İçimde büyüyen bunalımın bir felâketi çağrıştırmadığını biliyorum ben. Bu aslında ihtiyaç duymakla alakalı.Reddettiklerini ve yok saydıklarını tekrar özlemek ve kavuşma isteği ile alakalı.Ruhumdaki bu çalkantı bu yüzden.Bir bunalım değil.Değişiyorum.
Belki tanıdıklar da gelir ve çelenk getirirler ama bir tabutun üstündeki çiçeklerin ne anlamı var ki?
Beni teselli edecek ve bazı sözcükler söyleyecekler.Sözcükler , bunların bana ne yararı olacak ki.?
Hayatın akışı içinde insanlar karşılaşır, çene çalar,tartışır kavga ederler ;bir birlerine uzaklardan, her biri zamanın farklı bir yerinde dikilmiş bir rasathaneden seslendiklerini fark etmezler.
Sadece bir hayat yaşadığımız için bu hayatı öncekilerle karşılaştırılamaz ya da kusurlarımızı gelecekteki hayatlarımızda gideremeyiz ; bu nedenle de ne istediğimizi bilemeyiz.