"Oh, iyi. Müjgan ziyaretime gelir bugün, sipariş verdiğim lavanta kolonyamı da getirir... Her ayın son perşembesi, mutlaka eski bir fotoğrafla çıkagelir. Anlatır da anlatır. "Ah be Müzeyyen Hanım, ne kadar kırışmışsın, o gür kıvırcık saçların seyrelmiş, dolgun yanakların çökmüş, etrafındaki kalabalık dağılmış, o başını ağrıtan sesler..."
Sayfa 39 - Müzeyyen GünerKitabı okudu
"ne yapsam aklımdan çıkaramadığım hânende müjgân'ın âh etmeleri. "
Sayfa 41Kitabı okudu
Ah kim bilir ne derdin var? Kim bilir ne derdin var Müjgan?
Ah Müjgan Ah :)
İnsanoğlu, tıpkı senin gibi apayrı.
Üstelik seviyorsun da onu.
Dudağının kıvrımını seviyorsun.
Saçının karasını seviyorsun.
Kaşının bükülüşünü, alnının genç kırışığını...
Ah Müjgan, ne çok isterdim seninle çoğalan bir hayatımın olmasını. Akşam eve dönerken ellerimde öteberi ile kapıdan girdiğimde karşımda hep senin olmanı.
Ama sonumuz yok. Biliyorum hasretle bitecek sonumuz...
Sayfa 38Kitabı okudu
eskilerden bir şey anlatıyorsun. ellerin heyecanına kapılıyor. oradan oraya, takip edemiyorum. neşe kaplıyor etrafı. bir an diyorum, yaşadığımız şu neşeli an donsa ve hayatımızın tüm geri kalanını kaplasa, hüzne, acıya yer kalmasa.
ah müjgân, ne çok isterdim seninle çoğalan bir hayatımın olmasını. akşam eve dönerken ellerimde öteberi ile kapıdan girdiğimde karşımda hep senin olmanı.
ama sonumuz yok. biliyorum hasretle bitecek sonumuz.
Sayfa 38Kitabı okudu
Gitmemek ona,
Gelmemek ondan,
Pazarda görmemek onu,
Kelimeler serpmemek arasına cümlelerin Müjgan'ca
Sayfa 101Kitabı okudu
Ah Müjgân ah! Nasıl bir filmdin sen? O sahne yaktı kavurdu beni.
Sayfa 134 - Olimpos YayıncılıkKitabı okudu
Ah Müjgan, ne çok isterdim seninle çoğalan bir hayatımın olması. Akşam eve dönerken ellerimde öteberi ile kapıdan girdiğimde karşımda hep senin olmanı.
Ama sonumuz yok. Biliyorum hasretle bitecek sonumuz...
Sayfa 34
Ahh ah !
*****
Süzme çeşmin gelmesin müjgân müjgân üstüne
Urma zahm-ı sîneme peykân peykân üstüne
(Süzme gözün, gelmesin kirpik kirpik üstüne,
Vurma gönlüm yarasına, peykân peykân üstüne.)
Râsih
*****
Peykân; Ok'un ucundaki sivri demir
Sayfa 79 - Zeytinburnu Belediyesi Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ayrılıktan yâr benim bağrımı büryan eyledi;
Özünü bir yana saldı, beni bir yan eyledi.
Za'feran tek benzimi döndürdü ol bî-rahm yâr;
Düşmanı handân edip, dostunu giryân eyledi.
Aldı gönlüm, kılmadı ol bî-vefâ bir kez vefâ;
Yıkdı ma'mûr şehrimi, gör nice vîrân eyledi.
Cânımın zahmından, ey cân! hâb gelmez aynıma,
Ciğerimde zahm-ı peykân, tîr-i müjgân eyledi.
İşitirse taş erir hasrette âh ü zârımı,
Ol gül-endâm yâri gör, gönlümü zindân eyledi.
Cehd kıldım çok, visâle yetmedim, çektim firâk
Tedbir ona n'eylesin, takdîr-i Yezdân eyledi.
Ey Nesîmî, subh-dem var, arz kıl dildâra sen,
Gamzeye versin nasîhat, yoksa çok kan eyledi.
Sayfa 62 - 63 KetebeKitabı okudu
Ah Müjgan Ah
" Zaman şifalı bir ilaçtır, unutursun." dediler.
Unuttum ben de
Hiç aklıma gelmiyor.
Hatırlamıyorum bile
Müjgan'ı
Sayfa 134 - Olimpos Yayınları