Bir aile ama birçok hikâye.
Kitapta anlatılan tam anlamıyla bakış açısı; bir olaya nereden bakarsak veya kim bakarsa, bazen yanlış bazen doğru bazen tüm derinlikleriyle anlaşılan düğümler zinciri.
Hayatta her insan her rolde başarılı olamaz, iyi bir anne, belki iyi bir arkadaş değildir belki iyi bir dost belki iyi bir kardeş değildir ancak insan kendinin farkında olmalı değişmeye, bu durumu düzeltmeye çalışmalı çünkü kötü olan her huyumuz ne yazık ki nesillere veya çevremize siyaret ediyor.
Yazarın çok içten ve samimi bir dille yazdığı bu kitapta herkesin kendini bulacağı bizi anlatan bir yönü var, hepimizden biri, içimizden birçoğu... Zaman zaman gülümseten, çokça üzen, bambaşka duygular hissettiren yaşamlar, yarım kalmış belki tamamlanması zor, tamamlansa da kalbi yoracak durumlar ancak akıcı ve şans verilmesi gereken bir eser.
Ve söylemek isterim ki kalbimize ağır gelen, ruhumuzu yoran, zihnimizi meşgul eden her ne olursa olsun anlatalım gitsin, en başta kendimize sonra sevdiklerimize belki olayın çaresi yoktur ama anlatırsak sevdiklerimiz bizim çaremiz olur. Doğru anlaşalım, doğru anlaşılalım.
Teşekkürler.
Yaşar Kemal ‘i her okuduğumda, insanları ve kültürleri tanıma hususunda birkaç adım daha ilerliyorum hissine kapılırım..
