Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
ayhan özköroğlu
ayhan özköroğlu
@ayhanozkoroglu
Hayatın Tüh Noktası,
Odun Ateşinde Aşk Tui, Yaralı Adam ve Hayvan Dediysek Kelebek Değil yazarı...
yazar...
Samsun
Samsun
496 okur puanı
Nisan 2016 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kötülük kötülüğü doğurur .Yapan göz yuman, rıza gösten, susan herkes sonunda kötülüğün bir parçası olur metaforundan hareketle ;
İnsanın insana, doğaya, hayvana dahası sığamadığı , doyamadığı dünyaya ihaneti muazzam bir kurgu, çok yerinde semboller ve çok isabetli karakterler ile roman olup çıkmış karşımıza.Mesajlar öyle ince öyle evrensel ve öyle yerli yerinde ki hikayenin akışını hiç aksatmıyor.Bir sürü yaz boz oluşuyor kafanızda, acaba ona mı? buna mı? şuna mı işaret? diye.Her dönemden yansımalar taşıyan hikaye her dönemin insanları ile her dönemin kötülükleri ile her dönemin okurunu kucaklıyor.
Herman Hesse'nin 1946 Nobel Edebiyat Ödülüne layık görülen bu eser aynı zamanda yazarın başyapıtıdır.
Özellikle birinci dünya savaşının ardından yeniden toparlanma sürecinde ki insanları yüksek sesle doğu felsefesine mistizmine çağıran bir eserdir.
Merkezine farklı ve çok daha üstün bir Buddha ve Om' u alan yazar başlangıç bölümünde şiirsel bir anlatımı tercih etmiş sonraki bölümlerde akıcı bir tarzda anlatımına devam etmiş.
Çok üstün ve detaylı bir Buddha öğretisi ve Om aktarımında şüphesiz yazarın buhranlı yıllarda kendi bunalımının çıkış noktası olara gördüğü doğu mistizmi konusunda ki yoğun ilgisinin etkisi büyük.
İlk bölümlerde aklıma ve inancıma ters sıkıcı bir kitap diye düşündün ve bırakmayı bile düşündüm.Ancak bir süre sonra tüm din ve inanç sistemlerinin kucaklayan, din dil ırk ayrımı gözetmeyen bir hedefe ulaşmaya çalışan bir eser olduğunu açıkça gördüm.
Özellikle bir ırmağın anlattıkların etkileyiciydi.Bir cümleye vuruldum.
"Aramaktan bulma fırsatını bir türlü yakalayamaz insan..."
İlk defa okudum Mişimayı.Doğrusunu isterseniz beklentilerimin üzerinde buldum dersem abartmış olmam sanırım.
Aman Allah'ım o ne akıcı bir anlatım, o nasıl insanı saran ifadeler...
Hikayenin kendisi zaten çok güzeldi.Buna bir de Mişima'nın ustaca dokunuşları ve Japon mitleri eklenince doyumsuz olmuş.Bu arada Japon kültürüne ait birçok ipıcunu da ihtiva ediyor.
Hele girişte hikayenin geçtiği civarı öyle bir betimliyor ki sanırsınız geçmiş tuvalin başına almış fırçayı paleti tablo yapıyor.
Mişima'yla tanıştığıma memnun oldum. Türkçeye çevrilmiş bir hayli eseri var okurum ben onlarıda...
Okur Takip Önerileri
Hali hazırda elimde ki okunmamış son Zweig kitabıydı ve bitecek diye korka korka okudum.Evet İşbankasından en son çıkan Gülperi Sert çevirisi bu kitap bir kitap olmanın ötesinde her zaman ki
şahaserdi.Hepi topu 73 sayfalık bir novellanın içine bu kadar sanat nasıl sığdırılabilir anlamak güç.Her zaman dediğim gibi insan değil bu adam...
İlginç olan bir diğer konu kendisi yahudi olmasına rağmen İsevi dinin ritüerlerine hayranlık duyulacak seviyede hakim oluşu.
Bir tüccarın adağını yerine getirmek için bir sunağa koyulmak üzere ihtiyar bir ressama yaptırmak istediği Meryem ana resmi üzerinden kurgulanan öykü hümanist bir yaklaşımın ışığında hemen her eserinde dokunduğu yahudi mezamliminden hiristiyan mezhep savaşlarına ve Hollanda'nın bağımsızlığına kadar tarihi bir sürece de ışık tutuyor.
