Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
adile a.
adile a.
@aa_kirmizibalon
“Güzel umutlar ve şarkılar, sadece hissedebilenlerindir.”
“SPIRA,SPERA!”
MD
lisans
İstanbul
451 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Yalnızız… Hepimiz, her an, nerede ya da kimlerle olursak olalım aslında yalnızız..içimizde taşıdığımız kendimiz, diğer kendi(ler)mizle bile birlikte değil.. ( Kitabı okuyanlar anlayacaktır bu anlamsız görünen cümleyi..) Bu yaşamı anlama, amacını bulma, bir anlam katabilme mücadelesinde hepimiz “yalnızız.” Kendimizle verdiğimiz mücadelede, nefsin
Kitabın konusu, adıyla aynı; veba… Dünya tarihinde kitlesel ölümlere ve büyük acılara neden olmuş veba salgınlarından birinin, Oran şehrinde baş gösterip ilerlemesi, bu süreçte hem toplumsal hem bireysel olarak yaşanan sıkıntılar, duygudurumları, acılar konu edinmiş.
Bu şekilde bakınca konu sıradan hatta belki sıkıcı görünebilir ama hikayenin altında verilen ve kitabın asıl amacını oluşturan mesajlar, karakterlerin irdelenmesi, yaşadıkları duyguların ele alınış şekli,eleştiriler, sorgulamalar Albert Camus’un ustalığını yansıtıyor. Veba, görünen bir maske. Asıl mücadele etmemiz gereken ve aslında mücadelenin çok daha zor olduğu gerçek “veba” ruhumuzda. Dışardan görünmeyen acılar, çürümeler yaşatıyor ve bu salgın malesef öyle kolay bitmiyor, iyileşmiyor.
Kitaptan alınacak çok şey olmasına rağmen, anlatılanlar bana yaşadığımız pandemiyi hatırlattığı için, bir miktar canımı sıktı diyebilirim. Bununla birlikte salgının başından sonuna dek yaşananların, hem halkın hem yöneticilerin hem de doktorların tavrının aynı olması beni şaşırttı. Asırlar geçse de insanoğlu değişmiyor, ruhumuzdaki vebanın bu kadar dirençli olma nedeni de budur belki de.. Bazen mücadele değişmektir, diye düşündüm.
Dr Rieux, Tarrou,Rambert,Grand, Cottard, Rahip Paneloux ve diğer karakterlerin hepsi, bizden bir şeyler barındırıyor. Bizim duygularımızı, zayıflıklarımızı, güçlü yanlarımızı bu kitapta bize gösteriyor.
Salgın kitabı okumak hele ki veba konusunu okumak sizi rahatsız etmeyecekse, mutlaka okuyun derim.
Etkisinden uzun süre çıkamayacağım, başyapıt diyecek kadar abartmak istediğim, 102 sayfalık dev bir kitap bırakıyorum buraya.
Düşüş… Kahramanın özelinde bütün insanlığın, hepimizin düşüşü.. Mükemmelmiş gibi yansıttığımız, hatta kendimizi bile buna inandırabildiğimiz davranışlarımızın arkasındaki gerçek niyetler, kahramanın özeleştirisini okurken, sert bir tokat gibi iniyor yüzümüze.. Herhangi birine değil, kendi içimizde, kendimize bahsetsek gerçek yüzümüzden, yeterince dürüst olabilir miyiz acaba? İnsanın kendini çıkardığı o yükseklerden, aslında olduğu seviyesine düşüşünü görmeye cesareti var mı dersiniz? Albert Camus kadar düşünmediysek, kendi varoluşumuz üzerine ömrümüzce kafa yormadıysak buna cesaret edebilmek çok zor sanırım..
Kitabın yoğunluğu yanında tarzı da çok etkiledi beni. Monolog şeklinde, bu kadar ustaca yazılmış olması, kaliteli bir elden çıktığının kanıtı. Konunun ağır olması bir yana, kitabın sonuna kadar değişmeyen bu tarz, asla sıkıcılık katmamış.
Camus kadar cesur ve dürüst olamasa da hayatınız ve niyetleriniz üzerine biraz sorgulama ve özeleştiri yapma cesaretiniz varsa mutlaka okuyun. Kitaptaki kahramanın sorgulamaya başlamasına neden olan bir tek olayın karşılığı, bizim yaşamımızda bu kitabı okumak olacaktır belki de..
