...
Kendimi daha iyi anlamak için başka ruhlara baktım; eksik parçamı aradım. Zaman zaman buldum, bazen de yitirdim onu.
Sayfa 19
Düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor,
Yürekten gelenin doğal rengini.
Sayfa 38
Sanat Gerçekten Yaşamak
Sahi Ya Bu Ülkeyi Kimler Yönetti ve Yönetiyor?
Tiyatrocu Ali Poyrazoğlu bir oyununda, 23 ciltlik Anıtkabir özel defterinden seçtiği bazı bölümleri seyircileriyle paylaşıyor. Poyrazoğlu, ''bu ülkede Başbakanlık yapmış Tansu Çiller, Anıt Kabir’de Atatürk'ün huzuruna 5 kez çıkmış ve beş kez yazı yazmış deftere. Dördü hiç okunmuyor... Beşincisini de şimdi ben okuyacağım sizlere..." diyerek Çiller'in Atanın huzurunda özel deftere yazdığı şu metnini okudu:
"Yüce önder. Ulu ve büyük Atam! Doğru Yol Partisi'nin 14'üncü yılını idrak ediyoruz. (Sonra 14'ün üzerini karalamış, 15 yapmış) Laik Türkiye Cumhuriyeti'nin ve demokrasinin bekçileri olarak 16'ncı yılımızda huzurundayız... Davamız yarım asırlık yani 65 yıllık bir davadır. Milliyetçilik ve çağdaşlık yolunda yarım asırdır yani tam 40 yıldır yürüyoruz. Bu ülkenin çimentosu olmanın sevinci içindeyiz. Biz bu ülkenin çimentosuyuz. Bizimle tuğlaları yapıştıracaklar, duvar örecekler, bina yapacaklar, içimize girecekler. İlkelerinin ışığı altında partimizin 17'inci yılını kutluyor, saygılar sunuyorum. Görüşmek üzere."
Giriş, gelişme ve sonuç kısmına baktığımız da neyin ne olduğu net olarak gözüküyor. Resmen resmi bir şakadan ibaret bu ülkeyi yönetenler. Bu zatları halk seçiyor...
Sağolsun "Cenab-ı Allah'ı size emanet ediyorum...'' diyerek tüm Müslüman toplumunu onore etmiştir...
...
Biz hep gideriz
Ama bizden bir şeyler kalır.
Sayfa 166
"Mustafa İnan" romanını bitirdiği günlerde, Oğuz Atay yeni bir kitap projesinin ortasında bulur kendini. Son beş yıl içinde art arda üç roman yazmış, birkaç öyküsü de edebiyat dergilerinde yayımlanmıştır. O güne değin verdiği ürünlerin hepsi düzyazı-anlatı alanındadır, epik metinlerdir. 9.12.1974 tarihinde, İstanbul Devlet Mühendislik ve Mimarlık Akademisi'ndeki görevinin gereği olarak rotasyonla ders vermek üzere gittiği Konya'da şöyle yazıyordur günlüğüne: "Biyografik romanı yeniden yazdım, kafamda duran üç hikayeyi bitirdim. Şimdi bir oyun yazmak durumundayım." (G.106) Günlüğünde sanki bir zorunluluktan söz eder gibi bir ifade kullanarak değindiği bu oyun, bir önceki romanı gibi sipariş bir metin değildir. Bir tiyatro oyuncusu arkadaşının, eğer bir oyun yazarsa seve seve oynayacağı yolunda kendisine verdiği sözden kaynaklanan güçlü motivasyon, Atay'ı bir oyun yazmaya yönlendirmiş; bu metin, yaşamının o dönemindeki ana amacı durumuna gelmiştir. "O günlerde tiyatroda bir Türk yazannın oyununu izlemişti. Tiyatrodan çıktıktan sonra 'bu oyun kötü bir oyun,' demişti. Rahmetli Alpay İzer de vardı, birlikte içiyorduk. Ben de yaz daha iyisini, ben oynayacağım, sana söz veriyorum,' demiştim, '' diye anlatıyordur Ali Poyrazoğlu.
Sayfa 420 - OYUNLARLA YAŞAYANLAR
Duygu ASENA: Sizce ayıp diye bir kavram da yoktur herhalde, değil mi?
Ali POYRAZOGLU: Ayıp çok değişken bir kavramdır bence. Yani bundan yüz yıl önce ayıp olan kavramların hiçbiri bugün ayıp değil. Kutsal kitaplarda bile, hepsinde ayrı yorumlanan bir kavram. Ayıbı kimse ayıplamamaIı bence. Ayıp dediğimiz şeyi anlamaya çalışmalıyız. Bize niye ayıp geliyor, önce onu düşünmemiz lazım. Yapan insanın neden yaptığını düşünmemiz lazım. Kendimizi keşfederiz belki böyle davranırsak.
Sayfa 188Kitabı okudu
İnsan alışkanlıklarının çocuğudur.
Sayfa 140
Soytarılık Mertebesi
İnsanoğlunun erişebileceği en üst rütbe yaşamla da, ölümle de dalga geçebilen bir soytarı olmaktır.
Gülme, tarihi alaşağı ederek gerçeği açığa çıkarır, seyirciyi iktidara taşır.
Sayfa 169 - Doğan KitapKitabı okudu
Reçel yapmaya aşk acısını hafifletmek için başladım.
Ali Poyrazoğlu
Sayfa 19Kitabı okudu
Yaşamımızın dört bir köşesi lüzumsuz insanlar, lüzumsuz şeyler tarafından işgal edilmiş durumda.
Sayfa 102
Beni, adına bilgi dedikleri şeylerle yeniden, istedikleri gibi imal ediyorlar. Okullar bu yeniden imal sisteminin fabrikaları...
Sayfa 14 - Çeşitli bilinçler, tek çeşit düşünce.