Kabul ediyorum, idrak ediyorum, hak da veriyorum. Osmanlıca diye tabir edilegelen bir önceki devletimize ait öz lisanımız, Arapça veya farsça veyahut herhangi bir lisanın azımsanmayacak miktarda kelimesine sahip, müstakil nahvi kaidelere malik olmayan bir surette bulunmaktaydı.
Bu bizim açımızdan elim bir hadisedir. Derhal el atılması ve düzeltilmesi gereken bir meseledir. Yeni devletimizi kurduktan sonra bu eksik bulunan hususlara karşı bir lisan inşaası, gramer tahsisi başlaması elbette hoş karşılanmalıdır. Ancak bu çalışmalar esnasında bir şeyler çok yanlış yapılmıştır. Yüzyıllardır kullanılagelen kelimelerimize karşı düşmanca davranılmış, sebepsiz yere alfabemiz değiştirilmiş, kütüphanelerde bulunan eserlerimiz okunulamaz bir hale sevk edilmiş ve bir millet atasından adeta tecrit edilmek istenmiştir.
İyi niyetle başladığını umduğumuz bir çalışma devamında kendi milletine zarar veren bir hal almış ve bugün iki kelimeyi bir araya getiremeyen, meramını anlatamayan bir nesil peyda etmiştir.
Peyami Safa mevzu bahis eserinde bu mevzuda ki tenkitlerini, fikirlerini dile getirmiş, lisanımızda yapılmak istenilen tashih, inşa ve zenginleştirme hareketinin maksadından çıkıp, müspet bir neticeden daha çok menfi bir hal aldığından mülhem serzenişte bulunmuştur.
Okumanızı şiddetle tavsiye ederim.
