Kitabın ilk bölümünde Zeze 'nin güzel ve merhametli kalbi karşısında mutlu oldum çocuk kalbi ne mükemmel birşeydir bir kez daha dedirtti bana. Zeze 5 yaşında cesur, akıllı, korumacı çocuğun başından geçenleri anlatıyor. İkinci bölümü ise hüzünlü, üzücü.Bu bölümde ise herkes anne baba olmamalı diyorum. Zeze'nin hatalarını ona anlatmak yerine dövmeyi seçen bir aile. Bu yüzden Zeze'nin şu cümleleri unutmayacağım cümlelerden bu kitapla ilgilidi:"Anne benim doğmamam gerekirdi." "Göklere uçmak istiyordum; oysa hiçbir canlı oraya girmiyordu." Herkesin okuyup ders çıkaracağı bir kitap çok beğendim iyi okumalar.
