Bir hayatım yoktu.Zevk tacirleri,adıma "hayat kadını" dediler.
Devrim, kadının mutfaktan çıkıp ülke yönetmesidir.
- 
Vladimir İlyiç Lenin
Ah kör olası Adem :) Ah Adem, Vah Adem. Ne diye yedin o elmayı bak gördün mü nereden nereye geldik :)
Bu kitabı, kendine ben şeriat istiyorum diyen hilafet istiyorum diyen kadın ( adına kadın diyorum , feministlere hakaret olacak ) ümmetin kızıyım ben diyen din mücahitleri
İnsanlar iyidir. Kötülük, insanın koşullarından kaynaklanır.
Sayfa 240 - Doğan KitapKitabı okudu
Zeynep'in Sonradan Yazdığı Günlüğünden
"Ey anneler , babalar , ey ağabeyler, bizlerin bu dünyada yaşama nedeni kızlarımıza, kız kardeşlerimize baskı yapmak değil! Kızlarımızın hayatını kısıtlayan saçma kurallar ,salakça görüşler, hepimizin hayatını zorlaştırıyor. Ama biz , gücümüz sadece kızlarımıza yettiği için, çareyi onlara baskı yapmakta aramayacağız!"
Sayfa 86 - Doğan KitapKitabı okudu
19
Zor işti ticaret. Sermaye kullanmak dışında her şey yalandı aslında.
Sayfa 101 - Doğan KitapKitabı okudu
20
Aynı yolda yürüyen insanların dayanışmasıyla, Ortak amaçlar için ortak hareket etmekmiş, insan üretimi kolektif süreçlerle gerçekleşirmiş, Güzellik ancak biraraya gelmekle ve paylaşmakla ortaya çıkarmış... içinde yaşanılan zaman parçası, ancak geçmişle ve gelecekle ilişkili biçimde anlamlanabilirmiş...
Sayfa 109 - Doğan KitapKitabı okudu
Zeynep'in Sonradan Yazdığı Günlüğünden
Çocuklar okutulmalıydı , kızlar da okutulmalıydı.
Sayfa 33 - Doğan KitapKitabı okudu
20
Bir kişi niye başka bir kişiye benzesindi, başkaları gibi düşünmek, ezbere yaşamak, diğerlerinin onayını beklemek gibi şeyler ne kadar gereksizdi. Zaten hayatta bir tek gerçek vardı, o da içinde yaşanılan an... Şimdi , şu an , bugün, bu saniye ... Başka bir gerçek yoktu. Geçmiş olup bitmişti, gelecek daha gelmemişti, onları boş verip sadece an'ı yaşamak lazımdı.
Sayfa 109 - Doğan KitapKitabı okudu
Zafer Ekin Karabay, ardında ''Bütün Mesele Neydi?'' isimli bir intihar mektubu bırakır. Bu mektupta söyledikleri dikkat çekicidir.
"hani, ‘hayatın neresinden dönülse kardır’ dizesi var ya Nilgün’ün, canım benim, ben yaşamın neresinden döneceğimi çoktan belirlemiştim. Nilgün Marmara’nın 29 yaşında, S. Plath’in şubat ayında intihar etmesi, benim de 29. yaşımın 29 şubatında intihar etmemi gerektirmezdi. ama madem ki yaşamda kalmaya kendimi ikna edemiyordum, o zaman bir tarih belirlemeliydim ve 29. yaşımın 29 şubatını seçtim. bu yüzden ‘şubatta saklambaç’a bir yığın başka sırla birlikte intihar edeceğim tarihi de gizlemiştim. ne var ki, kitabımı bir türlü bastıramadım (o kitabı görmeden ölmek bana nasıl acı veriyor bilemezsiniz). Ama şimdi yaşamımın bu ayrım noktasında hiçbir yerde huzur bulamadığıma göre bu tarihi bekleyecek gücüm de kalmadı. Hem Zebercet de belirlediği tarihten önce intihar etmemiş miydi? (Kimbilir belki kendimle barışabilseydim...)
