Bunu öğrenen şah bir süre sonra Bisütün Dağları’na kraliçenin öldüğüne ilişkin yalan bir haber salar, Ferhat için artık yaşamanın bir manası kalmamıştır. Bu tahammülsüz acı karşısında göğsünü baltayla ikiye ayırır. Yere düşen bir ucunda heykeltıraşın yüreği bulunan balta bir süre sonra yeşermeye, çiçek açmaya başlar. Sonunda da meyve verir. Bu meyve nardır, İkiye ayrıldığında tıpkı ikiye yarılmış kanayan bir yaraya benzeyerek Ferhat’ın hatırasını yaşatır. Bu nedenledir ki günümüzde nara Ferhat’ın elması dedikleri de olur.
Sayfa 131 - EPUBKitabı okudu
Devam edemedi, kâğıdı buruşturdu, attı.
"Artık her şey bitti."
İki genç kadın merakla sordular.
"Ne var? Fena bir haber mi?"
Necil Sabit içini çekti.
"Ne yapalım? Sonunda ölüm yok ya."
Fahir Bülent arkadaşına baktı. Bu tevekkül değil, kadere, çaresizliğe teslimiyetti. Necil Sabit eğer ağlamış bile olsaydı bu kadar acı, istiraplı olmazdı.
Sayfa 278Kitabı okudu
Ruhunuz şad olsun!
Acı poyraz Kocadağı'ın zirvesinden koptu geldi. Sapı samam birbirine kattı karıştırdı. Bir kara haberdir esti gürledi. Yetmedi Çamaltı’na indi, ordan kasabaya, oradan da denize dalıp kaldı. Türkoğlu yedi düvele Çanakkale geçilmez demişti ama, kaç bin şehit vermişti. Şehitler arasında Mustafa da vardı; ardından ihtiyaca binaen askere alınan Bilal ile Bekir de şehit oldu. Onların haberi köye kurşun gibi indi. Acı poyraz gıcım gıcım gıcılar, ateş düştüğü yeri yakar. Bütün ülke yangm yeri olmuştu. Bir Boşnak ile bir Kürt yanyana yatıyor; bir Çerkez ile bir Türk kucak kucağa uyuyordu. İslâmın sancağı yere düşmesin diye oldu bütün bunlar. Analar evlatlarım kınalayıp gönderdi ve bir daha haber alamadı.
Gidenler dönmediler.
Toprağa düştüler, sancağı vermediler.
Sayfa 82Kitabı okudu
Nasreddin Hoca’nın Yeri
“Kış gelmeden kışa yapılmalı hazırlık.”
Böyle düşünmüş, Nasreddin Hoca bir aralık.
Bir gün almış malzemeyi gitmiş ormana,
Odun kesmeye başlamış, koymuş eşeği bir yana.
Artık sabahı da kaplıyor acı...
İntiharından önceki gün, "Artık sabahı da kaplıyor acı." diye kısa bir not düşen Pavese, 27 Mayıs'ta günlüğüne şunları yazar; Güçsüzlüğüm ve hiçbir şeye bağlanmayışım yüzünden bir girdabın içine girdim; güçsüzlüğümü seyrediyor, onu iliklerimde hissediyorum, beni ezen bu sorumluluğu yüklenemiyorum. Bunun tek çözümü var: İntihar.
“Elizabeth küçük düşmüştü, acı çekiyordu; tövbe ediyordu, neye olduğunu bilmese de. Onun sevgisini kıskanıyordu, sevgisini hissetmeyi artık umut edemese de. Ondan haber almak istiyordu, ona ulaşmanın hiçbir imkânı olmadığı hal- de. Onunla mutlu olabileceğine inanıyordu, artık bir araya gelmeleri imkânsız göründüğü halde.”
-Atatürk'ün rahatsızlığını nasıl haber aldınız?
-Hayatımın en acı anları O'nun hastalandığı günlerde geçti. O tarihe ait gazeteleri hala saklarım. Gazi'nin Savarona yatına yatışından itibaren ıstırabım hala devam ediyor. Her gün gider, sanki O'nu seyrediyormuşum gibi yatı seyrederdim. Bir sabah Cumhurbaşkanlığı bayrağının yarıya inik olduğunu görünce yıldırımla vurulmuş gibi sarsıldım. Şimdi ölüm yıldönümlerine ait bütün gazeteleri saklıyorum. Benim için hayatın tadı yok artık.
Sayfa 26Kitabı okudu
Yasin Pişgin Hoca'dan, Kabir Azabını inkar eden Mehmet Okuyan'a Sağlam Bir Reddiye...
******************************************
Şimdi diyor ki;
"Kur'an'da kabir azabını ima eden bir ayet yok..."
Haydi sünnetteki meşhur pek çok rivayeti bir kenara bırakalım da
tam da onun dediği gibi Kur'an penceresinden kabir azabına
Koltukta kitap okuyan birinin o anda muhatap olduğu nimetler:
1- Gözü hâlâ görüyor. Işığı işleyebiliyor. Allah hâlâ gözle nimetlendirmeye devam ediyor.
2- Anlayabiliyor. Demek ki Allah hâlâ akıl nimetini kesmemiş.
3- Kitabı tutabiliyor. Allah hâlâ kanla, kılcal damarlarına varana kadar nimeti ulaştırıyor.
4- Oturabiliyor. Hâlâ yatmak zorunda kalmayacak kadar gövdesini ve omurgasını hareket ettirme
Sayfa 44 - Profil Kitap 20. BaskıKitabı okudu
İki tip insan yaşıyor bu ülkede: Düzenden yararlanarak köşeyi dönmek isteyenler ve gidişattan acı duyarak, toplumu değiştirmeye çalışanlar. Birinciler hiçbir şeyden rahatsız değil!...
...Hayatlarından memnunlar! Çökmekte olan Babil Kulesi'nin bir çürüme basamağına tutunmuşlar, vur patlasın çal oynasın, günlerini gün ediyorlar...
... Bir de köşelerine çekilmiş insanlar var. Acı duyuyorlar. Her haber seyredişte, her gazete okuyuşta " Bu ülkeye ne oldu böyle?" diye düşünüyor, yarınlardan kaygılarınıyor ve ...
Sayfa 24Kitabı okudu
