Ediz Çağıran..
Tek kurşunun sahibi. Bu oyunun sahibi. Acı dolu geçmişin sahibi. İçimdeki şefkatin sahibi. İlk öpücüğümün sahibi. Bana kendimi ilk kez güvende hissettiren kolların sahibi. Ruhumu tutan ellerin sahibi. Geleceğimi değiştiren çimen yeşili gözlerin sahibi. O gece arkasını dönüp karanlığın içinde kaybolan bedenin sahibi.
Ediz Çağıran içimde öyle büyük bi yer kaplamıştı ki yokluğu, düşenin dibine kırk yıl sonra ulaşabildiği, içinde kan ve yanıklar bulunan cehennem vadisi VEYL gibiydi.