Var olmayan bir şehrin varoluşlarıyım ben, yazılmamış bir kitabın gereksiz yere uzatılmış yorumuyum. Hiç kimseyim, hiç kimse! Ne hissetmeyi bilirim, ne düşünmeyi ne de istemeyi. Yazılacak bir romanın kahramanıyım..
pdfKitabı okudu
Ve sen ey
Yaşamak!
Bu denli
Güzelken
Bilirim;
Ölümlü
Dünyadır:
Aldığım
Her nefes
Attığım
Her adım;
Hayata vedâdır...
Var olsun
Bu toprak
Var olsun
Bu sevda
Yıllardır
Çektiğim
Var olsun
YAŞAMAK.
Bir sessizlik oldu, o sessizlikleri bilirim, arkasından muhakkak insanın içini kanatan bir cümle gelir.
Bilirim, payım bu kadar...
Unutmuş gülmeyi gözbebeklerim.
Modası geçmiş bir şarkı bilirim
Eski günlerin hatırasını taşır
O şarkı ki; yalnız senin
Dudaklarına yakışır
En ümitsiz ve yalnız gecelerimde
O şarkıyı duyar gibi olurum
O şarkı söylensin. Üst üste beş defa
Deli olurum
Ah... O öyle bir şarkı ki
Hatıralar boyu geniş
Bir şarkı ki vaktiyle
Dudaklarından düşmezmiş
Sayfa 19 - Everest Yayınları / 17. Basım
