Bu dünyaya gelmek "sağlıklı oluşu" beraberinde getirmiyor, getirmeyecek, getirmedi. Bu dünyaya, ortama doğmak sağlıklı bir şey midir ki biz sağlıklı olanı (kusursuz) arzulamaktayız? Doğmanın 'var kılınan' kabul edildiği bu ortamda nereden, niçin, nasıl doğduğumu bilmiyorum. Ve 'ölüm' diye öğrendiğimiz -sağduyuyla, söylemlerle-, belki de doğduğumuz yere geri döndüğümüz, döneceğimiz yerden de haberim yok. Önceleri cinsiyete bağlı olan, erkil söylem, kalıbın yerini zamanla "sağlıklı doğsun da cinsiyeti önemli değil" gibi modernleşmiş, cinsiyete önem atfedilmediği zannedilen bir söylem doğmuş. Oysaki bu söylem de tam olarak modernitenin üretimi, iktidarın üretimidir; manipülatif olmakla birlikte içselleştirilmiş bir zemin kazanmıştır. Ve aynı zamanda tabii dikkat edersek cümleye, "sağlıklı doğsun da" ifadesi gözden kaçmamalıdır. Burada ifade edilen sağlık, sağlıklı doğma eylemi nedir ki? Bir insan dünyaya fiziki olarak sağlıklı gelebilir, bir engeli olmaksızın, fakat o insanda engellere yol açacak olan yine bu söylemin sahipleridir. Fiziğinde açmadığınız engelleri benliklerinde açarsınız, 'ben' olma gayretlerinde. Buraya çoğu kişi fiziki engelsiz doğduğundan fiziki engel şaşırtıcı, garipsenen, gerçeklik algısına aykırı bir şeydir. Alışılmışın dışında bir şey gibidir; kabullenilmesi beklenen bir şeydir. Engel sahibi tarafından değil çünkü o öyle doğmuştur, o kendini öyle tanımıştır, ötekiler tarafından.
(İncelemeye devam edeceğim, fakat şimdilik kitap hakkında da az biraz fikir vermiş olan yazım burada kalabilir.)
Behçet Necatigil'e buradan teşekkürlerimi iletmek isterim kendisi Cumhuriyet döneminin en
