Durup Lorenzo'ya baktı. "Trenin bizi hangi istikamete götürdüğünü fark ettin mi?"
"Nasıl anlayayım? Bütün pencereleri kapatmışlar."
Çünkü nereye gittiğimizin anlaşılmasını istemiyorlar.
Rus toplumunun bir kısmı için çabalayan öğretmenin idealist tutumunun aktarıldığı güzel bir kitap.Özellikle öğretmenlerin bu kitabı okumasının eğitime farklı bir açıdan bakılabilmesinde başarılı bir etkiye sahip olacağını düşünüyorum. Zira yeni nesil eğitimcilerin, eğitim hayatına girene kadar ki yaşadıkları zorluklar yaptıkları mesleğin gereksinimlerini unutmalarına, heveslerinin azalmasına sebep olabiliyor. Bu az sayfalı kitaba ayırılıcak kısa zamanın güçlü bir tazeleme etkisi olacağını düşünüyorum.
Tatevo'lular kendi köylerinde yetişip de sonradan Moskova Üniversitesi'nde büyük bir bilim adamı olan Raçinski'nin , tekrar öğretmenlik yapmak üzere kendi köylerine gelmek istediğini duymuşlar ve bu haber karşısında onlarda şaşırmışlardı.
Köylüler kendi aralarında:
"Köyümüzün bu akıllı çocuğu acaba bize nasıl bir tuzak kurmak istiyor ?" diye konuşuyorlardı.
Eğitimle ilgili olarak kitapta vurgulanan bir başka önemli boyut ise, bizde henüz çok farkına varılmamış bir 'doğru'yla ilgili. O da, küçük yaştaki çocukları eğitme durumunda olan öğretmenlerin aslında belki de ortalama bir üniversite hocasından bile daha bilgili ve yetkin olması gerektiğidir. Bu iki noktada önemlidir.
Birincisi, eğer çoçuklar keşfedilmeyi bekleyen bir bir hazine ise, olabilecek en erken yaşta bu keşif yapılmalı ki çoçuğun istidadı en yüksek seviyeye çıkarılabilsin.
İkincisi ise, küçük yaştaki çoçuklara eğitim verirken yapılacak bir hata, onların kişiliği, öğrenme hevesleri,ahlaki ve manevi gelişimleri üzerinde kritik ve bir o kadar da telafisi zor sonuçlar doğurur.