Okur Takip Önerileri
Çinli bir yazarın, okuduğum ilk kitabı. Bir adam, bir köpek ve bir mısır fidesinin hikayesi..Umudun, mücadelenin, kederin, vazgeçmeyişin hikayesi..
Coğrafyalar farklı olsa da insanın olduğu yerde duyguların rengi hep aynı.Hangi şartlarda olursa olsun, insan varsa umut da vardır,; çünkü yaşayabilmemiz için değişmez bir kuraldır umuda sarılmak. En umutsuz görünen anlarda bile; yaşamak ve daha önemlisi yaşatmak arzusu varsa, minik bir umut dahi ayakta tutar insanı. Zorlu, acı dolu mücadeleler vermek gerekse de sarıldığı umut sayesinde bırakmaz insan mücadelesini…
Bu kitapta da yaşamaktan çok yaşatmak arzusuyla, zor şartlarda mücadele veren yaşlı bir adamın zorlu ve hüzünlü hikayesi var. Kısa ama dopdolu, akıcı, etkileyici bir hikaye..
Çok beğendim, karşıma çıktığı için, okuduğum için şanslı hissettim kendimi, yer yer gözlerimi yaşartsa da..
Çok tavsiye ediyorum..
Felsefe okumayı seviyorsanız, düşünceler denizinde zaman zaman “bulantı” seviyesinde tiksinti yaşamaktan korkmuyorsanız siz de bu kitabı beğenerek okuyacaksınız.
Kitapta bir olay örgüsünden ziyade düşünceler, fikirler var. Tabi ki başka karakterlerden, birtakım olaylardan bahsediliyor ama kitabın özü fikirler, düşünceler üzerine.
Varoluşsal
Bir kişisel gelişim kitabının nasıl olması gerekir, sorusunun cevabı “Atomik Alışkanlıklar.”
Yeni alışkanlıklar elde etmek, kendini —veya kendinin bazı yönlerini— değiştirmek isteyenlere çok güzel yollar göstermiş, üstüne o yollardan nasıl gideceğimizi de açıklamış. Yeni bir alışkanlık nasıl kazanılır, nasıl hayatın bir parçası haline getirilir, kötü bir alışkanlık hayatımızdan nasıl uzaklaştırılır’ın yöntemlerini çok faydalı buldum. Bize çok küçük ve önemsiz görünen değişikliklerin, uzun vadede hayatımıza ne büyük şeyler katacağını ve dahası bunların kalıcı olabileceğini görmek çok ilham vericiydi.Hayatıma iyi yönde katkıları olacağını düşünüyor ve umuyorum.
Her bölümün sonunda bölümün özetlenmesi, çeşitli tablolarla açıklanması, yazarın kendi hayatından ve başka hayatlardan verdiği örneklerle sıkıcılıktan kurtulması kitabın başarısını arttırmış.
Hayatında değişiklikler yapmak isteyenler,bir yol haritası ve motivasyon arayanlar mutlaka okumalı.
Kitap; Gogol’ün, daha önce okuduğum kısa kitaplarında da olduğu gibi, hiciv sanatını ustalıkla kullandığı; kendi tabiriyle Rus İnsanı’nı ama bana göre bütün insanları resmedip, biraz irdelenince neredeyse her insanda çürümüş, zayıf ve hatta alçak özelliklerin var olduğunu açığa çıkardığı güzel bir roman.
Kitabın ikinci cildinin başındaki
İsmini hak eden, okuruna nefes aldıran, rahatlatan bir kitap. Sayfa sayısı kadar da uzun değil, bir günde rahatlıkla bitirilebilir.
Yazarın kendi kendine yazdığı notlar, hatırlatmalar olması; yıllar süren ağır bir depresyondan kurtulmuş bir insan olarak kendi çıkarımlarını paylaşması, yazdığı kitabı hem samimi hem değerli kılmış.
Özellikle “umut” üzerinde fazla durması benim çok hoşuma gitti çünkü şahsi hayatımda beni ayakta tutan en önemli faktör her zaman umudumu kaybetmemem olmuştur..
“Hiçbir şey pes etmeyen ufacık bir umuttan daha güçlü değildir.”
Güzel tespitler, güzel hatırlatmalar, iyi hissettiren cümlelerden oluşuyor. Kendimizi kötü hissettiğimiz zamanlarda, elimize alıp herhangi bir bölümünü açıp okumak iyi gelecektir diye düşünüyorum.
