Hiç konuşmasak, hiç görüşmesek bile aramızda asla kopmayacak bir bağ olacak. Ve o bağ ikimizin de canını yakacak ömür boyunca.
Ancak hiç ağlamamış bir erkeğinki kadar şiddetli ve korkunç bir hıçkırık sesi duyuldu. Bu derin acı, hepimizin, hatta en alçağımızın üzerinde bile, bir uyuşturucu etki uyandırdı.
“Fakat bu dehşette bile büyülü bir haz vardı çünkü bu en kirli aynada bile unutulmuş ve körelmiş duygularımı yeniden gördüm.”
Babam ben küçükken benimle aman aman ilgilenmezdi çok yabancıudık bir birimize. Ona sarılmak düşüncesi bile bana hep garip geliyordu. O benim hayatımda bir korku figüründen ibaretti. Konuşmazdık gerektiğinde azarlardı. Ağlatır sonra özür dilerdi. Şimdiyse dünyanın en ilgili babasıymış gibi davranıyor. Öpüyor sarılıyor. Neden baba? Neden şimdi neden bu kadar geç? Artık sarılmalarına yada şevkatine ihtiyacım yok.
Şu an senin ilgilenmen gerekenler bunlar değil. Tek bilmen gereken, bu Rus mafyası dediğimiz adamların düşmanına kolunu verebileceği ama devlete çöpünü vermeyeceği...
Ve bu Balandin,
sadece devletle bir iş yapsa bile bir çok düşman kazanabileceğinin kanıtı.
İşlerinin karışmasının sebebi yüksek ihtimal ihaledir."
Sayfa 86 - Parola yayınlarıKitabı okuyor
Herkes gibi onun da akıbetini tesadüfler tayin edecekti. (…) Demek hayat böyle bir iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpalı bir denizdi.
Ruh Adam
''Çünkü yanlış ve yalan davalar daima parlak gözükür. Fuhşun felsefesini yapmak, namusun müdafaasını yapmaktan daha kolay olduğu gibi...''
''İnsanlar okunmamış birer kitaptır. En basitleri hakkındaki hükmü bile tamamının okunmasına bırakmalı. Biraz derince olanların ise, iyice düşündükten sonra üzerinde az veya çok düşünmek lazım.
Sayfa 95 - ÖtükenKitabı okuyor
"İnsan insanın kurdudur" anlayışının hüküm sürdüğü, paylaşmanın unutulup bencilliğin kol gezdiği, verirken bile gösteriş ve beklentinin ön plana çıktığı günümüzde, çözülmenin nereden kaynaklandığı aşikardır. Peygamberî ahlakın en mühim unsurlarından biri olan diğergâmlık ve îsar unutulmuş ve insanlar birbirlerini Allah için değil menfaatleri icabı sever olmuşlardır.
Paris’te her şey unutulmak için eğer on beş gün yeterse, Şark’ta bu, on beş saat bile değildir. Şark’ta ölmemeye bakmalı…
Bir misyonu olacak insan, bu misyonun ne olabileceğini kesin olarak sezmese bile, kendi hammaddesini gene de durmadan işleyen insandır.Bu hammadde de insanın kabiliyetleri ve ihtiraslarıdır. Kendini yapan, kendini aşabilen ve çevresinden sivrilebilecek olan insan bu soy insandır.
Sayfa 77 - Remzi yayıncılık
