Aydın
@aydinasgarov
5 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Mutlu olmak korkunç bir şey! İnsan halinden nasılda memnundur! Bunun kendisi için yeterli olduğuna nasıl da inanır! Yaşamın yanlış hedefi olan mutluluğa yönelirken, gerçek hedef olan sorumluluk nasıl da unutulur.
Sayfa 799
Okur Takip Önerileri
İç içe geçmiş iki bahtsızlıktan mutluluk doğar..
Sayfa 515
Sefïller
M. Myriel ağızları çok laf yapan ama beyinleri pek çalışmayan insanların yaşadığı küçük bir şehre yeni gelenlerin kaderini paylaşmak zorunda kalmıştı.
Sayfa 5
83 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Gerçekleri söyleyen aynalardan nefret edilse de, bu onların bir işe yaramadıkları anlamına gelmez.
Sayfa 7
Dostu en iyi düşmanı olmalı insanın. Ona karşı çıktığında onun yüreğine en yakın sen olmalısın.
Bir insanı ezip mahvetmek, ona en korkunç bir katilin bile duyunca titreyeceği kadar ağır bir ceza vermek isteyenlerin, insana yaptığı işin tamamen anlamsız, faydasız olduğu duygusunu vermesi yeterlidir.
Sayfa 26
İnsan her şeye alışan bir yaratıktır ve sanırım bu onun en iyi niteliğidir.
Sayfa 11
“ Kutsal olan hakikat değil, kişinin kendi hakikati için çıktığı arayıştır! Kendi kendini sorgulamaktan daha kutsal bir şey olabilir mi? Kimilerine göre benim felsefi çalışmalarım kaygan bir zemine oturtulmuş. Görüşlerimde sürekli kaymalar oluyormuş. Ama kaya gibi sağlam bir sözüm var: Neysen o ol. Hakikat olmadan kişi kim ya da ne olduğunu nasıl keşfede bilir?”
Sayfa 102
Duyguların getirisi bizi yanlış yola saptırmaktır; bilimin üstünlüğü ise duygusal olmayışında yatar.
Sayfa 66
Var olan her muhteşem şeyin arkasında trajik bir şeyler vardı. Dünya en sıradan çiçeğin açması için ne çok emek sarf ediyor...
Sayfa 59
Mutsuzluk bulaşıcı bir hastalıktır. mutsuz ile yoksulun birbirinden uzak durması lazım, birbirlerine bulaştırmamak için.
Sayfa 105
...Yeterince uğraşıp sakinleştirince, ihtiyar sonunda girmeye karar verirdi ve sessiz sessiz, dikkatle kapıyı çalar, önce sadece kafasını uzatır ve oğlunun öfkelenmeyip başını ondan çevirmediğini görünce, sessizce içeri girer, paltosunu, yırtık pırtık, delik, sökük uçlarıyla hiç çıkarmadığı şapkasını çıkarırdı – hepsini kancaya asar, bütün bunları usulca, ses çıkarmadan yapardı; sonra dikkatle yerde sandalyeye oturur ve oğlundan gözlerini ayırmazdı, her hareketini takip eder, Petyonka’sının ruh halini tahmin etmeye çalışırdı. Eğer oğlunun canı sıkkınsa, ihtiyar bunu fark eder, hemen yerinden kalkıp, “Neyse Petyonka, bir dakikalığına gelmiştim. Uzağa gidiyordum, geçerken dinlenmek için uğradım,” derdi. Sonra sessizce, uysalca paltosunu, şapkasını alır, sessizce kapıdan çıkar ve ruhunda köpüren acıyı bastırmak ve onu oğluna belli etmemek için büyük çaba harcayarak giderdi...
“Kilitleyecek bir şeyi olmayan insan mutlu değil midir?”
Sayfa 302
Tanrı size bir yüz vermiş, siz kendinize bir tane daha yapıyorsunuz.
Bakanlığın görüşüne göre, alacağınız teorik bilgi sınavlardan geçmeniz için yeterli olacaktır. Zaten okul demek bu demek...
Film
Çok çalışmak önemli. Ama daha önemli bir şey var. Kendinize inanmak.
Sanki bütün mutluluk yeryüzünden çekilmiş gibiydi.
