Kadınları oturduğu yerden anlamaya çalışan adam;
Anlaşılmaz bunlar" deyip çekilir köşesine...
Bir kadını anlamak için, ayrıntılarda saklı olan gerçekleri ve büyüleri çözmen gerekir... Daha kapıda bir çift terlikle başlar kadının varlığı, anahtarı unutmuş olma ihtimalini düşünmeden basarsın zile ve bir sıcak tebessüm karşılar seni, tüm yorgunluğunu sırtından aldığı ceketinle birlikte asar vestiyere..
Mutfaktan gelen sıcak aş kokusu, kadının erkeğine duyduğu sıcacık Aşk'ın kokusudur aslında... Akşam içilen bir fincan kahvede edilen iki kelam değil mesele, asıl mesele cemaline ve sesine duyduğu özlemde gizlidir...
Annesinin hırçın oğlu,
Sen yorganı hep atarken üstünden, kadındır her gece attığın yorganı annen gibi şefkatle üstüne örten...
Bir kadını anlamak için ayrıntıları okumak gerekir ve en önemlisi bir kadını anlamak için o kadını yaşamak gerekir...
Kadınları oturduğu yerden anlamaya çalışan adam!
Önce "adam" sıfatına layık olmak,
Sonra,
Her gördüğün kadını çantada keklik sanmamak gerekir...
Parayla madam olabilirsin ama,
Paran var diye "ADAM" - Olamazsın!
Gökyüzünde ki yıldızlar gündüz bir yere gitmezler. Ama onları görebilmemiz için gecenin bastırması, göklerin kararması gerekir. Benim halim de böyle. İyi insanları fark edebilmek için önce bütün insanlardan vazgeçmem lazım.
Sayfa 440Kitabı okudu
"Canınla canım arasında bundan önce bir geçmiş vardı; orada tanışmıştık biz.
Bugünki görüşüp sevişmemiz o eski tanışma yüzünden sen onu unuttun ama böyle bu."
Mevlana Celaleddin-i Rumi
Vaktiyle bir adam tanımıştım, çok iyi işitiyordu ama dilsizdi.
Bir savaş sırasında konuşma yeteneğini yitirmişti. Bugün, o büyük sessizlik üzerine çökmeden önce yaşadığı savaşları biliyorum.
Sayfa 5Kitabı okuyor
Sofie felsefeden çok hoşlanmıştı. Çünkü her şeyden önce, bütün düşünceleri kendi zekasıyla izleyebiliyordu. Okul da öğrendiklerini hatırlaması da gerekmiyordu üstelik. Felsefeyi öğrenmek diye bir şey olamayacağı sonucunu çıkardı bundan. Ama belki filozofça düşünmeyi öğrenebilirdi.
Umut vermişti. Önce kendini sevdirmişti. Kanıma girmişti bir kere. Etkilemişti beni. Ama sonra.. sonrası gelmedi. Sadece bakmak ve beğenmekle kaldı. Sadece güzel bir kız olarak kaldım onda. Oysa onu sevmiştim. Onla kendimi iyi hissediyordum. Onu hayatıma kabul ederdim. Neden bir erkek çok beğendiği bir kadına adım atmazdı ki? Aklım almıyordu.
İnanmayacaksınız ama ben olduğunu iddia eden bir adam
var. Onunla yaklaşık iki hafta önce bir AVM kafesinde karşılaş-
tık. Günlerden pazardı. Dolayısıyla mekân kalabalıktı. İkimiz
de cafe latte yudumluyorduk. Masalarımız yan yanaydı. İkişer
kişilik, küçük, yuvarlak, siyah ferforje ayaklı, yeterince sık silin-
mediğinden her zaman kirli, mermer masalardandı bunlar. Her
iki masanın üzerinde, bizden önce oturan müşterilere ait kahve
bardakları, çoktan dolup taşmış üçgen küllüklerden vardı. Ben-
zer güneş gözlükleri takmıştık. Saçlarımızın model ve uzunluk-
ları birebirdi. Boylarımız poslarımız aynıydı.
Sorumluluk Almak
Pek çok kişi kendi sorumluluğunun nerede başladığı, diğerinin sorumluluğunun ne olduğu konusunda sıkıntılar yaşar. “O da mutsuz ama ilişkimizi bitirmiyor”, “O bu durumdan rahatsızlığını dile getirmiyor ki”, “O da harekete geçmiyor” gibi ifadeler çok sık kullanılır, ancak sanki bir ilişkiyi bitirmek suçmuş, kişiyi kötü ya da bencil yaparmış, diğerine haksızlık olurmuş gibi anlamlar taşıyan bu ifadeler ne yazık ki kişinin bu ilişkiden karşılayamadığı ihtiyaçlarının sorumluluğunu diğerine bırakmak için kendine söylediği bahane ya da gerekçelerdir sadece. Daha önce de söz edildiği gibi “O/onlar kötü”, “Ben mağdurum”, “Ben hak etmiyorum”, “Haksızlığa uğruyorum” ya da “Ben kurbanım” gibi bakış açıları sadece kendi sorumluluklarımızı almadığımız ve kendimizi çaresiz ve dolayısıyla hareketsiz bıraktığımızın bir işaretidir. Oysa diğeri bize karşı istemediğimiz ve bizi kötü hissettiren davranış ve tutumlar gösterdiğinde “Ben bu durumda ne yapacağım?”, “Benim seçeneklerim neler olabilir?”, “Ben karşılanmayan ihtiyaçlarım için nasıl adımlar atabilirim?” diye alternatifler geliştirmek bizim sorumluluğumuzdur.
