Ayşe Aktaş
@AYSEAKTS_
Lisans
Üniversite
Bursa
7 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Fikirler soğuk algınlığı mikropları gibidir: eninde sonunda biri yakalanır.
“Etrafınıza şöyle bir göz gezdiriniz. Gerçek hayat denilen şeyin ne olduğunu, nerede olduğunu bilmiyoruz bile! Kitaplarımızı, hayallerimizi elimizden alsalar, öylece ortada kalacağız.”
“Paltom bile ağır gelirken,
Nasıl taşırım
Koskoca dünyayı
Sırtımda?”
Okur Takip Önerileri
Bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret falan değil.. İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile. Sadece bir yalnızlık ihtiyacı.
Öyle günlerim oluyor ki, etrafımda küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Taşıp dökülecek kadar kendi kendimi doyurduğu mu hissediyorum. Kafamda hiçbir şeyle değişilmesi mümkün olmayan muazzam hayaller, bana her şeylerden daha kuvvetli görünen fikirler birbirini kovalıyor. Fakat sonra birden bire etrafımda bana yakın birini arıyorum. Bütün bu beynimde geçen şeyleri teker teker uzun uzun anlatacak birini.
Sokağa fırlıyorum. Bir tek çehre görsem de yanında yürüsem, hiç ses çıkarmadan yürüsem diyorum. Halbuki ara sıra karşılaştığım ahbapları görmemezliğe geliyorum. Hiçbiri bana bu anda yardıma çağrılacak kadar yakın görünmüyor. Bilmem beni anlıyor musunuz?
Yaşamı olduğu haliyle düşünün, yaşamın detaylarını düşünün; ve bir de içinde hiçbir anlam, hiçbir amaç, mezar dışında hiçbir hedef olmadığını düşünün. Herhalde yalnızca aptallar, ya da kendini aldatanlar, ya da olağanüstü ölçüde şanslı yaşamlar sürenler bu düşünceyle irkilmeden yüzleşebilirler?
Bu dünyada ne mutluluk vardır, ne de mutsuzluk, sadece bir durumun öbürüyle kıyaslanması vardır, hepsi bu. Sonsuz mutluluğu hissetmeyi sağlayan da sonsuz acıyı çektiren de sadece budur, yaşamanın ne kadar güzel olduğunu öğrenebilmek için ölmeyi istemiş olmak gerekir Maximillien.
Hayatım alelacele çizilmiş,ama vakit yetmediği için ayrıntıları doldurulamamış bir resme benziyor
Her geçen gün fabrikalar büyüdüğü halde,orda çalışan insanlar tükenip yalnızca ölüyor.
