Çırak Aranıyor
"1 Mayıs İşçi ve Emekçi Bayramı"mız Kutlu Olsun.
ÇIRAK ARANIYOR
Elim sanata düşer usta
Dilim küfre, yüreğim acıya
Ölüm hep bana
Bana mı düşer usta?
Sevda ne yana düşer usta
Hicran ne yana
Yalnızlık hep bana
Bana mı düşer usta?
Gurbet ne yana düşer usta
Sıla ne yana
Hasret hep bana
Bana mı düşer usta?
Refik Durbaş
Emekçiler yüz yıldır hızla artan zenginlik ve rahatlıktan paylarını alabilmişler miydi? Hadi bakalım, özgürsünüz artık diyerek bir köşeye atmışlardı zavallıları: Evet, açlıktan ölme özgürlüğüne sahiptiler, onlar da bol bol kullanıyorlardı bu özgürlüğü. Seçildikten sonra gidip göbeğini şişiren, yoksulları eski pabucundan bile az düşünen ensesi kalınlara oy vermek kimsenin karnını doyurmuyordu. Hayır, hayır, bu iş böyle sürüp gidemezdi, yasalar yoluyla, kimsenin burnunu kanatmadan, dostça bir anlaşmaya vararak mı olurdu, yoksa her şeyi yakıp yıkarak, birbirlerini yiyerek, vahşice mi, mutlaka bir çözüm yolu bulmak gerekiyordu. Kendileri değilse bile çocukları görecekti o günleri, içinde bulundukları yüzyıl sona ermeden yeni bir devrim, hem de bu kez işçi devrimi olacak, toplum temelinden sarsılıp yıkılacak, sonra onun yerine daha temiz, daha adil bir toplum kurulacaktı.
Sayfa 149 - İş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
1 Mayıs İşçi ve Emekçi Bayramı
Bugün aynı zamanda “Kendine Emek Verme Günü” olsun.. Yeni pencereler açma günü.. Çünkü; en çok neye emek verirsek, ona sahip çıkıyoruz.. Toplantılar, sunumlar, raporlar.. Yemek pişirmek, çocuğu okuldan almak, ders çalıştırmak, evi toplamak.. Markete gitmek, arabayı servise götürmek, çocuğun okul taksidini ödemek.. Bir günde tam 1440 dakika var.
1440 dakikamızın yüzde kaçını kendimize ayırıp, sadece birey olarak kendi isteklerimiz için emek harcıyoruz?
Bu kadar az emek verdiğimiz birine ne kadar sahip çıkarız?
Pınar olarak, Mehmet olarak, İnci olarak kendimize bu kadar az emek vererek; hayatımızın sorumluluğunu ne kadar üstlenir ve yaşamak istediğimiz “bizi” var ederiz?
Peki ya her gün sadece 60 dakikayı ayırsak? Neler değişirdi bugünkü bizde?
Bugün biraz sorsak mı kendimize;
“Ben hayatımın neresindeyim?
Gerçekten kendimi geliştirmek için, hayal ettiğim bir şeyi yapabilmek için zamanım yok mu?”
Çok vurucu 2 sorudur.
Ama inanın ki yaşam; kendimize sorduğumuz güçlü sorulara, dürüst cevaplar verme cesaretini gösterdiğimizde “gerçekten” başlar.
Kendimize emek verme günümüz kutlu olsun 🍀🙏 
Yeni Bir Pencere Aç
1 Mayıs İşçi Bayramı Kutlu Olsun!
Gerçek olmayan bir hikayeye gerçek olmayan çok ileri bir gelecekten dipnotlar bırakılması mı yoksa ütopik olarak yazılan şeylerin bir çoğunun gerçekleşmiş olmasi mı kitabi daha eşsiz kılıyor karar veremedim.
Böyle bir kitabi yazmakla kalmayıp hem yarım bırakılmış hem çok yaşanmış bir sonla veda etmek 
Jack London ın ustalığının göstergesi.
Zafer Temel (çocuk işçi)
Her sey görüldüğü gibi ağabey... Üstüm başım çalışmaktan darmaduman. Yalnızca bugün eve ekmek götüreyim bana yeter. Bugünü düşünüyorum, yarını değil. Bugün anam, babam, kardeşim doysun kâfi. Bazen sokakta beni dilenci sanıyorlar, para vermek istiyorlar kabul etmiyorum. Çalışıyorum diyorum, gülüyorlar. Evet, emeğime gülüyorlar. Yaşıtlarım parkta oynayıp, dondurma yerken ben uzaktan onlara bakıp sırtımda şu koca arabayı taşırken bana acıyarak bakıyorlar. Şimdi kalkıp para kazanmaya ihtiyacı olan çocuklara iş vermemelerini mi, açlığı mı, çocuk işçilere yapılan kötülükleri mi konuşayım yoksa senin Emek ve Dayanışma dediğin günü mü kutlayayım? Hepsi boş... Sadece biz çalışmak zorunda olan çocukları unutmasınlar yeter.
Bakalım bu mektup eline geçecek mi? Filiz'le birlikte yazdık. Sen Filiz'i tanımazsın. Sizin koğuşa yeni geldi. Kitap okuduğu için getirmişler. Hani kitap okumak güzeldi? Ben burdan çıkınca kitap okursam beni yine getirirler mi ? Ben de o zaman kitap okumam.
Sayfa 32 - Can Yayınları / 1Eylül mektubu
Uçma zamanı gelince gitmesi gerekirmiş. Kuşlar tutsak yaşayamazlarmış. Ya çocuklar, İnci? Onlar tutsak yaşayabilirler mi?
Sayfa 88 - Can yayınları/10 nisan mektubu
1 Mayıs İşçi Bayramı
"sokakta bahar varmış kış varmış bayram varmış /
varsa varmış bana ne? /
elim yüzüm basımevi boyası /
yanım yörem basımevi işçisi /
sırtlanın dişlerinden almağa çalışıyorum /
bir sokum ekmeğimi /
eskiden rotatiflerle satarlardı anamızı /
şimdi ofsetlerle kınalıyorlar /
en vurguncu gazeteyi en çok ekmeksizin elinde /
görmüyor muyum /
gömmüyor
Benim Bayramım Desin
Hep sonradan...
Sonradan sonradan görmedir emekçi dediğin.
Kimi kalemiyle yazdıktan sonra,kimi de alın teri soğuduktan sonra,
Hep sonradan görmedir işçi dediğin
Yüreğiyle çalışır, Yüreğiyle sever memleketi işi aşı aşkı,
Alınteri kuruduktan sonra gelir emeğinin hakkı...
Tam alır mı emekçi işçi kardeşim sormasın bilmez kimse,
Gömülüyken geçmişe,birkaç satır aralığına,
Hakkını aldın mı kardeş diye sormasın,
Bir gün bile olsa yüzü gülerek bugün,
Benim bayramım desin,
Benim bayramım bugün...
**1mayısİşçiEmekçiBayramıKutluOlsun*
Kalemin Derdi
open.spotify.com/track/0xWB2vkNu...