'Ama gel bana sor. İçerime sor. Yüreğimi iki el tutmuş sık babam sık ediyor.'
Sayfa 359 - YKYKitabı okudu
Babam öldü. Gökyüzü yere indi. Babam, sustuğu bütün sözleri götürdü. Toprağın gökyüzünden büyük olduğunu o gün öğrendik.
“Babam ağlayınca, çaresizliği öğrendim...”
19.01()()
Vurgun yedim gidince
Yüreğime çizdim resmini
Sana doyamadan ,sana dayanamadan
Ben böyle bitsin istemezdim BABAM.
Her şey Yaradandan.
Bir gül dalıydım,can evimden koparıldım.
Evimizin direği,yüreğimizin güneşiydin.
Göçüp gittin bu diyardan.
Gözümün nuru Babacığım.
Şimdi bayramlarda kimin elini öperim.
Kime BABA derim,
Kim ağladığımda saçımı okşayacak.
Senin gibi içten " kızım benim " diyecek.
Bu kızın seni ölene kadar
Yüreğinde YAŞATACAK.
Sen her zaman demezmiydin;
" İnsanlar yüreklerde yaşadığı sürece varolurlar"
İşte sende öyle varolacaksın.
Sen dönemesende,ben yanına bir gün gelicem.
Bekle beni BABAM.....
sizin ailede durumlar nasıl.. hadi yorumlara
Bak, benim babam neredeyse hiç kitap okumaz.
Sayfa 265 - Yapı Kredi Yayınları, Çev: Ahmet CemalKitabı okudu
Yarım Bırakılanlar:)
