İnsanları çalıştırmakla para kazanmanın aynı şey olduğunu varsayabilir miyim? Geçmişte böyle düşünürdük.
Sayfa 59Kitabı okudu
Atatürk Devrimleri üzerine çok yazıldı, çok söylendi. Ama o günleri tam anlamıyla yaşayan galiba pek kalmadı. 70'li, 80'li yıllardan sonra doğanlar, ülkemizde oldum olası hep apartmanlar, otomobiller, buzdolapları çamaşır, bulaşık makineleri vardı, diye düşünüyorlar. Sumerliler gibi. Onların inançlarına göre Tanrılar, insanları yaratmadan önce ülkelerindeki evleri, kanalları yapıp hazırlamışlar; insanlara da buyurun oturun demişler. Atalarının uzak yerlerden göç edip kendilerine yaşanacak toprakları hazırlamak için ne zorluklarla çalışıp alın teri ile kanallar yaparak bir taraftan kurumuş toprağı suladıklarını, diğer taraftan bataklıkları kuruttuklarını; böylece bol ürün alarak ülkelerini zenginleştirdiklerini ve kafalarını kullanıp yazıyı icat ederek bir iletişim, bir bilim çağı açtıklarını hiç düşünmemişler.
Sayfa 9Kitabı okudu
"Ama şunu söyleyeyim: Geleceğin bilim insanları kapıma dayanıp icat ettikleri robot gözleri denememi istediklerinde onlara defolup gitmelerini söyleyeceğim çünkü, onsuz bir dünya görmek istemiyorum."
Teknoloji büyük ölçüde büyük miktarlarda para ve çok sayıda insan gerektiriyor. Mühendis böyle bir ortamda çalışıyor ve bu kaynakların elde edilebilirğiyle kısıtlı bulunuyor.
Bu biraz ironik ; çünkü halk arasındaki klişileşmiş kanıya göre , mühendisler "şeyleri" insanlardan daha çok önemserler ve özellikle para yönelimli değillerdir. Atölyelerinde veya laboratuvarlarında çalışmaktan ve zeki olmaktan hoşnutturlar. Mühendislik öğrencileri genellikle bu klişeye kapılıp mühendisliği seçerler , çünkü mühendisliğin şirket içi politikalar ve "kar- zarar sonuçları" gibi şeyler hakkında düşünüp sıkılmaktan kaçmanın bir yolu olduğunu sanırlar. Böyle öğrencilerle karşılaştığımda bıyık altından gülerim hep çünkü bilirim ki çok geçmeden acı gerçeği öğreneceklerdir. Aslında başarılı mühendisler hem parayı hem de insanları yöneten başarılı yöneticiler olurlar genellikle.
Prof. Dr. Oktay Sinanoğlu komada sevenlerine duyurulur
Prof. Dr. Oktay Sinanoğlu bakım evinde son gün taburcu edilmeden bir gün önce beslenme tüpünün içindeki gıdaların akciğerlerine dolması ve zannerdersek geç farkedilmesi üzerine komaya girdi. Solunum cihazına bağlı yaşatılıyor. elini ayağını oynatabiliyor, söylediklerimizi de anladığını