“Tembel insan, hak edilmiş bir dinlenmenin zevkini bilemez. Çünkü Pascal’ın dediği gibi ısınmak üşürseniz, dinlenmek yorulursanız güzeldir.”
"İnsan da pek güzeldir, bakan insana!"
Sayfa 146
Kendilerinin olan tek sözcük yok dillerinde, öyle çok konuşuyorlar ki...Bir söz insanın neresinden doğar dersiniz? Dilinden mi, yüreğinden mi, aklından mı? Düşlerinden mi yoksa gerçeğinden mi? Ve kaç kapıdan geçip yerini bulur bir başka insanda? Yerini bulur mu gerçekten? Sözü yasaklamalı Ömür hanım yasaklamalı... Kimsenin kimseyi anlamadığı bir dünyada söz boşluğu dövmekten başka ne işe yarıyor ki? Olanağı olsa da insanların yürekleri konuşabilseydi dilleri yerine, her şey daha yalansız, daha içten olurdu. Aklı silmeli diyorum insan ilişkilerinden. Yanılıyor muyum? Olsun. Yanıldığımı biliyorum ya...
Yeni bir şeyler söyle bana ne olur, yeni bir şeyler. Kurşun aktı kulaklarıma hep aynı sözleri, aynı sesleri duymaktan. Belirsizlik güzeldir, de örneğin, kesinlik çirkin. Sessizlik sesten -hele de güncel ve kof- her zaman iyidir; düş gücü, iç zenginliği verir insana. Dünyanın usul usul ağaran o puslu sabahları ve günün turuncu tülleriyle örtünen dingin akşamları bu yüzden etkiler bizi, duygulandırır, de. Anlık izlenimler sürekli görünümlerden her zaman daha güçlü, kalıcı ömürlüdür... Alışkanlıklar öldürür güzelliğimizi, bizi değişmek çirkinleştirir de.
Sayfa 83 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
İnsan karısını iki türlü güzel bulur. Birincisi görür görmez: Ya güzeldir ya değildir. Bir anda görülen güzelliktir bu. Gözünü gün ışığına açmak gibi. Aniden gelişen bir his. Bir refleks gibi patlar hisler insanın içinde. Diğer güzellikse inşa edilir. İlk gördüğünde çirkin bulmazsın kadınını. Muhakemeyle, tetkik ede ede, güzelliklerini bula çıkara, tanıya ede karısını gözünde, muhayyilesinde, kalbinde, fikrinde güzel yapar erkek.
Sayfa 133Kitabı okuyor
Meyve mevsiminde, papatya ikliminde, deniz durgunluğunda, insan sabrında güzeldir.
"Bir insan çok üzgünse dişi ağrıdığı ya da para kaybettiği için değil, her şeyin gerçekte nasıl, yaşamın nasıl bir şey olduğunu hissettiği için üzgünse, gerçekten üzgün demektir, işte o vakit biraz hayvana benzer, o zaman üzgün görünür, ama her zamankinden daha gerçek ve güzeldir bu üzüntü"
"Yaşanan gün nasıl olursa olsun, beklenen gün her zaman daha güzeldir... Çünkü insan geçmişi hep kayıplarla, geleceği de hep umutlarla doldurur. "
Sayfa 310Kitabı okuyor
Birey nahif ve güzeldir. Toplum ise gürültücü ve kavgacıdır. İnsan salt kendisiyle ya da kedileriyle yaşayıp huzur bulabilir, ancak topluluklar kahramanlara ve liderlere ihtiyaç duyarlar, çünkü kendi kendilerine egemen olacak cesaretten yoksundurlar.
Sayfa 103 - Hayykitap Yayınları 1. Baskı(2021)
