Bütün yazarların yaptıkları bu! Bir insan alıp kopyasını çıkarıyorlar, gerçeğe uygun oluyor diye de övünüyorlar, ama hayat ne oluyor? Eserlerinde o yok işte, dünyayı kavrayış, insanlığı anlayış eserlerinde yok. Boş şeylerle övünüyorlar. Hırsızları, düşkün kızları yolda yakalayıp hapse atar gibi edebiyata sokuyorlar.
Ya ne olacaktı başka? Sen de ne güzel söyledin işte. Bu coşup taşan öfke, bu kötülüklere amansızca saldırış, alçalmış insanları kepaze ediş, işte asıl edebiyat budur.
Hayır, hiç de değil! Hırsızı, düşmüş kadını, aldatılmış bir budalayı anlatın. Anlatın ama insanı da unutmayın. Sizin için insan diye bir şey yok mu? Yalnızca kafanızla yazmak istiyorsunuz. Düşünmek için kalpsiz olmak gerekir sanıyorsunuz. Hayır, düşünmeyi besleyen sevgidir. Düşen insana el uzatın, mahvolan bir insanla alay etmeyin, onun haline ağlayın. Sevin onu! Onda kendinizi görün ve ona kendinizmiş gibi bakın.
Odaya yaşı ve yüzü belirsiz bir adam girdi. Ne güzel, ne çirkin, ne büyük, ne küçük, ne sarışın, ne esmerdi bu adam.Tabiat ona ne iyi, ne kötü, göze çarpan hiçbir özellik vermemişti. Kimi ona İvan İvaniç derdi, kimi İvan Vasilyiç, kimi de İvan Mihayliç.
Soyadı üzerinde de anlaşma yoktu: Bazıları için İvanov veya Andreyev, bazıları için de
Gülmek, mutluluğun ifadesi de olabilir, alay etmenin de. Gözyaşı sevinçten de kaynaklanabilir, üzüntüden de.
Sayfa 82Kitabı okudu
Duyularımız bazen bizi aldattığına göre, hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını farzetmeliyim.
Burada sobanın karşısında oturduğumu nasıl bilebilirim.
Bundan emin olamam. Rüya ya da hayal görüyor olabilirim.
Ya da muzip bir şeytan benimle oyun oynuyor olabilir.
Kuşku duymayacağım tek şey, bir şey düşünüyor olmam. Rüya gördüğümü, benimle alay edildiğini ya da bir bedenim olmadığını düşünsem bile bu böyle.
İşte buldum!
Düşünüyorum, öyleyse varım!
YAŞAM İÇİN ÖNERİLER
Kepekli pirinçten çok ye.
İnsanlara beklediklerinden daha çok şey ver ve bunu zevk alarak yap.
En sevdiğin şiiri ezberle.
O gün bir mucize gerçekleşti. Okul bahçesinden geçti ,okula girdi ve hiç kimse o yürekli küçük kızla alay etmedi. Nikki binlerce insana kendileri olmalarını,Tanrının bahsettiği yeteneklerini kullanmalarını ve belirsizlikler, acı, korku ve ön yargılar karşısında dimdik durabilmeyi öğretti.
Sekiz yaşındayken hâlâ o eski arabaya biniyordum ve içinde asil bir kral gibi oturuyordum. Bu araba çirkin, eski püskü bir şeydi; kimseden iyi muamele görmüyordu. Hep tekmeleniyor, devriliyor, itiliyor ve üstüne basılıyordu. Herkes onunla alay ediyordu. Ama benim gözümde neredeyse bir insan gibi sevilmeye değerdi. Benden başka kimsenin takdir edemeyeceği garip bir saygınlığı vardı sanki.
Korkuluk artık korkutmuyor. Kuşlar bostan korkuluğuyla şakalaşıyorlar, onun üzerine gübre martıları konuyor, kentliler onunla alay ediyor.
Sayfa 303Kitabı okudu
Cengiz sarhoşça başını eğdi.
"Yazı" dedi alay eder gibi "sözleri hapseder"
Çen Yei 'de :"Sözleri gerçek yapar hakanım.Onları sonsuz kılar.
Bizim kültürümüzün niyeti kişiyi bağımsız kılmak değil, bir başkasına, genellikle bir otoriteye bağımlı kılmak. O nedenle kendini bağımsız kılma çabalarını, kültürümüz anormal davranışlar olarak gösterirler. Böyle çabalar içine girenler toplum içinde alay konusu olurlar, bir tür sırıtırlar.
Sayfa 68Kitabı okudu
''Saat çalarken gece yarısını başlar bizimle alay etmeye, sorar elinizde kalan ne diye.''
“Her yerde, bitmek bilmeyen anılar birer birer karşıma çıkıyor ve benimle alay ediyorlardı. ’Hayatının mükemmel olduğu günleri hatırlıyor musun?’ diye fısıldıyorlardı bana. ’Mutlu olduğun zamanları hatırlıyor musun?’”
“Her yerde, bitmek bilmeyen anılar birer birer karşıma çıkıyor ve benimle alay ediyorlardı. ’Hayatının mükemmel olduğu günleri hatırlıyor musun?’ diye fısıldıyorlardı bana. ’Mutlu olduğun zamanları hatırlıyor musun?’”
