Zamanı, mevsimi değiştirir kadın kalbi; ölüp gitse de asla yok olmaz. Savaş alanına dönmüş bir bahçedir o kalp; ağaçlar devrildiğinde, otlar yandığında, taşlar kanla kızıla boyanıp da toprak kemiklerle ekin bulduğunda hiçbir şey olmamışçasına sessiz ve sakin kalır; ilkbaharın da son bahar gibi vakti gelince çıkagelip görevini yapacağını bilir zira.