Görmüşüz!
Bâğ-ı dehrin hem hazânın hem bahârın görmüşüz
Biz neşâtın da gâmın da rûzgârın görmüşüz
Çok da mağrûr olma kim meyhâne-i ikbâlde
Biz hezârân mest-i mağrûrun humârın görmüşüz
Top-ı âh-ı inkisâra pây-dâr olmaz yine
Kişver-i câhın nice sengîn hisârın görmüşüz
Bir hurûşiyle eder bin hâne-i ikbâli pest
Ehl-i derdin seyl-i eşk-i inkisârın görmüşüz
Bir hadeng-i cân-güdâz-ı âhdır sermâyesi
Biz bu meydânın nice çâbük-süvârın görmüşüz
Bir gün eyler dest-beste pây-gâhı cây-gâh
Bî-aded mağrûrun sadr-ı i’tibârın görmüşüz
Kâse-i deryûzeye tebdîl olur câm-ı murâd
Biz bu bezmin Nâbîyâ çok bâde-hârın görmüşüz
Şâir Yusuf Nâbî
BİLİYOR MUSUN?
Ah, ne olursa olsun kadınlar neredeyse her zaman haklı çıkıyorlar," diyor. "Kadınlara bahşedilen yetenek nedir biliyor musun?"
"Nedir?"
"Olası sonuçları görmek. Bir erkek daha burnunu uzatmadan, aklı başında bir kadın yolun en sonunu bile görüp olacakların kokusunu alır."
yük haline gelmiş bir hayat kimin adına çekilir ?
yaşamak sadece yorgunluğun adı olduğunda ümidi kim sunar gözbebeklerine ?
ortalık bunca kalabalıkken içimi kör karanlık sükûtlarda ıssızlaştıran nedir?
bir sürü hayatın içinde kendi hayatımı kaybediyorum.
başkalarının yalanları neden benim içimi yakıyor?
onlar yalanlarından sırça köşkler kurmuşken..
ama ben onlarla aynı sofrada..
ah insanlar.. cümleten.. ne kadar tenekeden yüreklerimiz..
Sayfa 69 - profil kitapKitabı okudu
Gittin artık
Gecenin, matemini
Aşkıma örtüp, sarayım
Gittin artık ah, seni ben
Nerde bulup yalvarayım
Şimdi ben tıpkı şifâsız
Kanayan bir yarayım
Gittin artık, seni ben
Nerde bulup yalvarayım
Yılan derler adıma,
Düşman bellemişler beni.
Bir garip sürüngenim dünyada.
Acı, ah acı; sokabilseydim seni,
Zehirim bu kadar yük olmazdı bana.
Yaşadığım total hayatta
Almadan vermenin ,emek harcamadan elde etmenin kıymetini görmedim
Gerçekten sevmediğim anlarla gönlümü eza etmedim
Sevdiğimi saniyelerle yarışarak ifade ettim
Ta ki gözbebeklerinin koyuluğunda kaybolana dek
Bir dokundum,bir ah ettim
Ama sevmekten hiç vazgeçmedim
İnsanlığımın sınandığı her bir adımda
Ruhuna dokunabildiğim kişilerin varlığı gücüme güç katmakta iken
Bir lolipop şekerinin elime tutuşturulması yüreğimi meşk ediyor
Bir etkiye direnebilme potansiyelim zaman zaman azalsa da vazgeçmek aklımdan bile geçmiyor
Damarlarımdaki deli kansa bazen akayacağı yeri kestiremiyor
Yaş aldıkça durulduğumu zannetsem de bir pırıltı gördüğümde durmak imkansız hale geliyor
Bir sevgi meselesinde insan kendisini bazen tanıyamıyor
Dengelerin değişmesi riskini göze aldıkça
Krizlerin fırsatlara evrilmesini görmek mutlu kılıyor
Kimsenin vazgeçilmez olduğu gerçeğini
Kendisine de uyarlayarak bunu düstur edinmesi ise
İnsanı özgür kılıyor...
27/8/2023
Pınar PEKĞÖZ
Bu gece[yi] yıldızları sayarak oldukça büyük bir kara ağacın altında geçiriyorum.
Ah! Naciye, bilsen şöylece seninle Kuruçeşme'deki sarayımızın köşkünün yukarısındaki karaağacın dibini hatırladım.
Ah! Sevgilim, güzel sultanım, Hüda acaba ne vakit bizi birleştirecek?
24 Temmuz 1922, SatılmışKitabı okudu
Öyle bir sevdim ki Müjgan’ı..
Dünyamı şaşırdım, haddimi bilemedim. Evleniriz gibi geldi bana.
Evimiz, yuvamız olur. Işığımız yanar.
Fakir soframız kurulur gibi geldi.
Ah Müjgan Ah
Ah bee çocuk :((
"Hayallerimiz parklarda, kumsallarda neşeyle oyunlar oynayan, deniz kabukları toplayan mutlu çocuklardı. Oysa gerçeklerimiz mayına basmış, üzerlerine bombalar atılmış, paramparça olmuş küçük bedenler, en iyi ihtimalle kıyıya vuran çocuk cesetleriydi. Kaçak bir teknede, koskocaman bir dünyada yaşamak için ufacık bir toprak parçası bile bulamayan küçük masum çocuk cesetleri!"
Sayfa 145Kitabı okudu
"Sevgili balık, bugün eskileri atıp yenileri yaşamımıza sokmaya karar verebilirsiniz. Yeni başlangıçlar için harika bir gün olabilir. Belki yeni bir saç modeli ya da yeni bir sevgili? Karar sizin. Karamsar olmayı bırakın. Moralinizi yüksek tutun ve olaylara farklı açıdan yaklaşın."
Moral ya, moral, dedi içinden. Öncesi olmayan yepyeni bir gün düşündü; bir ilk güneş, bir ilk gölge, bir ilk hayat.
Geceler kara tren, geceler.
Yüklüyor bana seni, geceler
Bende bir resmin var, yüzüme bakmıyor.
Sözlerin devamı içini kararttı. "Ölenle ölünmez" dedi bazı kadınlar aklında; kapı köşelerinde, ağaç gölgelerinde, sahil kenarlarında defalarca tekrarlayıp dururlar. Yaz akşamları balkonlarında okey oynayıp çay içerlerken, "Kocayı da gömdü dul karı, gözü dışarıda şimdi" diye fısıldaşırlar. Ah onlar... Bilmeden ve hatta duymadan konuşurlar. Ne bilsinler, gazete okudukları mı var? Bakın! Sevgili balık burcu, diyor gazeteler: Bugün, ölenle ölmemek için harika bir gün.
Sayfa 8 - Yapı Kredi Yayınları (İçler Dışlar Çarpımı)Kitabı okudu
Kaybolmak istemiştim bir zamanlar
Kapının arkasında yokum demiştim
Ve divanın altında da.
Bulamazsınız ki artık beni,
hayatın ortasında.
Sayfa 16Kitabı okudu
Ah Nemecsek.. Kitabın sonunda gözlerinizin buğulanması garanti..
Arkadaşlığın, her ne olursa olsun asla vazgeçmemenin mesajını veren bir eser. Çocuk kitabı kategorisinde olsa da muhakkak okunması gereken bir eser..
Keyifli okumalar sevgili okur.. 
Pal Sokağı Çocukları
Ah! Keşke sevdiğimiz ruhun üzerine bir ayna misali eğilip ondaki yansımamızı görebilsek!
Sayfa 34Kitabı okudu