İşte en garibide bu kadar çok şeyi daha önce söylediğim gibi 73 sayfaya sığdırıyor.
Açıkçası bir çok novellasında sonu okuyucunun hayal gücüne bırakmasına rağmen burada harika bir final sizi ters köşe yapıyor.
Neyse ben daha fazla anlatmayayım siz hemen başlayın okumaya...
Ben size söylüyorum
da inanmıyorsunuz.Bu Stefan Zweig insan değil.Ya o nasıl giriş, nasıl betimlemeler, o nasıl ifadeler ah ki ah.Almış fırçayı eline portre yapıyor.
Tamam kitaba geçiyorum.Tabii ki İşbankası yayınlarından en son çıkanlardan. İçinde iki novella var.İlki kitaba ismini de vermiş.Ve çok basit ve bence sıradan bir olay üzerine kurguladığı ilk hikayesini herzamanki gibi bir şahesere çevirmiş.Ikinci hikaye ise tadı damağınızda kalacak küçücük bir aşk hikayesi ama bu kadar güzel anlatılabilir.
Gabriel Garcia Marqouez'in 'Bir kayıp Denizci' den sonra okuduğum ikinci eseri.1982 yılı Nobel Edebiyat Ödülüne layık görülmüş.
Marqouez'in inananılnaz yalın ve akıcı anlatımından aldığım hazzı anlatamam.Kitabı elime aldım ve bitirdim.Okurken kafanız karışır ya bir önceki sayfaya bir önceki pragrafa dönersiniz ne neredeydi, kim kimdi diye.Hiç öyle bir şey yok.Durmaksızın akıp gidiyor.Tabi bunda bu kitabı ve daha birçoğunu türkçemize kazandıran İnci Kut'un rolünüde yadsımamak lazım.
Kitap içeriğine dair bir kaç cümle edelim.Karayiplerde bir namus, bir töre cinayetini ve korkunç ihmaller dizisini konu alıyor.Yazar yıllar sonra arşivler ve şahitler yardımıyla hikayeyi tamamlamaya çalışıyor.Ama yıllara rağmen hep bir soru işareti kalıyor.
Bazı ahlaki değerleri, davranış biçimleri ve töreleri ile bize ne kadar benzediklerine şaşıracaksınız.
Güzeldi,okuma listemdeydi ve iyi ki okudum dediğim kitaplardan biriydi.
Başlarken epeyce tereddüt ettim.Zira genel algı bir çocuk kitabı olduğu idi.Böyle olması da çok normal, bir masaldı en nihayi tahlilde.Ancak her yaştan her sınıftan insanın bu kitaptan ciddi çıkarımları olacaktır.Mesela dinlemeyi bilmenin, iyi bir dinleyici olmanın muhataplarda ki etkisini öğrendim ki muazzamdı. Zamanın kıymeti ve dolayısıyla yaşamın tadı bir masal üzerinden ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi.Duman adamlar yani zaman hırsızları ise bugün bile etrafımızda o kadar çok ki.Bu farkındalığa bile değerdi....
Necip Mahfuz'un Nobel ödüllü eseri.10 bölümden oluşan eser Aşur El-Naci ile veba yıllarında başlayıp 10 kuşak sonra yine bu defa torun Aşur El- Naci hikayesi ile son buluyor.
Bu yönüyle destansı bir yapısı var.Onu tarif ederlerken batının roman, doğunun mesel geleneğinin harmanlanması diyorlar ve çok da doğru söylüyorlar.
Mısır da devlet destekli sokak -kabile reisliği sistemi ve gelenekler üzerinden kurgulanan hikayede en büyük zaafiyet çok fazla kahramanın girip çıkması.İnanın kim kimdi kim kimin oğluydu, kimin torunuydu allak bullak oldum.Bundan sonra okuyacaklara tavsiyem ellerine bir kalem alsınlar ve okudukça bir soy ağacı oluştursunlar.
Hikaye içinde iyi -kötü, güzel -çirkin,hak-batıl, gurur ve utanç arasında onlarca mesel gelip geçecek ve her biri bir şeyler bırakacak dağarcığınızda.Dönemin içtimai hayatı, ticareti, aile yapıları ve gelenekleri hakkında önemli ipuçları bulacaksınız.
