"Annem sevmiyor beni. Bunda şaşacak bir şey de yok! Yaşamak istiyor o, aşık olunmak, açık, parlak renkli bluzlar giymek istiyor ... Bense yirmi beş yaşına bastım, ona artık genç olmadığını anımsatıyorum her an. Ben olmadığımda otuz iki yaşındadır, benim yanımdaysa kırk üçünde, işte bunun için nefret ediyor benden..."
Sayfa 7 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
İnsanlar fikirlerimi onaylasın ya da onaylamasın… hiç değilse onların düşünmelerini sağlıyorum. Hiç değilse görevlerini anımsatıyorum onlara.
Sayfa 161Kitabı okudu
KAN PORTAKALI
Doktor konuşuyor. İlk tümcelerden sonrasını duymuyorum artık. Adamın dudaklarına odaklanmış gözlerim, annemin korku bulamacı bir renge boyanmış yüzüneyse hiç bakamıyorum.
“Akciğerin sol lobunda portakal büyüklüğünde kitle...”
Portakal büyüklüğünde... Kan portakalı mı? Portakal bahçelerindeki tüm portakallardan nefret ediyorum o
Sayfa 85Kitabı okudu
İnsanın soluğunu daraltan duvarlar. Duvarlar yaşamımızdaki mezarlar mı. Kent sokaklarında çıkan her benlik değiştirilmiş, takınılmış bir kişilik değil mi. Duvarlar gerisinde en çok kendimiz olmuyor muyuz. En çok duvarlar arasında direnmiyor, en çok duvarlar ardında duymuyor muyuz. Duvarlar ardında bu doyumsuz yaşamdan soluklar alarak ve alamayarak ayrılmayacak mıyız. Ona gene bir şiiri anımsatıyorum.
“Do not go gentle into that good night”
Sayfa 15Kitabı okudu
Her zaman dediğim bir şeyi tekrar anımsatıyorum, bir konuda derinlemesine bilgi ve deneyim sahibi olun ve diğer şeylerle ilgili de az da olsa bilgi ve deneyim edinin. Bu size hem özgüven kazandırır hem de sosyal çevrenizi zenginleştirirsiniz.
İnsanlar fikirlerimi onaylasın ya da onaylamasın hiç değilse onların düşünmelerini sağlıyorum. Hiç değilse görevlerini anımsatıyorum onlara.
Sayfa 161 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Annem beni hiç sevmiyor. Çünkü ona babamı anımsatıyorum, anneme çok ıstırap çektirmiş olan, herkesin çok kötü bir insan olduğunu söylediği babamı. Tabii anneler evlatlarını istemediklerini söyleyemez, öylece çekip gidemezler. Kediler gibi sevmedikleri yavrularını yiyemezler de. Bence bu çok akıllıca bir şey. Öyle olsa ne üzüntü olur, ne kargaşa. Yer kurtulurlar. Ama ne yazık ki anneler yavrularına sahip olmak, onlara bakmak zorundalar.
Gizemsel deneyimden bahsettim. Şiirden sözetmedim. Bunu entellektüel labirente girmeden yapamazdım. Hepimiz şiirin ne olduğunu hissediyoruz. Bizi oluşturuyor ama ondan nasıl sözedeceğimizi bilmiyoruz. Tanrıbilimcilerin tanrısının sürekliliği ile sonuna kadar kanştırılamaz olan süreklilik fikrini daha duyarlı hale getireceğini zannettiğim en şiddet dolu şairlerden biri olan Rimbaud'nun aşağıdaki dizelerini anımsatıyorum.
Bulundu.
Ne? Sonsuzluk
Güneşle birleşen
Denizmiş
Sayfa 28Kitabı okudu
“insanlar fikirlerimi onaylasın ya da onaylamasın -ki şu anda bu odada söylediğim her şeyi onaylayacak tek bir kişi bile bulunmadığını biliyorum- hiç değilse onların düşünmelerini sağlıyorum.
Hiç değilse görevlerini anımsatıyorum onlara.”
Sayfa 161Kitabı okudu
Halkın çoğunluğuna ise peygamberi anımsatıyorum, hangisi mi, işte onu pek bilmiyorlar, ama Muhammed olmadığı kesin. Evlilikten duyduğum tiksinti, sanıyorum ülkede geçilen bütün telgrafların ilk gündemidir.
Sayfa 39Kitabı okudu
Halkın çoğunluğuna ise peygamberi anımsatıyorum, hangisi mi, işte onu pek bilmiyorlar, ama Muhammed olmadığı kesin. Evlilikten duyduğum tiksinti, sanıyorum ülkede geçilen bütün telgrafların ilk gündemidir.
Sayfa 39 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
annem sevmiyor beni. Bunda şaşacak bir şey de yok! yaşamak istiyor o, aşık olunmak, açık, parlak renkli bluzlar giymek istiyor ... Bense yirmi beş yaşına bastım, ona artık genç olmadığını anımsatıyorum her an. Ben olmadığımda otuz iki yaşındadır, benim yanımdaysa kırk üçünde, işte bunun için nefret ediyor benden.
“Annem sevmiyor beni. Bunda şaşacak bir şey de yok! Yaşamak istiyor o, âşık olunmak, açık, parlak renkli bluzlar giymek istiyor... Bense yirmi beş yaşına bastım, ona artık genç olmadığını anımsatıyorum her an. Ben olmadığımda otuz iki yaşındadır, benim yanımdaysa kırk üçünde, işte bunun için nefret ediyor benden.”
Sayfa 6 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yaşamak istiyor o, aşık olunmak, açık, parlak renkli bluzlar giymek istiyor... Bense yirmi beş yaşına bastım, ona artık genç olmadığını anımsatıyorum her an. Ben olmadığımda otuz iki yaşındadır, benim yanımdaysa kırk üçünde, işte bunun için nefret ediyor benden.
Yaşamak istiyor o, aşık olunmak, açık, parlak renkli bluzlar giymek istiyor… Bense yirmi beş yaşına bastım, ona artık genç olmadığını anımsatıyorum her an. Ben olmadığımda otuz iki yaşındadır, benim yanımdaysa kırk üçünde, işte bunun için nefret ediyor benden.
Sayfa 6Kitabı okudu