Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Isabel Allende ile tanışmamız. Kitaba baktığımda beni nedense cezbetmemişti, ismi yüzünden sanırım. Önyargılı biçimde Japon sevgili isimli bir kitabın basit bir konuyu anlayacağını düşünmüştüm ayıp etmişim. Bu kitap o kadar doluydu ki okurken acele etmek bencillik olurdu. Irina isimli bir güzel kızın Amerika'da huzurevinde çalışması ile başlayan kitap Alma'nın muhteşem hayatıyla devam ediyor. İkinci dünya savaşı öncesi teyzesinin yanına Amerika'ya gönderilen Alma ailesini toplama kampında kaybettiğinde onları bir daha asla göremiyor. Eniştesinin zenginliği ile rahat bir hayat süren Alma, bahçıvanlık yapan Fukuda ailenin en küçük oğlu ile yarım asırlık aşkının yanında Amerika Japonya arasında Amerika'da ikamet eden Japon asıllı insanların senelerce nasıl kamplarda tutulduğunu anlatıyor uzun uzun. Hitler'i ırkçılıkla suçlayan Amerika'nın aynı dönemde Japon vatandaşlarına reva gördüğü hayat gerçekten içler acısı. Bir yandan Alma'nın hayatını okurken diğer yandan başından geçen kötü olaylar sonrasında adını değiştiren Irina'yı da tanıyoruz. Bazı yerlerde tarihsel olayların sıralanışında hatalar olduğu yazılmış fakat bu benim pek de umrumda olmadı açıkçası. Güzel bir kitaptı. Kitap kapağı ise keşke çok daha farklı olsaydı mesela kiraz çiçekleriyle kaplı bir bahçe çok daha anlamlı olabilirmiş
Önsözden: İlk kitabım olduğundan ve henüz kendimi bu alanda yeteri kadar usta görmemem nedeniyle şiire dair makaleler yazamam ama bir okuyucu olarak şiire dair bir şeyler söylemek gerekirse; aynı tanımı ifade eden yüzlerce farklı cümle kurulabilir. Ancak ben şiirin ne olduğundan ziyade nasıl olma(ma)sı gerektiğinden bahsedeceğim. Şiiri, hikayeden
Spoiler İçerebilir.
Kitabımıza Zoey’in doğum günü ile başlıyoruz. Erik ile bir gece muhabbeti sonrası Zoey’in kaldığı yerden devam ettiğini söylemek mümkün. Bu sefer de Profesör Blake’e yakalandılar. Şu kıza hayırlı bir kısmet bulsalar da biz de rahat nefes alsak.
Şala bir yana polisiye kitaplardan sonra Vampir kitaplarına geçiş yapmak oldukça
“Gökyüzü karışıksa kuşların işi” diyen Cemal Süreya’ya ölüm yıldönümünün ertesi gününden tüm sevgilerimi gönderiyor ve affına sığınarak ekliyorum: “Yüreğim karışıksa bu da mavi kuşların işi.” Çünkü benim için güzel olan ne varsa mavidir. Sevgili Cansever gibi yani “mavi bir huydur bende ve benim yetinmezliğimdir.” Hatta sevdiğim insanları farklı
186 syf.
·
Puan vermedi
Elinize alıyorsunuz ve bir anda Zézé nin yaşamının tam merkezinde buluyorsunuz kendinizi... Onu yazanın yüreğinde yirmi yıl sır gibi açığa çıkmayı beklemiş, on iki günde satırlarda kendine yer bulmuştur. José, sevgili José... Sen gerçek bir güneşsin. Kalplerimizi ısıttın. Bu kitap "günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun
"Yukarıda yıldızlar vardı ama ben sadece onlara uzanan sonsuz karanlığı görebiliyordum."
.
Leigh Bardugo´nun ilk önce Kargalar Meclisi serisini okumuş ve kelimenin tam anlamıyla hayran kalmıştım. Kargalar Meclisi´nden sonra ne yazarsa yazsın beni içine çekemeyeceğinden şüpheliydim sonuçta Kaz Brekker ve ekibi... Ama yanıldığımı büyük bir
Bir kitabın yarısında inceleme yazılır mı ?
Yazılır ..
Sevgili Kafka ben sana Nikola desem sanırım kızmazsın. Çünkü aslolan Kafkalar Milena'lar değil sen'ler ve ben'ler ...
Sana
giriş gelişme sonuçsuz hikayeler yazabilirim .. mesela bu sabah yüzümü yıkarken aynaya baktığımda "hüzün de yakışmış yüzüme" kelimesinin altından bir
Kitabımızın ana karakteri Ala çirkin ve suskun bir kızdır. Çocukluğunda yaşadıkları ve tanık olduğu travmatik olayların şu an ki durumuna etkilerini okuyoruz bol bol. Zorla da olsa terapiye gidiyor ve ve Gülseren Hanım'a gidene kadar diğerlerini canından bezdirdiğini okuyoruz. Başlarda sürekli susuyor ve O sustukça Gülseren Hanım çileden çıkmak yerine sabırla bekliyor. Ve çareyi Ala'ya hikaye-ler anlatmakta buluyor. Çirkin kızın hikayesi başlıyor. Seanslar boyunca firavun Tutankamon'un esrarı, Hitler ve Freud'un kişiliklerinden alıntılar, çariçe Katerina 'nın hayatı, Eva Peron ve Prenses Süreyya'nın hüzünlü hayat hikayelerinden parçalar paylaşıyor..
