Kamulaştırma devrimi sonrası ilk işim bu mu olmalı?
Beklentisi olmayan biriyim fikir koyuyorum belki birileri ihtiyaç duyar alır oradan yol alır
Kimi özünü, kimi sözünü, kimi yüzünü gizler
Bazı insanları kendi yüzlerine kavuşturmak için girdim bu işe
Kızarması ve yıkanması için insana yüz lazım
İnsanı zorluyorlar
Pişkinliğe yüz versende
Burda kitap okuyan var mı? dedim. Eskiden vardı, dedi. Şimdi pek kalmadı. Bedava versem bile okuyan yok.
Neden? dedim.
Okumasını bilenler gittiler, dedi.
Yorkshire'da oldukça yaygın -gerçekten muazzam örgütlenmiş, kaliteli bir tür pub- olan mükemmel Emekçi Kulüpleri de bunu kanıtlar. NUWM 'in birçok şehirde barınakları vardır ve komünist konuşmacıların katıldığı etkinlikler organize ederler. Fakat bu barınaklarda bile adamların sobanın başında oturmaktan ve arada bir domino oynamaktan başka yapacak bir şeyleri yok. Eğer bu hareket meslek merkezleri benzeri bir şeyle birleştirilebilse, ihtiyaç duyulan şeye daha yakın olacaktır. Vasıflı bir adamın, mutlak, umutsuz bir yalnızlık içinde yıldan yıla güçten düştüğünü görmek insanı kahreder. Onu bir YMCA kakao müptelasına dönüştürmeden, ona ellerini kullanarak kendi evi için mobilya yapma vb. olanağı sunmak imkânsız olmamalıdır. Aynı zamanda -yeni bir savaş patlak vermediği sürece- İngiltere'de milyonlarca insanın hayatları boyunca asla gerçek bir işe sahip olamayacağı gerçeğiyle yüzleşmemiz gerekiyor. Tüm işsiz erkeklere bir parça toprak ve başvurmaları halinde bedava alet vermek, muhtemelen yapılabilecek ve kesinlikle yapılması gereken bir şeydir. Aldıkları işsizlik ücretiyle hayatta kalmaları beklenen adamların, aileleri için sebze yetiştirme olanağına sahip olmasına bile izin verilmemesi, utanç vericidir.
Her bir kötülüğün başvuracağı bir yol vardır: Açgözlülük para vaat eder; sefahat birçok çeşitli zevkleri: mevki hırsı erguvan kenarlı giysiyi ve alkışları, ardından da kudreti ve bunun sağladığı bütün olanakları vaat eder. Her kusur bir kazançla kışkırtır seni. İnzivada ise bedava yaşaman gerekir.
Eski zamanların dolandırıcılarından farklı olarak modern profesyonel, başkalarının bedava verdiği şeyi parayla satan bir kimse değil, fakat daha ziyade, neyin satılması gerektiğine ve bedava verilmemesi gerektiği ne karar veren kimsedir.