Anlatımı yönüyle oldukça sade ve akıcı.Esrarlarla dolu karmaşık bir yapısı yok.Dediğim gibi daha çok bir ezilenler destanı veya mesel denizi havasında keyifli bir yapıt.Başlayıp, bırakmadan bitirebilirsiniz..
Ve hayat, bir tek hikâyeden ibaret değildir...
Evet Sevgili dostum Mehmet'in bu yeni kitabının son cümlesinden giriş yaptım incelememe.
1965 yılında Üsküdar da inşaa edilmiş dört katlı bir apartman ve 1970-2020 yılları arası sakinleri üzerinden kurgulanmış bir kitap.Bahsettiğim dönem aralığında aynı ya da farklı yıllarda İzzet Bey apartmanında
Yine bir gerçek yaşam öyküsü ile karşı karşıyayız.14 dile çevirilen kitap ayrıca 2016 yılında beyaz perdeye aktarılmış.2017 yılında da ödüle doymamış.Şunu demek istiyorum kitabı okuyanlar muhakkak filmi de seyretsinler.Inanın buna değer.
Yoksulluk sınırının altında müslüman bir Hintli ailenin ve sorumsuz bir babanın 3 çocuğundan biri olan 6 yaşında ki Saroo çalışmaya giden ağabeyin peşine düşer.Zira ona inanılmaz düşkündür.
İstasyonda içinde uyuduğu bir trenin hareket etmesi ile kendini 1700 km uzakta ki Kalküta'da bulan Saroo bir daha evine dönmek için 25 yıl geçeceğinden habersizdir. Kendini Kalküta Garında bir insan selinde bulan küçük çocuk kendini yetimhanede bulacağı güne kadar oldukça kötü şartlar ve ağır travmalara maruz kalacaktır.
Ta ki kendisini Avusturalyalı bir aile evlat edinene kadar.Daha sonra bir evlatlık kardeş daha eklenecek aile de sevgi ve fedakarlık dolu 20 yılın ardından arkadaşlarının da tesiri ile geldiği yeri ve gerçek ailesini araştırmaya başlar.5 yıl boyunca çacukluğundan hafızasında kalan küçük işaretleri değerlendirerek google haritaları üzerinden araştırma yapar.Ciddi deprasyon ve duygusal yıkıntıların ardından evinden ayrıldıktan 25 yıl sonra ailesini bulur.Orada onu hem sevinç hem üzüntü birlikte karşılar.
İsterseniz 25 yıllık serüvenin her anını iliklerinizde hissetmek için kitabı hemen elinize alın ve vaşlayın.Yoksa ben dayanamayacağım ve anlatmaya devam edeceğim...
Çocukluk yıllarında tüm çevresine yaka silktiren haylaz bir Amerikalı atletin gerçek yaşam öyküsünü konu alıyor.
Lise takımında ki başarıları ile rekırları alt üst eden bu ele avuca sığmaz genç olimpiyat takımına kadar yüksekir. II.Dünya savaşında hava kuvvetlerinde görev yaptığı gençlik döneminde uzun bir deniz esaretinden mucizevi bir şekilde kurtulsa da Japonların eline düşmekten kurtulamaz.
Esir kamplarında sonra uzun yıllar savaş suçlusu olarak aranacak ihtiraslı ve kompleksli bir Japon kamp komutanın inanılmaz kötü muameleri ve insanlık dışı davranışlarına muhatab olan Louis Zamperi'nin nefes kesen serüveni elinizden bırakamayacağınız bu kitapta.
Tanrı rüzgar gibidir her yere ulaşır..
İnanmak herşeyi çözmek demektir ..
Cümlelerinden de anlaşılacağı üzere sıradışı bir başarı öyküsüdür.
Kahramanımız William Kamkwamba Malavi'nin küçük bir köyünde tarımla uğraşan yoksul bir ailenin çocuğudur.Ülkeyi kasıp kavuran kıtlık ve siyasi çekişmelerin gölgesinde açlık sınırının bile altında yaşam mücedelesi veren ailenin bu zeki çocuğu ücretini ödeyemediği için atıldığı okulunun kütüphanesinde; ülkenin kaderini değiştirecek bir icadın peşine düşer.Mucit çocuğun inancı ve azmi sanıyorum herkesin yaşamını sorgulatacaktır.