Okumayı düşünenlere keyifli okumalar diliyorum.
Dostoyevski için yorum yapmaya gerek var mı? Peki Suç ve Ceza için? Hakkında onlarca inceleme, çözümleme yapılmış, mükemmel bir psikolojik roman. Roman deyince, hiç kitap okumayanların bile aklına ilk gelecek birkaç kitap isminden biridir zannımca.
İlk okuduğumda 15-16 yaşlarındaydım. İlber Ortaylı’nın “Bir defa Dostoyevski bir dehadır...İnsanın kaderinin tasvircisidir. Her şeyini okuyun ama Suç ve Ceza ile Karamazov Kardeşler'i okumadan roman okuduğunuzu söylemeyin." cümlelerini okuduktan sonra tekrar okuma isteği duydum, iyi ki de okudum.
Kitap, söylediğim gibi psikolojik bir roman. Her bir karakterin davranışları, neyi neden yaptığı üzerinde düşünülüp, sayfalarca yazılar yazılabilir. Her okuyuşta da yeni sonuçlara varılır bence. Sadece Raskolnikov değil, bütün karakterleri okumaya çalışmak gerek, mesela Svidrigaylov, Razumihin, Sonya, hatta Marmeladov’u bile..
Raskonikov’un “suç” üzerine ürettiği teoriler okurken
çok düşündürüyor . Niyetinin iyi olup olmadığını, hatta neyi ne için yaptığını kendisi dahi bilmiyor bence, hepimiz gibi..
Tadı damağımda kalan eşsiz kitaplardan biri.
Tabi ki çok tavsiye ediyorum..
İlber Ortaylı ile yapılan bir söyleşinin kitabı. Güzel bir söyleşi olmasının yanında kişisel gelişim anlamında kazandırdıkları tartışmaya açık.
Akademik anlamda, entellektüel anlamda çok güzel tavsiyeler ve hedefler verdiği bir gerçek ama benim kişisel gelişim kitaplarından beklentim bu kitaptakinden daha farklı; daha çok ruhsal bedeni geliştirmesi yönünde bir beklentiye sahibim.
Kitaptan, İlber Ortaylı’dan alınacak çok güzel tavsiyeler var. Özellikle hepimizin tanıdığı İlber Hoca’nın, akademik başarısının yanında sahip olduğu müzik, edebiyat, eğitim, seyahat, sinema, sanat, dil gibi konulardaki birikimi, zenginliği hayran olunmayacak gibi değil.
İlber Ortaylı kendini son derece doğru geliştirmiş, ömrünü dolu dolu ve faydalı yaşamış bir insan; bu konuda ona yaklaşabilmek bile çok iyi olurdu hepimiz için, bu bakımdan toplumumuz için örnek alınması gereken bir şahsiyet.
“ Bir Ömür Nasıl Yaşanır?” verdiği tavsiyeler, açtığı ufuklar bakımından faydalı olmakla beraber benim kişisel gelişim kitabı tanımımın dışında bir kitaptı.
İlber Ortaylı sevenler okursa çok şey kazanacaktır.
Gazap Üzümleri, bir yolculuk hikayesi.. Açlıktan umuda, acıdan hayallere, yokluktan insanca yaşama rüyasına kaçışın hikayesi..
İmkansızlıklar içinde bile yaşama tutunmaya çalışan bir ailenin mücadelesini okurken; yaşadıklarını izliyormuş gibi değil de, onlarla birlikte yaşıyormuş gibi hissettiren bir anlatım.. Acılardan ailesini korumaya
Stefan Zweig’ın 5 kısa öyküden oluşan, diğer öykülerinde olduğu gibi, her bir öyküde insanın farklı bir duygusunu ön plana çıkaran güzel bir kitabı.
Psikolojik olarak karamsar olduğu dönemlerden birinde yazmış olduğunu tahmin ediyorum çünkü herbir öyküde karamsarlık hakim.
Kesinlikle tavsiye ederim, hem kısa hem çok etkileyici bir kitap.
İnsan nedir? İnsan kimdir? Gerçekte kim olduğunu, bu dünyada ne aradığını, nasıl yaşaması gerektiğini sorgulayan insanlardan biri Osho. Cevabı bulmak zor olsa da, daha önceden bu konuyu düşünen insanların tecrübeleri, doğru pencereden bakınca iyi birer yardımcıdır.
