"Eksikliğimi beni kaybettiğinde anlayacaksın."
Sayfa 41Kitabı okudu
Kadercilik mi, kontrolcülük mü?
Bu anlayış farkının kökeninde ne vardır? Batı kültürü daha çok kontrolcü, Doğu kültürü daha çok kadercidir. Hayatını kontrol etme güdüsüyle yetiştirilen bir Batılı, bunu ideal yaşam durumu olarak kabullenir ve bir gün hayatı üzerindeki kontrolünü kaybettiğinde, hemen denetimi eline almak için yoğun bir çaba içine girer. Çok sayıda denemeden sonra
“Beni hâlâ sevdiğini sanıyor. Oysa artık sadece bir yaslanma olasılığıyım onun için. Dengesini kaybettiğinde elini boşluğa uzatıp da tutunuverdiği ilk şey. Artık kimsenin düşeyazarken tutunuverdiği bir şey olmak istemiyorum.”
Sayfa 40Kitabı okudu
Şimdilik Elveda...
Serinin ilk kitabı yavaş ilerlese de heyecan vericiydi. Karakterler daha samimi gelmişti ama Kan ve Bal da her şey değişti. İlk kitap bu olmalıydı çünkü Yılan ve Güvercin de Lou ve Reid'in arası çok iyiyken burada bir birilerine güvensizlikleri tereddütleri beni çok huzursuz etti. İlk tanıştıkları zaman güvensizlik normaldir ama o kadar şey yaşadıktan sonra birden kendilerini sorgulamaları, hislerinden emin olamamaları çok üzücüydü. Tamam, Reid'in Lou'nun tanımadığı yönlerini keşfettiği doğru ama neden geçmişi yok saydı ki? Lou'nun ona yalan söylediği tek konu cadı olduğuydu. Lou kontrolü kaybettiğinde yanında olmak yerine onu suçlaması Reid'den soğuttu. Kendini kabullenişi ölüme bir adım kala gerçekleşti. Lou ... ama o en başından aynıydı. İlk başta herkese aykırı olduğunu göstermişti. Burada kontrolünü kaybetti onu da Reid'in ikiyüzlülüğü olmasa o kadar abartmazdı çünkü ondan şüphe duyduğunu anladığında daha fazla üzüldü, yalnız hissetti ve kendini büyüye bıraktı. "Sen annen gibisin."demek yerine yanında olduğunu hissettirseydi keşke. Lou kibirli, Reid gururluydu bu kitapta. Sıkıldığım yerler oldu çünkü sürekli aynı şeyler tekrarlandı. Bir yola çıktılar ama herkes kendisini diğerinden üstün görüyordu. Bir birilerinden bu kadar kolay vazgeçmeleri hiç olmadı. Ayrıca Reid'in annesinin sürekli aralarına girmesi oldukça sinir bozucuydu. Sonuda başından beterdi.
O kayıp... o kadar üzdü ki beni. Kan ve Bal'da en sevdiğim karakterdi. Ama artık yok.
Tanrılar ve Canavarlar' a başlamadan bir az ara vereceğim. Huzursuz hissetmekten yoruldum.
"Eksikliğimi beni kaybettiğinde anlayacaksın."
Sayfa 41 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Meğer iç sesim arkadaş gibi beni oyalıyor, bir nebze de olsa yalnızlığımı unutturuyormuş. İnsan iç sesini kaybettiğinde nerede arayabilir ki?
Beni hâlâ sevdiğini sanıyor. Oysa artık sadece bir yaslanma olasılığıyım onun için. Dengesini kaybettiğinde elini boşluğa uzatıp da tutunuverdiği ilk şey. Artık kimsenin düşeyazarken tutunuverdiği bir şey olmak istemiyorum.
Sayfa 40Kitabı okudu
İçimde uzun zamandır birikmiş, dilimin ucuna gelip gelip geri dönmüş cümlelerin duyulmak için bu akşamı beklemiş olması epey münasebetsiz bir rastlantı, tamam, kabul ediyorum ama elimde bundan daha başka bir tarih yok, çünkü olmamalı, buna inanmak istiyorum. Bu geceden başka bir gece yok. Hem ona iyilik yaptım, diyorum. Annesinin geniş kanatlarının altında, doğduğu günden bu yana pamuklara sarılmış, öpülüp koklanmış, büyümesine hiç gerek olmamış, büyümesi ondan hiç istenmemiş, hiç düşünmemiş, ne zaman düşecek gibi olsa altına dünyanın en yumuşak minderleri serilmiş, ne zaman yuvadan uçmak istese bu boş hevesten derhal bir yolu bulunup vazgeçirilmiş, kırk dört yaşında bir insan yavrusu için bundan daha iyi özgürleşme vesilesi mi olur canım, diyorum.
Bana da oldu kaç defa. Öldüm mü, ölmedim. O da ölmeyecek. De ki öldü, o vakit küllerinden doğacak. Sıklıkla öyle olur çünkü.
Beni hâlâ sevdiğini sanıyor. Oysa artık sadece bir yaslanma olasılığıyım onun için. Dengesini kaybettiğinde elini boşluğa uzatıp da tutunuverdiği ilk şey. Artık kimsenin düşeyazarken tutunuverdiği bir şey olmak istemiyorum.
Bu his merdivenleri inmem için arkamdan bir el gibi itiyor beni. Kum torbalarını attıkça hafifleyen bir balonum sanki, her basamakta biraz daha iniyor, indikçe yükseliyorum.
Ben senin annen değilim. Ben senin annen değilim. Ben kimsenin annesi değilim.
Sayfa 40Kitabı okudu
Beni hâlâ sevdiğini sanıyor. Oysa artık sadece bir yaslanma olasılığıyım onun için. Dengesini kaybettiğinde elini boşluğa uzatıp da tutunuverdiği ilk şey.
Sayfa 40