"Sana ait değilim. Ben ışığa aitim ama sen, karanlığa!"
“Çocuklar, senin çocukların değil; biz, yaşamın kendine duyduğu özlemiz sadece, senin aracılığınla dünyaya geldik ama senden gelmedik, seninle birlikte olsam da sana ait değilim, çünkü ruhum geleceğin evinde yaşıyor ve sen orayı ziyaret edemezsin, rüyalarında bile.”
Sayfa 60Kitabı okudu
"Benim ahlakım ya da metafiziğim, başka bir deyişle varlığım işte budur: Her şeyden ve bizzat kendi ruhundan tamamen geçmiş biriyim; hiçbir şeye ait değilim, hiçbir arzum yok, hiçbir şey değilim insanlara ait olmayan birtakım duyumların soyut merkezi, yere düşmüş, yüzü dünyanın zenginliğine dönük hassas bir aynayım. Bütün bunların üstüne mutlu muyum yoksa mutsuz mu, bilemiyorum; ve bu umurumda bile değil."
Sayfa 274
Leonardo'nun Yahuda'sı: Ben Eserime Aitim
"Ben hiçbir düke, hiçbir hükümete, hükümdara hizmet etmem." dedi Leonardo, "hiçbir şehre, hiçbir ülkeye, hiçbir imparatorluğa ait değilim. Ben yalnızca görme, kavrama, düzene sokma ve yaratma tutkusuna hizmet ederim ve sadece eserime aitim."
Hiçbir yere ait değilim...
Sayfa 74 - Epsilon YayınlarıKitabı okudu
Benim evim yok, bir sürüye ait değilim. Ben toplumdan dışlanmış biriyim.
Sayfa 50Kitabı okuyor
Başka bir ev hayal ederken evi küstü sanki. Alçak tavanlı, camlarının macunları dökülmüş, rüzgârın içeride estiği evleri. Mutfak dolapları düştü düşecek, banyosundaki elektrikli termosifonun ben buraya ait değilim diye bağırdığı evleri. Muşamba yırtıklarının arasından kararmış zemin tahtaları görünen, yıllar içinde nemin kalın ateş tuğlasından örülmüş duvarlarını küçük küçük kemirdiği sağlam evleri.
Acılarını gömdükleri, acılarını dokusuna sindirdikleri, hayatlarının çok az sayıdaki güzel günlerini, mesela güzel bayram sabahlarını yaşadıkları evleri.
Sayfa 113 - CanKitabı okudu
"Burada kimseye ait değilim ben ! Ne size ne de dünyaya ."
Sayfa 73Kitabı okudu
Hiçbir erkekten nefret etmeme gerek yok; beni incitemezler. Hiçbir erkeği pohpohlamak durumunda da değilim, bana verebilecek hiçbir şeyleri yok çünkü.
Hiçbir yere ait değilim, kendime bile...
Sayfa 277Kitabı okudu
Fakat bazen en önemsiz gülümsemeler, hatta kendine ait olmayan bakışlar bile ona bir şiir taşkınlığı verir, onu canını feda etmek ihtiyaçlarıyla inletirdi; "Ah bu eksiklik duygusu... İnsan değilim sanki bir denklemim..." diyordu.
Sayfa 60Kitabı okudu
Ben bu zamana ait değilim . Ya da bu zaman bana ait değil.
Sayfa 62Kitabı okudu
Kendimi bulursam kaybediyorum, inanırsam şüphe ediyorum, eğer zaten elde etmişsem sahip olmuyorum. Gezinir gibi uyuyorum, ama uyanığım. Uyurmuş gibi uyanıyorum ve kendime ait değilim. Hayat nihayetinde upuzun bir uykusuzluktur, düşündüğümüz ve yaptığımız her şey onu bölen, ayıltıcı sıçramalardır.