Herkes ancak bir iki düşman için kin, ancak üç dört dost veya
akraba için haset veya muhabbet ve ancak beş altı vücut ve ruh
için bir zaaf, bir temayül veya bir aşk duyar ve beşeriyetin üst tarafı
bize tamamen yabancı gibi karanlık kalır. Fakat en keskin dürbünler gibi en meraklı gözler de, o biraz alâka duyarak meşgul oldukları âlemlerden bile sade parça parça manzaralar görerek hayal meyal seçtiklerini isabetle tesbit edemezler ve o uzak dünyalar,bizim kendilerine taktığımız isimlerden haberleri olmayan yıldızlar gibi, teşhislerimizi bile duymazlar.
Sayfa 10 - EverestKitabı okuyor
SAVRULAN BEDEN
Pek az zamanı kaldı bu zora koşulmuş
bedenimin,
Olduğum gibi ölmeliyim, olduğum gibi... Tüy, kan ve hiçbir salgıyı düşünmeden, Kesmeliyim soluğunu doğmuş olmanın!
Nasıl da biçilmiş kaftan ölüm
bu solgun yürek için.
Sevinçlerle sevinçleri bağlamayan zaman bir, bir boz köprü ve onun dayanılmaz gölgesi.
Yitiyor işte gözardı edilen bedenim, Olduğum gibi ölmeliyim, olduğum gibi...
Dost, ana baba ve hiçbir umudu düşünmeden
Doğramalıyım bu tiksinç vücudu beynimle!
Bilir miydim yaklaşan karanlığı daha önceleri,
Son verilebilir yaşamın benimki olduğunu? Şendim, şendim ben,
Kahkaham insanları ürkütürdü!
Zamanı azaldı artık, zorlanmış bedenimin, Olduğum gibi ölmeliyim, olduğum gibi... Aşk, bağ ve hiçbir utkuyu düşünmeden,
Kalıvermeliyim öylece kaskatı!
ASK
Nedir bu"aşk" pek bilmem. Kitap gibi galiba. Baslarken heyecan veriyor. Kalbimde kelebekler uçuşturuyor. Nefesimi kesiyor. Acaba ilerde ne olacak diye düsündürüyor. Sonra birden canımı yakıyor. Bitecegini hatırlıyorum. Bitmeye başlıyor. Iz bırakıyor. Bitiyor. Sonra eski bir dost olarak kalıyor. Ask bu galiba.
Aşk iyi güzel de, dostluk çok daha yüce bir şey. Doğrusunu isterseniz, bence bu dünyada vefalı bir dost kadar soylu ve az bulunan bir şey yoktur.
Sayfa 39Kitabı okudu
Karı-koca dost olmazlarsa nasıl yaşarlar? Aşk geçer, saygı yeterince ısıtmaz. Oysa yaşam oldum olası soğuktur...
"Aşk iyi güzel de, dostluk çok daha yüce bir şey... Bence bu dünyada vefalı bir dost kadar soylu ve az bulunan bir şey yoktur."
Dost
❝
Sabır göstermekmiş meğer ışık
Sırrı bilmemekmiş meğer huzur
Uyuyamamakmış meğer ışığı bilmek
Sırrı samimiyetmiş meğer ışık
Dost...
Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî Hazretleriʼnin bir geceyi özlemesi var mısrâlarında. Şöyle özlüyor:
Ey dost, gönlünü aşk-ı ilâhî ile doldur,
Mestâneye ekmek sözü etmekten uzak dur.
Sun kevseri kansın suya hep teşne gönüller,
Deryada yüzen canlı sudan başka ne ister?
Doldur o aşk-ı ilâhî ile yine doldur, yine bir sun,
Dursun gece ey dost, onu durdur ne olursun!
Vur uykumu zincirlere vur, geçmesin anlar,
Varmaz gecenin farkına varmaz uyuyanlar!..
Tasavvuf yolcusunun sırayla geçtiği talip, mürid, sâlik ve vâsıl makamlarında erdiği sekiz farklı sevgi kademesinden de söz edilmektedir:
* Sevme hâli nedeniyle kalbin özlem duymasını ifade eden meveddet,
* Salike gözyaşlarını dökmesine neden olan sevdayı ifade eden hevâ,
* Sevgilinin sevmesi ile serbest oluş ve dostluğu ifade eden hillet,
* Kötü huylardan arınıp sevgiliye layık olma ve yaklaşmayı ifade eden muhabbet,
* Sevginin ateşi ile kalbin yanıp parçalanmasını ifade eden sağaf,
* Sevdalının kul, köle olmuşçasına çılgınca sevme hâlini ifade eden hüyam,
* Dost ve yârin güzelliğiyle, sevgi şarabının kana kana içilmesini ifade eden valeh,
* Aşkın değil sadece maşukun olması ve var olan her şeyin O’ndan ibaret olmasını ifade eden aşk makamı.
"Dost görünenin nasıl düşman olabileceğini,iyi biriymiş gibi davrananın aslında dünyanın en kötü kişisine dönüşebileceğini,bilge zannettiğin o kutsal kişilerin sadece kendi çıkarı peşinde koşabileceğini,sana sadık gibi duranların bir gün en büyük ihaneti yapabileceğini öğreneceksin."
Sayfa 28Kitabı okuyor
Nefsin şuna buna meyli başka - aşk başka
insan aşkla aşar ancak hasedi
-nefse kalsa köleliğine bakmadan
Allah bile olmak ister son kertede-
dost edinmek isteyen - onun uğruna
savaşmaya da istekli olmalı
düşmanına düşman olabilmeli!
Sayfa 54Kitabı okudu
