Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Öyle çok övülüyor ve tavsiye ediliyordu ki büyük bir beklentiyle başlamıştım, biraz hayal kırıklığına uğradığımı itiraf etmeliyim. Aslında tarih severim ama neden bilmiyorum okurken fazla sıkıldığımdan yanına birkaç kitap eklemek zorunda kaldım ve bitirmem fazla uzun sürdü. Betimlemeler hoş, İran'ı ve doğu kültürünü yakından tanımak hoş lakin fazla mı uzatılmış yoksa olaylar mı ilgimi çekmedi bilemiyorum. Gerçek mi diye fazla sorgulamam da beni uzağa itmiş olabilir çünkü Alparslan, Melikşah gibi dünyada önde gelen Türk liderlerinin pısırık işe yaramaz gibi tasvir edilmesi beni fazla rahatsız etti. Bence abartmıyorum Türk tarihi küçümsenmiş, komik. Amerika'nın iyilik meleği gibi yansıtılışı da apayrı komikti...
Tarihsel bilgilerini fazla sorgulamam beni soğuttu ama kitabın iyi yönleri de var elbette, yazarı Doğu'nun Limanları'nda tanımış ve sevmiştim ben, beklentim belki o yüzden de yüksekti. Yazarın bilgi düzeyi yüksek ve kitap da yararlı bilgiler içerdiğinden kültür genişletmesi yapıyor ama yukarıda da değindiğim gibi o bilgilerin doğru olup olmadığını sorguladım, yine de bir şeyler öğrendiğimi inkar edemem. Rubaiyat'ın Titanik'te battığı bilgisi beni şaşırttı mesela, Ömer Hayyam'ı da tanımış oldum. Sıkıldım evet ama okuması keyif de verdi bir yandan, olay örgüsü sıkmış olsa da yazarın dilinin akıcı olduğunu düşünüyorum. Sanırım Afrikalı Leo'da yeniden görüşeceğiz, elveda Semerkant.
Uzaktan aşk...
Görmeden sevmek, sevilmek mümkün müdür?
Aşığını sadece hayallerinde görmüş bir maşuk. Bu aşk ile hastalanıp canını vermiş.
Aşk bir hastalık mı, yoksa hayatın en kıymetli şeyi midir?
Maşuğu ölünce Tanrıya isyan edip, sonrasında pişman olan aşık.
Kitabı bitirince derin düşüncelere dalmamak elde değil...
Ömer Hayyam
Ömer Hayyam, 18 Mayıs 1048'de Büyük Selçuklu İmparatorluğu'nun ilk başkenti olan Nişabur'da doğdu. Kendisi matematikçi, astronom, tarihçi, filozof ve şairdi. Ayrıca rubai türünün kurucusudur. Bu yüzdendir ki Ömer Hayyam tarafından yazılmamış ama ona izafe edilmiş ve onun rubaileri olduğu sanılan birçok rubai vardır. Kendisinin
·
Puan vermedi
AFRİKALI LEO/AMİN MAALOF
Ben Hasan, tartıcıbaşı Muhammed'in oğlu, ben Giovanni Leone de Medici; bir berberin sünnet ettiği, bir papazın vaftiz ettiği ben. Şimdi Afrikalı diye anılıyorum ama Afrikalı değilim Avrupalı da Arabistanlı da değilim. Bana Grenadalı, Faslı, Zeyyatlı da derler ama ben hiçbir ülkeden, kentten ya da boydan değilim.
#okudumbitti
Yazarın okuduğum üçüncü eseri ve iyiki Amin Maalouf okumaya bu eser ile başlamamışım. Yazardan okuduğum 'Semerkant ve Doğunun Limanları' eserlerini keyifle okumuş ve beğenmiştim.
Bir arkadaşımın vesilesiyle beraber okumaya başladığımız eserin dili ve anlatımı açık ve anlaşılır lakin tekdüze.
Anı türü severler için ilgi çekici olabilir. Daha çok 1900 lü yılların başlarında geçen bu eseri, üst kuşaklarını, o dönemden kalan mektuplar aracılığı ile bizlere anlatan Amin Maalouf tan okuyoruz.
