Kaldırımlar
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
İçimde damla damla bir
Sıradan bir gün işte :D
Geçen sene komşumuz ekmek pisirecekti, ben de yardımcı olmak için tandırı yakmaya çalışırken nasıl oldu anlamadım sağ gözümün kirpiklerini yaktım 😒 Baktım olacak gibi değil eve gideyim dedim
yolda kaz sürüsü ile karşılaştım hepsi çok sinirliydi gerçekten bu yüzden korkup kaçmaya başladım, yere düşüp iki dizimi yaraladım🙄 hiç aldırmadan evin yolunu tuttum, yine nasıl yaptım bilmiyorum evimin anahtarı ile tanımadığım üst komşunun kapısını ısrarla açmaya çalışıyorum, haliyle yaşlı amca da hırsız zannetti aniden kapı açıldı ve yaşlı amcanın elinde kocaman bir sopa 😱 O bana baktı ben de ona baktım. Sonra da elimdeki anahtara baktım, beynimden aşağı kaynar sular döküldü sanki, defalarca özür dileyip uzaklaştım hızlıca 🫢
Nerden geldi aklıma gece gece o berbat gün 🫡
Sana git diyemem kal demek de gelmiyor içimden, napayım ben mi gideyim napayım?
Hızır
Biri varmış, biri yokmuş... Bir Padişah varmış. Bu Padişah bir gün tellallar bağırttırmış: "Kim bana Hızır’ı bulup getirirse ona ne isterse vereceğim," diye. Hızır’ı kim bulabilir?
Hiç kimseden ses çıkmamış.
Bir fakir adam varmış. Bir sürü oğlu uşağı varmış bunun. Karısına demiş ki: "Karı, nasıl olsa hepimiz nerdeyse açlıktan
Sayfa 205Kitabı okuyor
Kahve içip kitap okuyarak başladığım, çocuklar gibi şen olduğum günün devamında ayağımı yanlışlıkla motor egzozuna sürttüm ve bi tutum derim egzoz üzerinde kaldı. Sonrasında önümde giden aracın ani fren yapması sonucu ona vurmamak için ben de ani fren yaptım ve tabii ki düştüm, sonra tabii ki olay sonrasında övgüler yağdırdığım kişi durup iyi misin diye soracağına kaçtı gitti .. neyse ölmedim evime gideyim sağsalim derken eve gelince bir kere daha dışarıda kaldığımı anladım, bi saat çilingiri bekleyip bin tl para ödeyip eve girince günlük misyonumu tamamladığımı düşünüyorum. Daha ne olabilir ki? Çok güzel bir gün. Herkese benden papatya çayı.
Hayırlı Sabahlar ...
"..Ey nefsim! Seni sen yapan benim, beni de ben yapan sensin. Ya yola gel beraber gidelim ya da yoldan çekil ben Hakka gideyim.."
Öncelikle merhabalar bir çoğunuz beni tanıyor benim nasıl biri olduğunu biliyor bu buzdağının görünen yüzü tabi birde görünmeyen yüzü var şimdi onları anlatacam 12 yaşında babamı kaybettim ben hayatın acı yüzü ile 2. Kez yeniden karşı karşıya geldik çok zor bir şeydi benim için babamı kaybetmek çok yıpranmıştım geceleri sessizce ağladım bir çok kez babamım iş yerine her baktığımda gözlerim doluyor du ama hayatın bir çok yerinde böyle vedalar sizin karşınıza çok gelecek ben hayatımda çok veda ettim veda etmek nedir en iyi bilirim her neyse şimdi duygu sömürüsü yapıyor diyenler olur geçelim bu kısmı öbür kısım kişiliğim bir çocuğunuz benim iyi biri olduğumu sanıyor ama ben sandığınız kadar iyi biri değilim geçmişte yaptığım hatalardan dolayı geleceğimi kaybettim ben dostlarımı kaybettim sevdiğim kızı kaybettim sonra dışlandım hemde bir çok kez dışlandım bunların tek sebebi benim ve bu hatalar benim peşimi hiç bırakmayacak nereye gidersem gideyim ben hep yalnız olduğumu his edecem yaptığım hatalardan dolayı hayat çok garip kimine çok zor kimine çok kolay benim için hayat yeri geldi kolay oldu yeri geldi zor oldu yeri geldi babamım mezarının başında ağladım yeri geldi gönül verdiğim Fenerbahçe maç kazandı yeri geldi sevdiğim kızdan ayrılırdım yeri geldi mutlu bir haber aldım işte hayat böyledir yeri gelir sizi üzer yeri gelir mutlu eder siz benim gibi yalnız kalacak hatalar yapmayın sevin sevilin bende sevildim tabikide ama hiç bir zaman o verdikleri sevgiye layık olmadım hiç bir zaman sevilmeyi hak etmedim ne sevmeyi bildim ne de sevilmeyi özür dilerim böyle biri olduğum için hakkınızı helal edin.
