İnsan kendini sevmeyince, sevemeyince, hiçbir şeye layık olmadığına inanır.
Neşeli, şık restoranlara bile layık olmadığını düşünür. Oraya ait hissedemez kendini. Görünüşte dört dörtlük adamlarla kadınlara kendisi adına umutlanarak bakmaz. Bakamaz Korkuları yüzünden ortalamanın çok altında bir zevk sahibi olup çıkar sonunda.
Mama, insanların onun karşısında ağlamasına tahammül edemez. Onların şişmiş gözlerine, açık, yalvaran yüzüne bakamaz. Ağlamayı bir zayıflık belirtisi, çiğ bir ilgi çekme çabası sayar ve asla yüz vermez. Birini avutmayı, teselli etmeyi ise istese bile beceremez. Bu konudaki eksikliğini büyüme çağında çok iyi öğrendim. Kederin sergilenmesi değil, gizli tutulması gerektiğine inanır.
Hava Buz gibi suya bakamaz oldum bu havada kitap okunur bence yinede :)
Bir baba yuz evlada bakarda yuz evlat bir babaya bakamaz. Lutfen anamiza babamiza olan sevgi ve saygimizi omur boyu surdirelim. Ata hakkidir.
Bir baba 100 evlada bakarda 100 evlat bir babaya bakamaz. Arkadaşkar babalarımızın değerini bilelim. Ona hediye almakla değil. Sadece babalar gününde boynuna sarılmakla da olmaz bu iş. Onlara sevginizi her daim gösterin.
Ayna
Bir bahar akşamıydı
Bir yerleri acıyan yaşlı kadın aynanın karşındaydı
Sihirsiz bir ayna
Sihirsiz bir kadın
Saçma bir konuşma yaptı kadın kendi kendine
"Ayna söyle bana bu dünya da var mı benden yalnızı"
Sihirsizdi ayna konuşamadı
Saçma bir cevap verdi kadın kendi kendine
"Olur mu efendim herkesin hayatında birileri
GİTTİN İÇİMDE KALDI AYRILIK
Gittin
Ayrılırken buz tutmuş bıyıktı gözlerin
Kaçamak ellerimiz komutsuz sallandı
Dudaklarımızda sıradan sözcükler
Vedalaşmayı bile beceremedik
Son bir bakış kaldı arkanda
http://www.siirperisi.net/siir.asp?siir=4249
Hayat yaşanarak kavranır, algılanır. Hayatı zeka ile akıl ile kavrayamayız ancak yaşamsal deneyimlerle, yaşanmışlıklarla yorumlayabiliriz. Hiç aşık olmamış birisi aşkı anlatamaz, anlayamaz. Hiç aç kalmamış biri acın halini bilemez. Hayata bakışımız, yorumlayışımız bize göredir, hayata bulunduğumuz yerden, kendi açımızdan bakarız, duyumlarız, algılarız ve yorumlarız. Kendi açımızdan yorumlarız 10o - 30o - 90o - 180o - 360o bakarız, ya da açısız bakarız. Çizgisel bakarız sabit, tekdüze bakarız.
çok insan aynı açıdan ve birlikte bakamaz mı? Elbette bakar... İdeolojiler böyle oluştu... Ortak algılama, ortak görüş, yoldaşlık böyle oluştu.
Bir gazeteci şöyle yazmıştı: "Oğlumun kırılan bacağından baktım hayata..."
"Bir baba yüz evlada bakar da, yüz evlat bir babaya bakamaz... "
Sayfa 197 - D'ANNUNZIOKitabı okudu
Ben sevdayı gözünden tanırım, bana bakamaz!
Sayfa 42 - Bengisu YayınlarıKitabı okudu
“Yeter ki bu yara gözbebeklerinde çıkmasın. Çünkü eğer gözbebeklerin yaralanırsa, bir daha asla aynı gözle bakamazsın dünyaya. Baktığın her şeyin kötü yanını görmeye başlarsın. Saklı kalmış pislikler bile kaçmaz gözlerinden. Öteki insanlar da hissederler artık aynı şeyleri görmediğini ve artık onları sevmediğini. Rahatsız olurlar. Onlar da bir daha aynı gözle bakamaz sana. Bu yüzden kimse seni yakınında görmek istemez. Resim aynı resimdir aslında, değişen senin gözlerindir. Eğer sen çıkarsan resimden, her şey eskisi gibi kalır, herkes rahat eder. Şahsen bence en iyisi, gitmektir böyle durumlarda. Üstüne üstüne gitmek. İnadına!”
Artık yanındayken kalbim eskisi kadar acımıyor.
Biraz sızlıyor sadece,
Bu sızıların amacı ne?
Beni sadece yıpratıyorlar.
Artık gözlerine de bakamaz oldum.
Biraz baksam, yanlış anlarsın diye korkarım.
Halbuki, gözlerim her şeyi anlatırlar sana.
Onlarda, seninkilerden korkuyorlar.
Söyleyemediğim kelimelerle,
İçimde bir çocuk büyüttüm.
O çocukla sesleneceğim sana.
Sevdiğimi söyleyeceğim.
Bugün yanında yürürken,
Seni sevdiğimi söyleyip, sarılmak istedim.
Elinden tutup, saçlarını okşamayı istedim.
Korktum çok korktum.
Yunus Emre D.