Hiçbir zaman,
Savaşmaz iki Müslüman.
-Ya Kuveyt'le Irak?
Ya Irak'la Iran?
işte hepsi de Müslüman.
Her iki yandan
Öldü onbinlerce insan...
Hangisi gitti cennete*
Hangisi cehenneme?
- Sus! Tövbe de...
Benim de karıştırdın kafamı. Düşün dedikse değil o kadar... Herşeyin bir sınırı var.
Dedim ya, aşırısı zarar...
Ama merak ediyorum,
Cennete hangisi gidecek?
Sus ulan eşek oğlu eşek!
O senin cennet dediğin yer,
İnönü stadyumu değil...
Cennet, Allah'ın bahçesi,
Ne başı var, ne sonu.
Alır içine bütün Müslümanları, Yeter ki şehit olup aksın kanları.
- Baba, ama insan...
-Sus dedim,ulan!..
Başlarım babanın şarap çanağından! Düşün oğlum dedik de haltettik. Boşuna mı demiş atalarımız: "Düşün düşün, boktur işin!"
Cennete kim girecekmiş! Bırak giren girsin, çıkan çıksın, iranlısı Turanlısı, Kuveytlisi Iraklısı... Yeter ki Müslüman olsun!
Düşün oğlum dedik de haltettik
Boşuna mı demiş atalarımız:
"Düşün düşün, boktur işin!"
Cennete kim girecekmiş!
Bırak giren girsin, çıkan çıksın
İranlısı Turanlısı
Kuveytlisi Iraklısı...
Yeter ki Müslüman olsun!
-Ama baba...
-Sus dedim, şimdi patlatırım
Bana akıl ver Allahım...
-Peki, hangisi girecek cennete?
-Sus ulan oğlum, sus!
Sana mı kaldı karışmak
Yüce Allahın işine?
Sayfa 210
Bir çocuğun sorusu
- Baba!
- Evet oğlum.
- Dün gece uyuyamadım hiç...
- Neden oğlum?
- Varsayımlar kurdum,
Düşünüp durdum.
- Düşünmenin yararı var.
Ama değil insanın uykusu kaçacak kadar.
Sayfa 156Kitabı okudu
Dünyaya ayak basan yeni misafir, kız çocuğu ise, bu doğum boşa harcanmış zaman, boşa çekilmiş kürek demektir.
Aslında bizim oralarda, hamile kalmak kadar, kız çocuğu doğurmak da kolay ve sıradan bir işti. Hatta hatta, sıradan bir iş değil, sıradan bir şeydi. Çünkü kız doğurmak işten de sayılmazdı. Doğum sonrasi gelen kız, savaş yenilgisi gibi bir mahluktu. “Paşa”ysa, o zaman ellerinizi havaya kaldırıp zafer işareti verebilirdiniz. Kısaca gerçek olan şuydu: Hamile, gebe, yüklü veya "iki canlı" olan tüm kadınlar, kız denen o nesneyi doğurabilirlerdi. Bundan doğal ne olabilirdi ki? Ama erkek doğuramadıktan sonra, dokuz ay on gün gibi uzun bir zaman hamile kalmanın ne anlamı vardı? Dahası, ardı ardina erkek doğurabiliyor musun? İşte o zaman kadınlığınla, dişiliğinle övün dur... Ne demiş atalarımız: "Kız doğuran dövünsün, oğlan doğuran övünsün..."
Sayfa 21Kitabı okudu
Hiç bir zaman arkadaşsız kalmamanız dileğiyle...
Eski Türklerde cengaverler savaşırken arkadan gelecek herhangi bir saldırıyı kontrol edebilmek için sırtlarını bir ağaca, kayaya veya taşa vererek ok atarlarmış.
Atalarımız genelde bozkır hayatı yaşadıkları için bu sırt dayanan nesne genelde bir taş veya kaya olurmuş.
Yıllar sonra sırt dayanan taşın ismi ARKA-TAŞ dan ARKADAŞ şeklinde
“Bir hayat hikayeniz yoksa nasıl yaşıyorsunuz”
Özellikle hayat hikayeleri sadece sermaye ve başarı üzerine kurulu muhitlerde bazı marketlerin rafları boşaltıldı. İhtiyaçtan öte açlıktan ölme korkusu ile evin her yerine erzak istifledi bazıları. Ölümü ilk kez kendilerine bu kadar yakın hissetmeleri onları korkuttu.
Mithat Cemal Kuntay “Üç İstanbul” romanında
“Yığın; karnıyla düşünür.
Kız "yüz karası", oğlan "paşa"dır. Dünyaya ayak basan yeni misafir kız çocuğu ise, bu doğum boşa harcanmış zaman, boşa çekilmiş kürek demektir. Aslında bizim oralarda, hamile kalmak kadar, kız çocuğu doğurmak da kolay ve sıradan bir işti. Hatta hatta, sıradan bir iş değil, sıradan bir şeydi. Çünkü kız doğurmak işten de sayılmaz. Doğum sonrası gelen kız, savaş yenilgisi gibi bir mahluktu. Paşaysa, o zaman ellerinizi havaya kaldırıp zafer işareti verebilirdiniz. Kısaca gerçek olan şuydu: Hamile, gebe, yüklü veya iki canlı olan tüm kadınlar, kız denen o nesneyi doğurabilirlerdi. Bundan doğal ne olabilirdi ki? Ama erkek doğuramadıktan sonra, dokuz ay on gün gibi uzun bir zaman hamile kalmanın ne anlamı vardı? Dahası, ardı ardına erkek doğurabiliyor musun? İşte o zaman kadınlığınla, dişiliğinle övün dur... Ne demiş atalarımız: "Kız doğuran dövünsün, oğlan doğuran övünsün."
Rakamlarla, sayıların diliyle konuşacak olursak, yarım yamalak akıllı bir erkek çocuk, zeki dört kız çocuğuna eşittir. Ancak sağlıklı ve akıllı bir oğlanın karşıtı, matematiksel olarak, kız artı kız, artı kız, çarpı kız, eşittir sıfırdı...
Sayfa 24 - Aras Yayıncılık
“Başkasına verir talkımı, kendi yutar salkımı” demiş atalarımız. Onlar, bize ne diyorlardı? “Şu geçerakça olamayacak yazıylamı çağdaş medeniyeti idrak edip yaşayacaksınız?” Çağdaş medeniyet ne menem bir şeyse artık... Kullanışlı ve geçerakça olmadığını söyledikleri bu yazıyla kalburüstü bir medeniyetin saygıdeğer kültürü olarak bin beş yüz yıla yakın süre boyunca alnımızın ak teriyle ve göz nuru döke döke iş gördük. Kendinlerine gelince; iki bin yıldır-dini metin dışında- önemli ölçüde rağbet gösterilmeyip uykuda bırakılmış bir yazı dili, nasıl oluyor da, çağdaş medeniyetin isterleri ile gereklerini rahatlıkla karşılayabiliyor? Hayret ki ne hayret...
"Sen saydığını say, gör ki felek ne sayar" demiş atalarımız.
Sayfa 71
