Aslı Erdoğan’ın Kabuk Adam’dan sonra okuduğum ikinci kitabı Mucizevi Mandarin. 6 öyküden ilki olan ‘Yitik Gözün Boşluğunda’ öyküsü on bölümle kitabın en uzun ve etkileyici öyküsü.
Kitaba ismini veren Mucizevi Mandarin ilk öykü içinde geçen anlatıcının en sevdiği minik bir öykü. Bir baleden alınan Çin efsanesini anlatıyor. Şefkat bazen insanı güçsüzleştirirmiş de.
Öykülerin her birinde bir kişi yaşadığı olayları, ilgili diğer kişileri, izlenimlerini, duygularını anlatıyor. İlkinde Cenevre’de ülkesinden uzakta – kendi deyimiyle sürgün sevgilisinden ayrıldıktan sonra bir gözünü kaybeden göçmen bir Türk kadını var. Avrupa’da ayırdına vardığı ilk şey bu ülkedeki kadınları ile kendi toplumunun kadınları arasındaki özgüven yokluğu, özgürlük ve her iki toplumdaki kadına bakış açısının farklılığı. Sade, akıcı, şiirsel bir anlatım var ve hüzün dolu. Ayrılığı, sevgiyi, yurt özlemini, şefkati, unutmayı anlatmış. Hatırladığınızda sizi üzmüyorsa unutmuşsunuzdur.
Ben bu kitabını daha çok sevdim, bir kez daha ve bazı bölümlerini birkaç defa okudum. Hızlı geçtiğimi fark ettim bazı satırlarda. Koyu hüzün dolu cümlelerindeki içtenlik, yalınlık, saflık, keskinlik anlatıcının duygularına beni de kattı. İyi bir dinleyiciyim diyorsanız önerebilirim.
