Kitap Hediyeli Alıntı Etkinliği
Merhaba Değerli Okurlar,
Yine, yeni bir etkinlikle sizinleyim!
Okuduğunuz kitapların seçiminde neye dikkat ediyorsunuz?
Bazen öyle etkileyici cümleler paylaşıyorsunuz ki okuduğunuz eserlerden, o eserleri ben de okuma ihtiyacı hissediyorum.
Herkes yoruma son bir yıl içinde okuduğu ve etkilendiği eserlerden eser ismiyle birlikte alıntı cümleler paylaşsın. Kim bilir belki bizi de etkiler ve bu vesile ile o kitabı okumuş oluruz. En çok beğeni alan alıntının yer aldığı eseri de kasım ayı okuma kitabı olarak seçeriz.
"En çok beğeni alan 10 yorum" içinden kura ile bir kişiye "Serenad" kitabını hediye edeceğim. Birden fazla kitaptan alıntı ile katılabilirsiniz. 31 Ekim Pazar günü çekilişi yapacağım. Kargo ücreti bana aittir.
GELDİM BABA..
Açmıyor kapıyı. Açmaz..
Buz kesti içimin cehennemi. Ne akla hizmet geldim o kadar yolu sanki.. Ben onu dinledim mi ki o beni dinlesin?..
Oysa bir okyanus var yüreğimde kabına sığamayan. Bir başlasam, saatlerce konuşabilirim. Düğüm düğüm, alev alev, rüzgar rüzgar.. Öyle dolu, öyle yarım, öyle eksiğim.
Kim bilir ne kadar yaşlanmıştır şimdi.
Birkaç Sayfa Sözyaşı
ve yine kendimle aynada baş başayım. Orada sadece benim gördüğüm bir vücut var. O vücutsa farklı itici sevilmeyen; dokunulan hissedilen ama sevilmeyen. Annesinin dokunmadığı, öpmediği, kıskandığı, düşmanı, rakibi olarak gördüğü o vücut. Babasının...
O bedenin babası yok. Babalar gerçek değil zaten. Tanrının babaya benzetilmesini şimdi daha
Ben ana rahminden Rahmi (İlk öyküm)
Güneş bugün de doğmadı. Koyu karanlık bir yalnızlıkla başbaşayım. Kimbilir ne zamandır burdayım...
Peki burası neresi? Hiçbir fikrim yok. Tenimde hafif bir ıslaklık hissediyorum; yağmur çiseler de nemlenir ya elin, yüzün... Ama ıslandım da diyemezsin. Karanlık neyse de şu halatımsı şey beni çok ürkütüyor. O şeyle beni bir yere bağlamış
Bu alıntıya sarılıp ağlamak istiyorum..
Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil… İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile… Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beynimden geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini. O zaman nasıl hazin bir hal aldığımı tasvir edemezsiniz. Kış günü sokağa atılmış bir kedi gibi kendimi zavallı hissediyorum.
Sabahattin Ali
İçimizdeki Şeytan
Kayıtsızlardan nefret ediyorum. Friedrich Hebbel gibi, yaşamanın taraf tutmak olduğuna inanıyorum. Kimse, toplumun dışında yalnızca insan olarak var olamaz. Gerçekten yaşamak yurttaş olmaktır, iştirak etmektir. Kayıtsızlık irade kaybıdır, asalaklıktır, korkaklıktır. Kayıtsızlık yaşamak değildir. Bu yüzden kayıtsızlardan nefret
Aşk, kış kıyamette bile kelebek olmaya heveslenecek kadar çocuk tutabilmektir kalbi...
On yedi yaşında bir şizofrenim; benim de aşk tarifim böyle. İnsanların arasında yalnız hissediyorum kendimi; kimse sincaplardan ve kelebeklerden konuşmak istemiyor.
"Ben kelebek olacağım" dedim anneme; "kelebeğin ömrü üç gündür" dedi.
Ahmed Arif, Sarılmak, Babam
Biraz önce 
Kitapkurdu Hanım’ın, 
Leylim Leylim yorumunu okuyunca aklıma Ahmed Arif’le ilgili güzel bir anım geldi. Sonra da uzun uzun düşündürdü.
90’lı yılların başında lise 2. Sınıftayken okulumuza bir edebiyat öğretmeni geldi. Hemen hemen yeni mezun sayılacak kadar genç ve
Miras üzerine...
Eveeet...
Gelelim günün bitmem diye direnen yanına...
Dinginliğine, kahvesine ve balkonuna...
Miras 'ı derleyip toplamaya karar verdiğimde; zihnimde iki büyük amaç vardı:
Bir ozan olan babamı yâd etmek
Ve kızıma ölümsüz bir anı bırakmak...
Yola böyle çıktım.
Sonra okuyacak olanları hesaba kattım
İçimi içime sığdıramadım!
Çünkü şiir
İnsanlık
Mayıs Ayı Hikaye Etkinliği
(Kaç nolu resim olduğunu ön yargıya kapılmadan okumanız için en sona bıraktım.)
(Mümkünse şu müzik eşliğinde okuyun.
youtu.be/A3CK21RhynY )
iyi ki doğdum! / iyi ki doğdum! / iyi ki doğdum!
"Nasıl buluyorsun bu yıl kendini
"Göğsündeki ruhbilimsel saate göre
Bana sorarsan, yıllar önce nasılsan
Öylesin gene
Hepsi hepsi bir kedin öldü sadece."
Edip Cansever abimizin, 
Tomris Uyar ablamıza doğum günü vesilesiyle yazdığı bu dörtlüğü kendime ithaf ediyorum...
İtirazı olan karşı tarafa lütfen... :))
“Yıllar da durulmayan