Osmanlı'nın yıkılışını ve yeni Türkiyenin kuruluşunu, katolikliği, protestanlığı ve hıristiyanlığı kendi görüşleri nezdinde değerlendiren yazar, din seçimiyle ilgili ilginç bir durumu da bizlere anlatıyor.
Yazar eğitim ve batılılaşma, ilim ve aydınlanma konularına da mektuplar üzerinden değiniyor.
Hep bir konuya girecekmiş ve ilgi çekici bir şeyler olacakmış edasıyla okudum lakin beni cezbeden, hâleti ruhiyetimi değiştirecek bir bölüme tesadüf etmedim.
Keyifli bazı küçük kısımlar olmakla birlikte sıkıcı bir eser olduğunu üzülerek ifade etmem gerekiyor.
Kitapla kalın..
Bu kitap her ne kadar roman olsada sonuçta Tarihi Roman ve aynı zamanda Hayyamın rubaiyyat tefsiri.
Tarihi romanlar, gerçek olan, olay veya şahsiyetlerin hikayeleştirilmesi, araya biraz hayal gücü katarak, okuyuca daha okunur bir hale getirerek tarihi sunmak. Ki şöyle kitapla ilgili yazılan bir iki incelemeye baktığımda yukarda bahsettiğim; yanlış bir sürü bilginin, bir çok okuyucu tarafından doğru olarak kabul gördüğünü gözlemledim.
Yani bu kitabı okuyan çoğu okurumuz Amin Maalouf, nasıl tasvir ettiyse o şekilde biliyor; Selçuklu tarihini, Alparslan’ı, Melikşah’ı …Hayyamı Nizmülmülk ve Hasan sabbahı
Siz farkında olmasanızda bu kitabı okuduğunuzda, şayet bilmiyorsanız Selçuklular’ı, Alparslan’ı, Melikşah’ı ; Amin Maalouf’un tarif ettiği haliye tanıyacaksınız. Bu da bazılarına önemsiz gelebilir; anlıyorum, fakat unutmayın ki gerçekler her zaman önemlidir.
Ama bu romanı okuyup, yazılan her şeye inanan okuyucu bir sürü yalana inanmaz mı?
Evet güzel sürükleyici ama bilmeyeni yarlardan aşağı uçurucu buldum…
Fransada yaşayan bir arap/Lübnanlının İran ve Türklere bakabilecegi göz başka şeyler görse şaşardım…
Haaa…
Kitaptaki güzel cümleleri görüp hakkını verdiğimi de bilmenizi isterim…
Unutmadan…
Kitap Ömer Hayyamın Rubaiyatının bir çevirisi niteligini de hakediyor!
167 syf.
10/10 puan verdi
Osmanlı sarayından Beyrut'a uzanan hüzünlü bir hikaye... İsyan Osmanli padişahınin 2.kusak torunudur. Adana da başlayan hikayesi, uzun yıllar ve yollar neticesinde Parise uzanır. İsyan ile beraber insan olmanın, çabanın, beklentinin ne olduğunu öğreniyoruz. Tadı damağımda kalan bir kitap oldu. Anlamlandiramadigim çevresindeki insanların İsyan
Merhabalar, Maalouf severek okuduğum kalemlerden, yazardan bu eserle beraber 4 kitap okumuş oldum. Bir süredir kitaplığımda bekleyen Empedokles'in Dostları ile tanıştım bu defa.