Sayfa 234 - Mundi Kitap
"Ben kendime daha zor olanı seçme fırsatı vermek istedim."
"Kendine hakim olmak bir seferde olacak bir şey değil, malum," dedi bana. "Önce bunun devamlı bir mücadele olduğunun farkına varmak gerekiyor bence." Ama bunun hayata yaklaşımında felsefi bir değişim yarattığını söyledi. "Genelde kolay yoldan gitmek istiyoruz, ama bizi bir parça zor olanı yapmak mutlu ediyor aslında. Cep telefonu örneğinde, sürekli yanımızda olan ve bize önemli olanı değil kolay yolu sunan bir şey koyuyoruz cebimize." Bana bakıp gülümsedi. "Ben kendime daha zor olanı seçme fırsatı vermek istedim."
““Bu kişi sizi hiç tehdit etti mi? diye sordu Frost.
“Ölüşümü izleyeceğini söyledi. Bu sayılır mı? “
“Bunlar olduğunda bana haber verseydiniz keşke,”
“ Daha önce de tehditler aldım Müfettiş ve polisin hiçbir yardımı olmadı. Üzgünüm ama gerçek bu. Yasalar, zulme uğrayanları değil, zulmedenleri koruyor.””
Sayfa 149
Sezai Karakoç, Cemal Süreya ve Muazzez Akkaya - 7
Muazzez Akkaya(94): "Ancak üzüldüğüm bir şey var, Sezai Karakoç'u vefatından bir ay kadar önce Fenerbahçe sahilinde gördüm. Karşıdan yürüyordu ve o kadar dikkatli bana bakıyordu ki... Ama beyaz saçları, sakalları olunca tanıyamadım. Bir süre sonra gazetede vefat ilanını görünce onun Sezai Karakoç olduğunu anladım. Eğer o olduğunu bilseydim, bir kafede oturup beraber bir kahve içmek isterdim."
Okuyuuunnn !!
"Vazgeçmek üzere olduğunu hissettiğinde neden başladığını hatırla."
Vazgeçmek ne kadar kolay değil mi ? Hatta o kadar ki kendinden bile vazgeçebilen insanlar var . İş ki en ufak bir zorluk çıkmasın karşısına. İtiraf ediyorum zaman zaman bu duyguyla ben de cebelleşiyorum ama ... Aklını başına topla kızım diyorum o zaman , hedefini asla unutma. Görüyorsunuz bir cümle bile nasıl içimi döktürdü hiç hesapta yokken. İşte caaanımmm 
bibliyofil okuur un tanışmamda vesile olduğu yayınevinin şu ana kadar okuduğum istisnasız tüm kitaplarında kendimden bir parça bulup bu moda geçiyorum ister istemez !! Şimdi gelelim duygu fırtınası estirecek sevgili yazarımız 
Maud Ankaoua nın son eserine .
Karımdan ha bugun ha yarın ayrılıyorum sözlerinin de etkisiyle evli patronuyla yasak ilişkisini ısrarla sürdüren sevgili avukatımız Constance sana bir çift lafım var. Yakınımda olsaydın kendine gelmen için hak ettiğini yapardım !! Neyse sonunda yolunun yol olmadığı , kendi kendini körelttiğin kafana dank etti de rakip firmaya iş başvurusunda bulundun. Yalnız bu firmanın bir şartı var. İşe başlamadan önce , kurayla seçtiği yere gidip üç aylık eğitim alacak. Constance ' in şansına da şehirden uzak hacı yolu olarak da bilinen yolu yürüyerek aşılması çıkar. Sözleşme imzalandığı için önceden vazgeçemiyor en az 1 hafta da olsa bu yola girmesi gerekiyor. Arkadaşlarının da motivasyonu ile bu yolculuğa çıkmaya karar verir aslında kendi benliğini bulmak üzere çıktığını bilmeden..
Külliyatını tamamlamaya 1 eserinin kaldığı yazarımızın kaleminin büyüsüyle tanışmak için daha fazla beklemeyin derimmm !! Şimdiden keyifli okumalar..