“Çakra Kitabı”nın ardından hemen bir kitabını daha okumak istedim Osho’nun; daha iyi anlayabilmek için. Hayat çok uzun bir yolculuk, fiziksel bedenimizde bunu kısa olarak algılasak da ruhumuzun tekamül yolculuğu uzun, güzel ama zorlu bir süreç. Uyandığımız zaman her şey çok berraklaşacaktır eminim ama şimdilik önümüzde aşmamız gerekenler var gibi.
Hayata, doğru bakabilmek amacıyla, anlamamız gereken önemli farkındalıklar; uyanmak, anda kalabilmek, çeperden merkeze geçebilmek, yaşadıklarımızın sorumluluğunu kabullenebilmek, bilinçlilik ve daha birçok önemli konu üzerinde durulmuş. Çok faydalı, çok gerekli olduğunu düşündüğüm konular, her biri içsel dünyamda yeni o kapılar araladı.
Bu tarz kitapların sıkıcı olduğunu düşünenler için söylemek istediğim bir konu var. Kitapta sık sık kısa hikayelere, hatta en fazla Nasreddin Hoca fıkralarına yer verilmiş. Hem konuyu anlamak adına faydalı olmuş, hem de sıkılmayı engellemiş.
Çok faydalandım. Bahsettiğim konulara ilginiz varsa okumanızı tavsiye ederim.
Varoluş üzerine,yaratılış üzerine,insan ruhu üzerine yazılmış harika bir kitap. Aslında Osho’nun konuşmaları derlenerek oluşturulmuş bir eser.
Çakralar, enerji, insanın yolculuğu ve ilerlemesi konularına ilgisi olan biri için ilk okunması gereken kitaplardan biri.
Uzun uzun çakraları açıklamıyor, çakralar ve insanla alakalı aydınlatıcı bilgiler sunuyor. İnsanın aslında kendini çok dar bir alana sınırladığını, istese, bakış açısını değiştirse, doğru yöntemleri kullansa ne kadar değerli olduğunu ve ne kadar ilerleyebileceğini ; bu dünya hayatındaki amacımızın ne olduğunu, örneklerle, öğretilerle, çok anlaşılır ve yüreğe hitap eden bir tarzda açıklamış Osho. En güzel yanlarından biri de bir kişiye veya bir görüşe bağımlı kalmadan, çeşitli bilgelerden örnekler vererek açıklaması, herkese hitap edebilecek yollar sunması.
Benim hayata bakışımı olumlu yönde etkileyen bir kitap oldu.
Hepimizde var olan mükemmel potansiyeli, derinliği keşfedip; içimizdeki cevheri bulabilmemiz ve ruhumuzu ulaşabileceği seviyelere taşıyabilmemiz dileğimle… Okuyun bence…
Keşke bu kitabı unutup yeniden okusam. Sonra yeniden ve yeniden… Bazen kelimelerim yetmiyor duygularımı anlatmaya… Çok beğendim, okurken mest oldum.
Üzülerek söylüyorum, Cengiz Aytmatov’un okuduğum ilk kitabı ve sanırım bundan sonra okuyabildiğim kadar çok kitabını okuyacağım.
Anlatımına, geçmişe gidip geri gelişlerine, her bir karakterin temsil ettiklerini böyle güzel ifade edişine hayran kaldım. Karakterlerin temsilleri #16636353 burada mükemmel bir şekilde açıklanmış, okuyun derim.
Kitapta Kırgız Kültürü’nü çok güzel yansıtmış, adeta görüyor gibi, anlattığı görüntüler karşınızdaymış gibi hatta bahsettiği kokuları o an duyuyormuşsunuz gibi.. Sanki hikayenin geçtiği yıllara, mekanlara gidip, bütün karakterlerle tanışmışım gibi hissediyorum.
Hikayeden bahsetmeyeceğim, karakterlerden bahsedip en ufak bir spoiler vermeyeceğim, okuyacak olanların alacağı tadı azaltmayacağım. Sadece okuyacak arkadaşlara, ‘çocuk’un adının olmaması, sadece ‘çocuk’ olması üzerine uzun uzun düşünülmesi gerektiğini söylemek istiyorum.Bu çocuk hepimiziz aslında, içimizdeki, kalbimizdeki çocuk saflığı, çocuk iyiliği, masumiyeti..Umarım onu koruyabilir, o saf tohumdan yetiştirebiliriz insanlığımızı…
Çok fazla tavsiye ediyorum…