Bencebu gerçek yaşam öyküsü müfradata girmeli ve ilk yılkardan itibaren çocuklarımıza okutulmalı...
Ali Cengizhan çevirisi ile derlenen ve Vyayınlarından çıkan bu kitap; 1990 Nobel ödüllü Kartal mı Güneş mi adlı eserinden adını alan bir şiir ve nesir kitabı aslında.Ben kitabı elime aldığımda Kartal mı Güneş mi' yi okumak niyetindeydim ama tüm eserlerinden seçmelerle karşılaştım.
Aslında bir yönüyle de iyi oldu zira Meksika'nın hatta bütün Latin Amerika'nın en önemli şairlerinden Octavio Paz hakkında ciddi bir fikre sahip oldum.
Octavio gerek şiir gerekse nesir de çok güçlü imgeler kullanıyor.Neredeyse tüm satırları yoğun ingeler kullanılarak yapılan betimlemelerden oluşuyor.Duygularını ifade ederken de aynı.Sanki dünyaya bulutların üzerinden bakıyor gibiengin bir görüş açısı ve hayal gücüne sahip.
Yabancı şiirlerin çevirileri her ne kadar orjinal dile sadık kalınarak yapılsa da ses uyumları açısından bence hep sıkıntılı.Orjinal dilinde ki ahenk kayboluyor çoğu zaman yavanlaşıyor ve göreceli anlaşılması güç bir hal alıyor yer yer.
Delicesine akan iki ayrı ırmağın birleştiği yerden usulca akan yeni ve büyük bir ırmak hayal edebilir misiniz? Zor değil mi? Hatta çok mümkün de değil gibi. Ama bana bu kitabı bir kaç cümleyle anlat deseler böyle ifade ederdim.
Bir anlatıcının ağzından renksiz fotoğraf karelerine can vererek kurgulanan hikayeler okuru o fotoğraf karesine öyle bir
Dönem okumalarına kaldığımız yerden devam ediyoruz.Öncelikle Bekir Büyükarkın'dan bahsetmek istiyorum bir kaç cümleyle.Türk tarihinden beslenen romanlarında eleştirel bakışını kişisel duyguları ile harmanlayarak sunuyor.Ayrıca bugünün ipuçlarını dünde arayan bir yazar.Sade ve akıcı bir anlatımı var.
Yoldaki adam onun en önemli romanlarından biri belki de baş yapıtı.Abdülaziz dönemi sonlarından başlayıp, Abdülhamit dönemi, meşrutiyetin sonları, tanzimatın ilanı derken Enver Paşadan Prens Sebahaddin'e, ittihat ve terakki'den Halaskar Zabitleri- Hürriyet ve itilaf partisine ve nihayet Ağabali baskınına kadar olan süreç inanılmaz güzel bir kurguyla sunulmuş.
Plevne ve Gazi Osman Paşa, kaynayan balkanlar ve Edirne savunması, içerde sürekli değişen güç dengeleri ve cinayetler, istibdat ve ittihatçılar Anadolunun bağrından kopup İstanbul'a gelen Alyanak lakablı Mahmut efend'inin hikayesi üzerinden öyle güzel anlatılmış ki bayılırsınız.
Bu döneme yön veren insanlar, onların toplumla ilişkileri çok güzel ve özel gözlemlerle gözler önüne serilmiş.
İtiraf etmeliyim Abdülhamit dönemi için objektiflikten uzak ve çokça önyargıları olduğunu düşündüğüm Büyükarkın'ı, İttihatçılar ve Hürriyetçiler yönüyle oldukça objektif ve tarafsız buldum.Öyleki bir ittihatçımı, hürriyetçi mi? şüphesiyle gitgeller yaşadım.
Alyanak ve Saraylı karısına dair bölümler ise kitaptan çıkarılıp ayrıca derlense muazzam bir roman daha çıkar içinden.
Hülasa okunur, hem de keyifle okunur ve şablon koyulmuşçasına bu güne bakan yönleri ile ders çıkarılabir.Tabii ki nasibi olanlara...