Gerçek bir hikaye olması ve malum TV'de yer alan İstanbullu Gelin bu kitabı okumaya itti beni. Gülseren Budayıcıoğlu'nun okuduğum ilk kitabı ve dilini çok beğendim. Gayet sade ve yalın bir dille anlatmış. Kendi iç dünyasına, çocuklarına, eşinin hastalığına ve Aydın Bey'i kaybettiğinde hissettiklerine de yer vermiş. Heyecan hep tepede tutuyor. İlk 100, 120 sayfa boyunca İstanbullu Gelinden kimsenin adı geçmiyor zaten.
İstanbullu Gelin" dizisiyle şu an için tek benzerlik Esma Sultan ve Süreyya adlı anne aynı. Onun dışında kitap ve dizi birbirinden tamamen farklı.
Özcan Deniz Karakterini canlandıran kişi dizi de gayet evine, eşine bağlı biriyken gerçek hayatta alkoliğin teki mesela. (Gerçi son bölümde ters köşe yapıldı dizide de.)
Dizide Süreyya bir kız bebek kaybediyor,kitapta 2-3 erkek bebeği ölüyor.
vb...
Bakalım ilerleyen bölümlerde eş değer gitmeye başlayacak mı yoksa ikisi birbirinden farklı mı olacak.
Neyse genel itibari ile güzel bir kitaptı. :)
"Öykünüz yoksa nasıl yaşıyorsunuz?" diyor Dostoyevski. Her insan bir öykü; içindeki insanı anlayabilene.
Hasan Ali Yücel Klasikler Dizisinden okuyorsanız içinde 5 adet öykü bulunuyor. Bunlar; Beyaz Geceler, Noel Ağacı ve Nikah, Başkasının Karısı, Haysiyetli Hırsız, Yufka Yürekli. Beni en çok cezbeden Beyaz Geceler ve Yufka Yürekli adlı öyküler oldu. Beyaz Geceler'de çağımızda nesli tükenmiş olan naif bir aşkı okuyoruz. Sevmek ve sevilmek değil de daha çok 'güzel sevebilmek' adına kurgulanmış bir öykü. Yufka Yürekli adlı öykünün ise yüreğe dokunan bir yanı var. Hem de öyle bir dokunuş ki bu kahramanı hemen içinizde buluveriyorsunuz. Neden Vasya? Bu kaygısızların dünyasında sen nasıl bu kadar naif kalabildin? Değmedi değil mi? Zaten her şeyin geçici olduğu bu evrende hiç bir zaman değmez. Aklını kaybettiğinde aklın başına gelir. Bu böyledir.
Ve Dostoyevski, sen ne güzel bir yazarsın. Her okunuşta bizi bize anlattığın, bazen kimseye anlatamadıklarımızı, kendimize bile itiraf edemediğimiz yanlarımızı bize anlattığın, hala insan kalan yanlarımıza dokunabildiğin için.
Kitap 544 sayfa.
İlk başta okumak için sayfa sayısı beni korkutmuştu.
Yarım bırakmaktan korkmuştum.
Ama merakıma yenik düşüp başladım okumaya...
Deli Emre ve Elif'in hikayesi öyle güzel anlatılmış ki...
Bazen içinde geçen komik cümlelere kıs kıs güldüm.
Bazen ise kimse anlamasın diye ağlamamak için gözlerim dolu dolu okudum.
Ben bu kitaptan kendime bir ders çıkardım.
# Çocuğunu akraba da olsa kimseye emanet etmemek.
Emre annesini kaybettiğinde çok küçükken babası onu bir akrabasına bırakıyor.
Emre kaldığı evde tacize uğruyor ve o olaydan sonra kendini toparlaması zor oluyor. Kadınlardan nefret ediyor. Sık sık o olay kabusu oluyor.
Kitabın kapağında yazan "Bir deli bu kadar yakışıklı olabilir miydi?" Sorusuyla aşkı çağrıştırsa da bana göre bir aşk kitabı değil de çocuk istismarını konu alan bir kitaptı.
Bu kitapta size anlatmak istediğim daha çok şey var ama benim için en önemlisi buydu .
202 syf.
·
Puan vermedi
Bir mola vermek için okuduğum kitaplardan biri oldu. Hem sayfa sayısı çok az, hem de puntoları büyük. Çok kolay okunan bir kitaptı. Mizahi yönünden çok içinizi ısıtan bir roman gözüyle bakabilirsiniz.
*Spoiler*
Esas oğlanın kitapta bu kadar az geçmesi beni biraz şaşırttı. Işini kaybettiğinde bunu Jared'ın yaptığını anlamıştım, tam düşündüğüm gibi de oldu. Sonunda herkes mutlu oldu, klasik chuck lit romanıydı.
Reşat Nuri Güntekin'in okuduğum ilk ve sürükleyici romanıydı. Lisede ödevimdi yanlış hatırlamıyorsam. Her neyse ben ilk önce kitabı araştırdım ve yorumların etkisiyle beni rahatsız eden/edecek şeyleri farketmeden Feride&Kamuran aşkı temasıyla okudum.
Geçen hafta kitabı tekrar okumamla birlikte rahatsız edici şeyler gözüme çarptı