Anlatıcımız karayla incecik bir yolla bağlantısı olan, ufacık bir adada yaşayamayı seçen orta yaşlı çizerlik yapan bir adam. Dünyanın alışılagelmiş düzeni (!) dışına çıkan olaylarla beraber ana karakterimiz gün gün yaşananları not almaya başlıyor. (Bu olaylara spoi vermeme adına çok değinemiyorum.) Tabi bu yaşananlar kimsenin beklemediği bir şekilde başlıyor ve insanlığın güvendiği tüm savunma yöntemleri(teknoloji, savunma sanayi, nükleer silahlar vb.) bir anda etkisiz kalıp aciz duruma düşüyor. Kurgu gerçekten güzeldi ve insanlığa dair verdiği çok güzel mesajlarda vardı. Okuduğum bu kurgunun gerçekliğini savunan insanlar günümüzde de mevcut, çokta uzak ihtimaller değil aslında yazarın bize sundukları. Bu yüzden ayrıca ilgi çekici bence. Kesinlikle şans verilmesi gereken kitaplardan. Bilimkurgu filmi izliyor tadında giden, oldukça akıcı bir serüven. Selam ve dua ile.
Kesinlikle okunması gereken bir eser. Rubaiyat keşke günümüze kalsaydı şirin’in bilinmezliğe gitmesi ise benim kanımı dondurdu desem yeridir. Bu dünyada hiçbir şey istediğimiz gibi olmuyormuş
Coğrafya kaderdir deriz ya Amin Maalouf’ın ‘Doğu’nun Limanları’ kitabını okurken bunun ne kadar doğru bir söz olduğunu düşündüm. Kitap İsyan’ın trajik hayat öyküsünü anlatıyor. Yaşadıkları ve yaşayamadıkları ile. Ben okurken oldukça etkilendim.
Fakat bence İsyan’ın yaşadıkları ve duyguları biraz daha derinlikli ya da detaylı anlatılabilirdi. En azından ben bu şekilde okumak isterdim
Kitabın sonu okuyucuya bırakılmış. Bu benim pek hoşlandığım bir son değil Yazarın kaleminden bir son okumak isterdim.
Kitabım 83. baskıdan idi. Şu anda kaçıncı baskısı vardır bilmiyorum. Kitabın bu kadar okunuyor olması beni şaşırttı. Okumanızı tavsiye ederim.
Amin Maalouf'un içerisinden onlarca roman çıkarabileceğimiz deneme kitabı.
Bir oturuşta değil belki on oturuşta bile hazmedip zihnimize yerleştiremeyeceğimiz denli büyük bir birikim sunuyor.
Avrupa'nın Aydınlanma ve Devrim dönemlerinin ardından kendini geri kalmış hisseden diğer Rusya, Japonya, Çin gibi toplumların çağı yakalamak konusundaki adımlarını kendi düşünce süzgecinden geçirip bize sunmak gibi bir güzellik yapmış Maalouf. İyi bir tarihi bilgisi olmayanların da anlayıp daha çok araştırmak konusunda yürekleneceğini düşünüyorum. Özellikle Doğu Asya konusunda bu hisse kaptırdım bile ben kendimi. Bütün tarihimizi ve dünya tarihini daima Batı'nın gözünden öğrendiğimiz ve bununla muhatap olmak zorunda bırakıldığımız için olan mutsuzluğum katlanarak büyüdü. Belki de birey birey artık buna izin vermeyip yönümüzü önce kendimize sonra diğer diyarlara dönmek vaktini getirmeliyiz. Bu benim uzun zamandır başlatmak istediğim bir çağdı. Bu kitapla beraber tamamen açmış bulundum. Hadi mübarek olsun.
Bu labirentten çıkmak konusunda Maalouf'un taşıdığı umutsuzluğu her günün sonunda ben de taşıyor ama sabah kalktığımda umudumu geri kazanıyorum. Ne zaman yorulup kendi labirentimi kabul ederim bilemem.
Biraz yakın dünya tarihi ile ilginenler için biçilmiş bir kaftan bu kitap. Ve dahi, büyük bir emek içerdiği kesin. Teşekkürler Maalouf Bey. İyi ki varsınız.
İki Farklı Kitap
Belki de çok övüldüğünden dolayı beklentim yüksekti ama kitap tam anlamıyla bir hayal kırıklığı. Kitap 2 bölümden oluşuyor bana göre ilki Hayyam-Sabbah-Nizamülmülk üçgeninde geçen, taraflı ve yanlış bilgilerle dolu olsa da akıcı bir tarihi kurgu ikinci kısım ise Hayyam'ın el yazmaları merkezli 1900'lü yıllarda İran'daki özgürleşme hareketlerini anlatan kısım.
