Aslı Gümüşkaya
@asligumuskaya
linktr.ee/asligumuskaya
“Yaşayıp biten şeylerin izini bir sonraki zamanda sürmek, geriye dönüşler yapmadan müteakip sayfalarını çevirip göz gezdirmek gerekir.“
18 okur puanı
Haziran 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Cemal Süreya
Onun ölümü erken ölümdür biliyorum tanrım. Ama ayrıca aldığın şu hayat fena değil... Üstü kalsın…
Okur Takip Önerileri
Yaban
Yalnızlık artık bir oda değil, tüm dünyaydı ve artık ben orada daha önce hiç yapmadığım bir şekilde işgal ettiğim bu dünyada yalnızdım. Evrenin asla hiçbir zaman şaka yapmadığını öğrenmiştim. İstediğini alır ve asla geri vermezdi.
Çocukluğun kendini saf bir biçimde akışa bırakması ne güzeldi. Yiten bu işte! Bu tükenişle hiçbir yeni yaşama başlanamaz, bu nedenle tüm sevdiklerime elveda diyorum 
Nilgün Marmara
Beni Kandıramazsın
“Hayatın saldırılarına karşı bir savunmadır edebiyat. Hayat şöyle der: " Beni kandıramazsın. Senin alışkanlıklarını biliyorum, tepkilerini sezip onları seyretmekten hoşlanıyorum, doğal akışını engelleyecek kurnazlıklarla gizini açığa çıkarabiliyorum. Gerçeği bildiğini sanıyorsun.Gerçek şu ki, gözlerinle gördüklerin bile seni yanıltıyor olabilir. Şarap gibi geçen günlerin hüznü ruhum yaşlandıkça güçleniyor.”
İstanbul
“Benim İstanbul’um bir masaldı… Bu masal benim hikayemdi… Bu masal, kendini, kendi şehrinde yabancı hissedenlerin hikayesiydi… Bu masal, tüm yaşananlara karşın, Boğaz’ın sularını bir ana rahmi olarak görmek istemenin hikayesiydi… Bu masal, ‘yanlış’ bir kulaçta ya da bir kürek sallayışta, o akıntıların biri tarafından yutulmaktan, bambaşka bir denize sürüklenmekten korkmanın hikayesiydi…”
446.jpg){kind=small}
Unutma Dersleri
Galiba bir acı, evvela susarak, sonra konuşarak ve en nihayetinde ölüler gibi sessizce mezara konarak çekiliyordu. Ölüler ve acılar birbirine zaten, aşırı benziyordu.
Bitti mi Sonbahar
Dün geçtiydi rüyamdan…
Pastel rengi sonbahar🍁
Ayaz bakışlı Kasım🍂
Camda inleyen rüzgar
Atkısı kışa dolanan🧣
Bitmeseydi iyiydi sonbahar…
Bir tek veya milyon, fark etmezdi. Çünkü birinin ölümü her birinin ölümü gibiydi. Çünkü her insan bir evrendi ve her ölüm evrenin sönüşü demekti. Bu yüzden bir tek masumun dahi öldüğü yerde hiçbir haklı gerekçeden söz edilemezdi. Savaş insanı canavarlaştırıyordu ve insanın insana ettiğini kimse kimseye etmiyordu.
