. İstediği şey, eski güzel, rahat, endişesiz ve tekdüze günlere dönmekti. İnsanların Dünya karşısındaki kayıtsızlığını da işte tam bu anda kendi zihninde yakaladı ve babasının sözlerine bir anlam vermeyi başardı: Bu dünyada insanların korktuğu tek şey öğrenmekti. Acıyı, susuzluğu, açlığı ve üzüntüyü öğrenmek onların uykularını kaçırıyor, bu yüzden daha rahat döşeklere, daha leziz yemeklere ve daha neşeli dostlara sığınıyorlardı. Dünyaya olan kayıtsızlıkları bazan o kerteye varıyordu ki, kendilerine altın ve gümüşten, zevk ve safadan, lezzet ve şehvetten bir âlem kurup, keder ve ızdırap fikirlerinin kafalarına girmesine izin vermiyorlardı. Oysa Uzun İhsan Efendi, Dünya'nın şahidi olmanın gerçek bir ibadet olduğunu sık sık söylerdi. Her insan şu ya da bu şekilde dünyayı okumalıydı. Kuran'ın kendisi peygamberin dünyayı nasıl okuduğuna bir örnekti ve onun ardında giden herkes, dünyayı onun gibi okuyup şahadetlerini yazmalı ve bunları başkalarına aktarmalıydı, dünyaya şahit olmanın yolu ise maceranın kendisinden başka bir şey değildi. Yaşanılanlar, görülenler ve öğrenilenler ne kadar acı olursa olsun, macera insanoğlu için büyük bir nimetti. Çünkü dünyadaki en büyük mutluluk, bu Dünya'nın şahidi olmaktı.
Sayfa 90Kitabı okudu
Oku!
Evvela kendini, kainatı, kur'anı kerimi; daha sonra diğerlerini.. Zira okumaktan maksat; kulluk bilincine ve insanın anlam araşıyına vasıl olmasıdır..!
Ve kayığına bindi yanına bir anlam aldı açıldı
Ahlak-Hukuk İlişkisi
Hukuk kurallarını sıkı sıkıya izlemek, insanın ahlaklı olması için yeterli değildir.
İnsancıl, adil ve etkin bir hukuk sisteminin, bireyler ve toplum tarafından benimsenen güçlü ve kapsayıcı bir ahlak tasavvuruyla temellendirilmesi ve desteklenmesi gerekir. Hukuk sisteminin hak ihlallerine yönelik yasaklayıcı hükümleri ( çalmanın, adam öldürmenin, dolandırıcılığın cezalandırılması) şüphesiz bireysel haklar ve toplumsal düzen açısından önemlidir. Fakat ahlak bu tür negatif ve sınırlayıcı tedbirlerle yetinmez; bize aynı zamanda iyilik yapmamızı, zayıflara sahip çıkmamızı, muhtaçlara yardım etmemizi tavsiye eder. Hukukun "negatif" müeyyideleri ahlakın" pozitif " telkinleriyle anlam ve derinlik kazanır.
128 syf.
10/10 puan verdi
En sevdiğin beş kitap sorusunda listeye kesinlikle aldığım bu kitaba nasıl bir inceleme yazmamışım, bilemiyorum. Üstelik bu kitap bir klişeyi de yaşattı bana. 
Yeni Hayat kitabında diyordu ya, 'Bir kitap okudum ve hayatım değişti.' diye. Benim yaşadığımı anlatan cümle biraz bu, ama en çok da 
Kemal Sayar 'ın bir kitabında geçen şu alıntı:
Cahiliyenin Kerim'ine karşı Kur'an'ın Kerim'i
"Kerim" kelimesi, cahiliyede çok önemli bir anahtar terimdi ve soyu lekesiz bir şecereyle şerefli bir ataya bağlanan asil biri anlamına geliyordu ve eski Arapların insani erdem anlayışında müsrifçe ve sınırsız cömertlik, bir erkeğin soyluluğunun en önde gelen ve somut göstergesi olduğu için 'kerim' bizim mirasyedi kavramımızın ima ettiği şekilde, aşırı cömert anlamını da kazanmıştı. Bu kelimenin anlam içeriği az önce kendisine bir atıfta bulunan takva ile Kur'ani bağlamda yakından ilişkilendirildiğinde, müthiş bir değişikliğe uğramak zorundaydı. Kur'an, en net ifadelerle insanların en kerim (asil) olanının Allah'a karşı takva tavrını takınan kişi olduğunu ilan ediyordu.
"Ey insanlar! Şüphesiz sizi bir erkek ile bir dişiden yarattık, tanışasınız diye sizi kavim ve kabilelere ayırdık. Allah katında en kerim olanınız, en takvalınızdır. Allah her şeyi hakkıyla bilmektedir, her şeyden haberdardır." Hucurât, 49/13.
Izutsu, Kur'an'da Tanrı ve İnsan
"Kelimelere herkes kendine göre bir anlam, bir değer veriyor galiba. Bu değerler aynı olmadıkça iki kişi iki ayrı dil konuşuyorlarmış gibi olmuyor mu?"
Sayfa 89