İlk kısım ne kadar akıcıysa ikinci kısım o kadar sıkıcı. Ne tam romanlaşmış ne tam bilgi vermiş. Sadece kitap bitsin diye okudum ama okumasam da bir şey kaybetmezdim çünkü ilk kısımla neredeyse tamamen bağımsız. Okurken kaç kere "ee banane bunlardan" diyerek serzenişte bulunduğumu hatırlamıyorum.
Bazı hikayelerin bitmesi için yüzyıllara ve birbirini hiç tanımayan bambaşka insanlara ihtiyaç varmış. Bazı hikayelerin anlatılabilmesi için felaketlerin,maceraların ,yolların ve kayboluşların geçilmesi lazımmış. Tarihin, aşkın, dostluğun ve bilinmezlerin ustaca birbirine bağlandığı başı ayrı sonu ayrı bütünü eksiksiz bir hikaye. Uzun zaman sonra bir kitabı okuduktan sonra bunu yazabilecek kadar kabiliyetli bir yazarın var olmuş olmasını takdir ettim. Uğruna yazıldığı Hayyam’ın meşhur rubaileri kadar etkileyici
Amin Maalouf'un okuduğum ilk eseriydi. Dört bölümden oluşan eser, Ömer Hayyam'ın kayıp olan kitabının etrafında dönen ve yüzyıllara uzanan tarihsel bir kurgu-roman. Oldukça derin felsefi ve dini ögeler barındıran roman, Ömer Hayyam'ın hayatıyla paralel giderek başlıyor ve anlatının yarısına kadar da bu durum devam ediyor. Bu kısımlar oldukça edebi bir ağızla yazılmış. Tabii bunda Ömer Hayyam'ın ince kişiliğinden ve rubailerinden yararlanılmış. Fakat kitabın 19. yüzyıl sonları ve 20. yüzyılın başlarında geçen diğer yarısında bu edebi üslup yerini tarihsel olayların hızlı temposuna bırakıyor. Edebi üslup her ne kadar korunmaya çalışılmış olsa da Ömer Hayyam gibi çağların ötesinde duran bir şairin anlatımından siyasi olayların içine direkt dalınması okur olarak beni biraz şaşırttı çünkü bir üslup değişimi söz konusu. Bu, kitabın son iki bölümünün yani ikinci yarısının kötü olduğu anlamına gelmiyor. Sadece hızlı bir tempo değişimi söz konusu.
Semerkant, genel olarak aslında İran'ın hikâyesi desek yeridir. Yüzyıllardır süregelen keşmekeşin içinde olan, hiçbir zaman dışında kalamayacak olan İran'ın hikâyesi. Nizamülmülk, Hasan Sabbah ve Ömer Hayyam'ın kesişen hayatlarının, yüzyıllar sonrası İran'ına bir izdüşümü. Maalouf'un kalemini ve bakış açısını sevdim, umarım başka bir kitabında onunla tekrar buluşabilirim.
kitabı ilk kez 2010'da antalya'da okumuştum. suriye'deki savaş başlamadan, sığınmacı sorunu yaşanmadan hemen önce... son dönemdeki yaşadıklarımız, hoşgörüsüzlüğümüz, içinde yaşadığımız coğrafyayı bir türlü anlamayışımız bir daha okuttu bana bu kitabı. a maalouf çok derin, ufuk açıcı fikirleri olan biri değil elbette. ama anlatımı gayet güzel ve akıcı. olaya farklı bir açıdan bakmamızı sağlıyor ve kökenleri ve aidiyetleri de anlamamızı kolaylaştırıyor. düşünmek gerçekten zor bu nedenle pek çok insan yargılamayı seçiyor, demişti bir büyük adam. küfür etmek, lanet okumak ve suçlamaktan vazgeçmemize, akılcı ve insancıl bir bakış açısı kazanmamıza yardımcı olması dileğiyle...
