artık hiçin hiç demek olduğunu öğrendim. Bir ismimiz bile yok.
🎬 Theo Angelopoulos / Leyleğin Geciken Adımı