Bir insan, bir çocuk ne işe yarar?
Çocuksa, deniz kenarında, kırlarda, ormanda, kum tepelerinde koşup oynamaya, doğayı, evrenle ilgili kavramları, sanatın gücünü keşfetmeye (ama sadece keşfetmeye), kendini tanımaya, çocukça aylaklık etmeye mi, yoksa her gün sıkıcı matematik problemlerinin onlarcasını çözüp ders kitaplarını ezberlemeye, kendisi olmak yerine "standart uslu çocuk" olmaya mı?
Bir yetişkin ne işe yarar? Yüksek kredi borçlarını ödeyip, arabanın, evin, ev eşyasının, giysilerin en pahalısını almak için, dinlenmeden robot gibi gece gündüz çalışmaya mı, yoksa yıldızları, çiçekleri seyretmeye, konsere gitmeye, ailesiyle dans etmeye, sevdiği, merak duyduğu konularda çalışmaya mı?
Eğlenmek, hiçbir şey yapmamak, aylaklık etmek, gelecek için endişelenmeden, geçmiş için üzülmeden sadece o anda olup bitene bakmak hakkımız değil mi?
İnsan, toplumun kendisinden beklediği rollere uygun yaşamayı bırakıp, kendisi olmayı, mutluluğu, huzuru, neşeyi seçebilir mi?
Keşke çocukken kendime bu soruları sorma gücü veren böyle bir kitapla karşılaşmış olsaydım.