Said Nursi'nin her suale cevabı varmış(mış).
HER SUALE CEVAP VERMEK, HİÇ KİMSEYE SORU SORMAMAK
Sormaz ki bilsin, sorsa bilirdi.
Bilmez ki sorsun, bilse sorardı.
Atasözü
"Herhangi ilme sorulan suale bila-tereddüd derhal cevap verirdi."(1)
"Sorulacak suallere cevap vermeye hazır bulunduğu gibi kimseye sual sormayacağını da beyan ederek bu kararda yirmi sene sebat
Sayfa 56 - Süleymaniye vakfıKitabı okudu
Nefes sesim onun nefes sesine karışırken bu o an duyabileceğimiz tek melodiydi. Uraz'ın nefes alış verişleri sakinleşirken beni kollarının arasından bırakmadan saçlarıma doğru fısıldadı
"Bırak gideyim.'" dedi, "Kapıya kadar gidebilecek tek kişi benim. Sen de biliyorsun. Sizi buradan sadece bu şekilde
kurtarabilirim." dedi çaresizce.
"Tek başına bu karanlığa karışmana izin veremem Uraz, duydun mu beni? Yolda başına bir şey gelirse tek başına hayatta kalamazsın. Buraya beş kişi geldik. Herkes kendinin kahramanıdır, anla artık bunu."
"Ama ben senin kahramanın olmak istiyorum." dedi kendinden emin bir sesle,
"Hepinizin." diye ekledi.
"Beni buradan çıkana kadar uykusuz kalmak zorunda brrakma Uraz. Çıkana kadar hiç uyumayp seni gözetlemek zorunda bırakma. Beni bu korkuyla yaşatma. Bizi bırakıp gitmeni istemiyorum, seni yanımızda istiyorum. Bana söz ver."
Uraz acı içinde gülümsedi.
"SÖZ.'' dedi.
Bir kıyıya ihtiyacım var,
Bir de kimsesiz bir yalnızlığa,
Bağırsam duyan, Ölsem bilen olmasın,
İki dalga sesi üç beş martı,
Ben döke saça anlatayım dalgalara içimdekilerini,
Onlar, Alıp götürsün bende ağrı yapan ne varsa,
Ne bir insan olsun,
Ne insana dâir bir şey etrafta..!
Ve Öylesine bir yalnızlığa karışıp gideyim ki,
Ben bile unutayım kendimi...
~~~alıntı~~~
Kaldırımlar
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında,
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa karışan noktasında
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık,
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
Bu gece yarısında iki kişi uyanık:
Biri benim, biri de uzayan kaldırımlar.
İçimde damla damla bir korku
Ama siz, düşleri gerçeklerle karıştıran duygusalın birisiniz. Gerçekleri tanımıyorsunuz henüz; bunu kendi başınıza öğrenmenizi de istemem. Haydi, şimdi bırakın da “deliğime” gideyim ben.”
Sayfa 41 - Yeryüzü Yayınevi, Bilinmeyen
