1000Kitap'ta 3 yıl
Evet bugün itibariyle sitede 3. yılımı doldurmuş bulunuyorum. Koskoca 3 yıl...
Öyle güzel şeyler gördüm ki bu sitede, tabii aynı oranda olmasa da kötü şeylere de şahit oldum. 2016 yılında, çoğunuzda olduğu gibi tesadüfen buldum siteyi. Ve bu 3 yılın en güzeli de 2016 yılıydı. Belki yeni olmanın heyecanı, belki daha az kişi olması, çok fazla
Karardı her zaman aydınlık bildiği yol
Tepe yolunda sivri bir gölge yükseldi ve Toscha irkildi. Bu seferki bildiği bir tehlike değildi. Her bir yanından gölgeler seğirdi. Karardı her zaman aydınlık bildiği yol. Kara bir şekil kara bir ağacın arkasından kara tırnaklarla kazınmış kara bileklerini uzattı ve uzattı kara dilini.
"Melia'nın Toscha'sı Melia'nın ışığı Toscha! Geçtiğin yolda hakkım var. Sen beni bilmiyorsun! Ben seni bilmiyor değilim." dedi Kara Gölge.
"Gölgelerden seslenen de kim?" diye seslendi Toscha. Cevap alıp alamayacağından emin değildi. Atlet sermeyle arasındaki bir engel mi yoksa yalnız bir yolcu muydu karşısındaki?
"Serdiğin atletleri neden serdiğini biliyor musun? Sola'nın selefi, onun da selefi bu tepelerde hangi günahı işledi biliyor musun? Bu topraklara bir kez daha yayılan bu kara leke. Durdurulmazsa serilmekle bitmeyecek serilmekle durulmayacak çığın mırıltısını duyuyor musun?" dedi Kara Gölge, hiç de konuşuyor gibi gözükmeyen gölgeden ağzıyla.
Devamını oku:
blog.mucahitugur.com/73-leke-tutmaz-...
Sevdiklerimizin değerini bilelim:(
(okumak isteyenler için çok uzun ama duygusal bir metin bırakıyorum buraya -bendenizden-)
(Askerden dönen Necmi'nin annesini kaybetmesi üzerine arkadaşına bunu anlatması)
Necmi başını büküp olayları tek tek anlatmaya başladı. ‘Valla devrem ne sen sor, ne ben söyleyem. Bizimkiler de bilmez ama benim sonum yakındır. Benim Valideyi hatırlar
...Bir güneş bakışı düştü yaşamımın üstüne: geriye doğru baktım, dışarıya doğru baktım, hiç bu kadar çok ve bu kadar iyi şeyi bir defada görmemiştim. Boşuna değildi bugün kırk dördüncü yaşımı gömüşüm, gömmeye hakkım vardı onu, - ... -Hepsi bu yılın hediyeleri, hatta yılın son dört ayının! Nasıl şükran borçlu olmayayım tüm yaşamıma?
Sayfa 6Kitabı okuyor
Kitabı okumamdaki en büyük motivasyon, bir sürelik satış gelirinin depremzede yurttaşlara iletilecek olmasıydı; dolayısıyla kitabın içeriği, keyif veren bir okuma deneyimi sunup sunmayacağı çok da önemli değildi. Ancak, şöyle bir göz atayım diye okumaya başladığım ilk sayfadan itibaren bir solukta bitirdim kitabı.
Bireysel ve toplumsal farkındalık adına duyarlı ve yerinde mesajlar veren bir kurgusal hikaye. Ütopya mı distopya mı olduğu ise sanırım okuyucunun hayata, kendisine ve diğer insanlara, hatta canlılara yüklediği anlama bağlı...
Toplumsal eşitlik ve adalet, empati, iletişim, suçluların ıslahı gibi aslında sağlıklı bir toplum için büyük önem arz eden konular 49 sayfa gibi küçük hacimli bir kitap içinde güzel biçimde sığdırılmış.
Kitabın hikayesine çok fazla değinmeyeceğim ancak 
Öznur Ö. hanımın yapmış olduğu inceleme (#197841870) bu ihtiyaca ziyadesiyle cevap verecek nitelikte.
Bu kurgusal hikaye, içindeki olaylar örüntüsü biraz daha zenginleştirilerek bir roman haline getirilebilirdi. Böylesine güzel mesajlar içeren bir hikayeden uyarlanacak bir sinema filmini görmek de çok güzel olabilirdi.
Sayın Selahattin Tomar'a acizane önerim ve bir okur olarak ondan talebim (eğer böyle bir hakkım varsa) bu güzel hikayenin devamını veya daha uzun versiyonunu yazma konusunu değerlendirmesi; sunmuş olduğu bu tadımlık okuma deneyimini doyumluk bir hacme ulaştırması...
